The American dream

Hoofdstuk 4

Mijn wekker gaat en ik rek me uit. Vandaag is het vrijdag, de dag van het schoolfeest. Vandaag hadden we geen school, dus gaan we ons lekker voorbereiden voor vanavond met z’n alle bij mij thuis. Ik maak een slordige knot op mijn hoofd en stap uit bed. Ik loop op mijn gemak naar beneden, gelijk door naar de keuken. Ik eet uitgebreid een ontbijt en ga tv kijken tot de meiden er zijn.

Het is net 1 uur geweest als de bel gaat. Ik sta op en loop naar de voordeur. Ik doe open en zie Joyce, Romy, Lynn en Daniëlle staan met allemaal tassen waar hun kleren en make-up inzitten.

We lopen met alle spullen naar mijn kamer en stallen alle spullen uit. Alle vijf de jurkjes hangen naast elkaar en Joyce en Daniëlle zitten in een soort discussie over wie bij wie de make-up en haren gaat doen enzo. ‘’Girls, kunne we niet beter eerst allemaal gaan douchen en dan zien we wel wie wat doet,’’ stel ik voor en iedereen stemt er mee in.

Als iedereen na 1,5 uur gedoucht is, ja wij zijn erg langzaam, gaan we onze jurkjes aantrekken. Lynn doet mijn rits dicht en maakt de strik op mijn rug. Ik bekijk mijn vier beste vriendinnen en ik ben sprakeloos, wat is iedereen mooi. Ik bekijk hoe Daniëlle Romy opmaakt en de haren doet en bij Joyce die Lynn doet, daarna ruilen ze om. Ik haal even snel wat te eten en drinken en zet wat muziek op. Als de vier meiden klaar zijn, kijken ze mij allemaal aan wat er best eng uitziet. ‘’Waarom kijken jullie zo naar mij?’’ ‘’Hallo!? Jouw haar en make-up moeten ook nog gebeuren,’’ zegt Daniëlle lachend. ‘’Dan hoef je alsnog niet zo eng te kijken,’’ zeg ik droog. Voor ik het weet, zit ik al op een stoel voor mijn spiegel. Daniëlle begint gelijk met mijn make-up, maar houdt het simpel. Ik krijg heel licht oogschaduw op in de kleur van mijn jurkje en ze doet nog wat eyeliner en mascara bij mij op. Als laatste brengt ze nog wat lichte lipglos bij me aan.

Als Daniëlle klaar is, begint Joyce aan mijn haar. Van mezelf heb ik best wel lang en stijl haar, dus je kan er best veel mee. Joyce pakt een krultang en maakt er een mooie slag in mijn haren. Als ze klaar is, pakt ze aan elke kant een plukje en maakt die samen vast met een schattig strikje in dezelfde kleur als mijn jurkje.

‘’Hoe gaan we eigenlijk naar het feest?’’ Romy kijkt ons één voor één vragend aan. ‘’Oh...,’’ zegt Joyce alleen. ‘’My…,’’ vult Lynn aan. ‘’Bitterballen,’’ zeg ik heel serieus. Gelijk kijken 4 paar ogen mij aan en voor we het weten hebben we de slappe lach. ‘’Oh my bitterballen!’’ herhaalt Daniëlle lachend. Als we uitgelachen zijn, kijken we weer serieus. ‘’Ik heb het!’’ roep ik blij. ‘’Jake kan ons brengen. Hij kan de auto van zo’n rijke vriend lenen,’’ zeg ik alsof ik de slimste persoon op aarde ben. Ik spring op en ren naar de kamer van Jake. ‘’JAKE!’’ ‘’KATY!’’ Ik kijk hem met mijn liefste glimlach aan. ‘’Wat moet je nu weer?’’ vraagt Jake argwanend. ‘’Nou euhm…,’’ begin ik en bedenk hoe ik dit het beste kan verwoorden. ‘’Wij hebben vanavond dat eindfeest van school en euhm we hebben geen vervoer. Dus ik dacht…’’ Ik hou even een korte pauze. ‘’Ja, ga verder,’’ dringt Jake aan. ‘’Kan jij ons brengen in die grote Porsche van je vriend?’’ Ik blijf hem lief aankijken. ‘’HA-HA-HA,’’ zegt Jake sarcastisch. ‘’Dacht het dus niet, klein zusje.’’ Ik kijk hem met puppy oogjes aan. ‘’Kom op gevoelloze oempaloempa,’’ zeg ik en blijf hem doordringend aankijken. ‘’Argh, oke,’’ geeft hij uiteindelijk toe. ‘’Yaay!’’ zeg ik blij en geef hem een knuffel. ‘’Oh ja, doe een pak aan,’’ zeg ik blij met een knipoog en loop vrolijk terug naar mijn kamer. ‘’Geregeld,’’ zeg ik trots tegen de meiden.

Als het tijd is om te gaan, gaan we alvast buiten staan. Niet veel later komt Jake aanrijden. Hij stapt uit en hij heeft een pak aan zoals ik gevraagd had. ‘’Wil je nog een foto van ons maken?’’ vraag ik en geef mijn mobiel aan hem. Na de foto stappen we de Porsche in en rijdt Jake naar onze school.