Köyden Kaçış

KK ₪ 2. Bölüm: Yardım Meleği

Gerçekten beğeniler çok az. Güzel bir senaryo yazmaya çalışıyorum ama beğeni az. Lütfen oy verin, yorum yazın, eleştirin. Üşenmeyin. İhtiyacım, ihtiyacımız var yazarlar olarak. 

Asmin adamın dediklerine inanamıyordu. Her şeyi görmüş müydü. Düşüşü..  

"Se-sen deminden beri takip mi ediyordun? Neden? Ne tür bir manyaksın? Gerçekleri söyle. İçinde kalmasın." 

Adam kahkaha attı.  Sonra gülüşünü aniden kesti. Yapmacık olduğu belliydi. "Belalara bulaşmak da hobimdir. Senin gibi genç, güzel bir bayanın(bunu söylerken Asmin'i baştan aşağı süzmüştü) kaçmasının nedenini merak ettim. Suç mu?" dedi. Asmin, adamın neşesi karşısında şaşkınlığını gizleyemiyordu. O demin beni yiyecek gibi mi baktı öyle?  Kimse Asmin'e öyle bakamazdı. Adamın hiç beklenmedik bir anda bacağına tekme atınca adam bacağını tutmaya başladı. Zıplıyor ve acıdan yüzünü buruşturuyordu. Genç Kız'a baktığında, Asmin yüzüne hoşuna gitmiş ve eğleniyormuş gibi bir ifade eklemişti. 

"Bunu sen istedin." 

Adam Asmin'i kolundan tutup tekrar arabanın olduğu yere kadar çekiştirdi.  "Sen! Kimsin ya bırak beni. Hey!" Adam onu arabaya yine bindirmiş ama bu kez Asmin arabadan hızlıca inmişti. Hırsızı sürücü koltuğuna geçmek üzere olduğundan Asmin koşmaya başladı. Adam ona yetiştiğinde hemen önüne geçti. 

"Silahımla seni korkutmak istemem. Şu arabaya bin." Asmin, adamın "Silahımla seni korkutmak istemem." demesine rağmen korkmuştu. Baran'da onu tehdit etmişti. Neydi şu erkeklerden çektiği? Ama yemezdi. "Çok korktum. Sakın beni öldürme tamam mı?" Alaylı alaylı adama bakışlar atıyordu Asmin. Ama adam tişörtünün içinden pantolunundaki silahı gösterince Asmin neye uğradığını şaşırdı. Neyle karşı karşıyaydı? "Çekil, git yolumdan. Tanımadığım biriyle gideğimi düşünüyorsan yanılıyorsun." Adam, genç kızın bu sözüyle onu yine kucaklayıp arabaya kadar taşıdı. Allah'ım söz veriyorum bir daha kaçmayacağım. Eğer bu adam bana yardım edecekse lütfen şuanda bir yerime ağrı girsin, lütfen. Asmin kendinden emin adamın kucağında arabaya doğru ilerledi ve sesini çıkarmadı. Birden bire karnına sancı girdi. Ağlayacaktı neredeyse. Allah'ım bu kadar çabuk cevap verdiğin için teşekkürler ama bu ağrı çok kötü.  Baran'dan kurtulalı utangaçlığı gitmiş, onun yerine cesareti artmıştı. 

Araba yol almaya başlayınca adam arabanın üstünü yine açtı. Genç Kıza döndü. "Adım Caner. Arkadaşlar kısaca Can der. Senin adın ne?" Kız gözünü karşıdaki yoldan ayırıp adamın kahverengi gözlerine çevirdi. Önce bir tereddüt etti ama sonra "Asmin." dedi kısaca. Tekrar gözünü yola çevirdi. Adam onunla konuşmak istiyordu. "Kaç yaşındasın?" 

Asmin yoldan gözünü ayırmadan 

"Ne yapacaksın?" 

"Hiç öylesine sohbet olsun." Şuan ikisi de susmuştu. Ama Caner dayanamadı. 

"İkizler burcuyum. Bu nedenle konuşmayı çok severim. Mesela geçen bir bara gittim. Her zamanki takıldığım değil ama." Kız sessizce onu dinliyordu. Caner gözünü yoldan arada sırada ayırıp Asmin'e bakıyordu. Devam etti. 

"İşte barda bir kız var. Bana asılıyor falan. Bu yakışıklılığıma kimse dayanamaz. Karşımda dans ediyor. Bir içki ısmarladım. İçtik ama sarhoş olmadık. Bir odaya girdik. Ben bir sohbete başladım. Kız baktım ki uyumuş. Ne güz-" 

"Üf kes. Anladık tamam. Geldik mi?" Asmin'in sinirleri oynamıştı. Neden bu kadar peşindeydi ve çok konuşuyordu bu adam? Belki de konuşması daha iyiydi. En azından gizemli durmuyordu ama ısrarcı bakışları insanı şüpheye itiyordu. "Geldik de zaten. İnebilirsin." Asmin arabadan indikten sonra karşısında gördüğü binaya hayran hayran bakmaya başladı. Burası önceki otelden daha lükstü. Parası zaten yoktu. "O kadar da demedik. Param yok fazla."