Υπάρχει ελπίδα

Το καινούριο κορίτσι

          Όπως όλοι γνωρίζετε πάντα θα υπάρχει ένα καινούριο παιδί στο σχολείο. Και δυστυχώς για το καινούριο παιδί τις περισσότερες φορές είναι άσχημα τα πράγματα, τουλάχιστον στην αρχή. 

          Καθώς περνούσα τις πόρτες του σχολείου ένιωθα ότι το μαρτύριο του σχολείου άρχιζε για ακόμα μία χρονιά. Ξαφνικά είδα την Άλι, μία από τις κολλητές μου, να έρχεται καταπάνω μου τρέχοντας σαν μουρλή και από την αντίθετη κατεύθυνση να έρχεται η Ολίβια, η άλλη κολλητή μου, και να μου λένε και οι δύο δυνατά ταυτόχρονα:

- "Ει Μπέλα, Μπέλα ήρθε μία καινούρια κοπέλα στο σχολείο και την λένε Έμα".

- "Καλά ντε ρε παιδιά, μην με φάτε κιόλας δεν είπαμε ούτε ένα γεια ακόμα". Είπα καθώς ο ήχος μπήκε από το ένα αυτί και βγήκε από το άλλο.

- "Λοιπόν, και τι έγινε με αυτό το κορίτσι, την Έμα;" συνεχίζω.

- "Τίποτα απλά είναι καινούρια, και σκέφτομαι το τι θα τραβήξει η καημένη κοπέλα από τα ενοχλητικά παιδιά. Από την Σάρλοτ και την παρέα της". Απαντάει μετά η Ολίβια.

- "Ναι, το ξέρω ρε παιδιά, είναι πραγματικά χάλια να είσαι η καινούρια και ειδικά σε αυτό το σχολείο. Τα έχω περάσει και εγώ αυτά, αλλά εσείς με βοηθήσατε να ταιριάξω με τις συνθήκες του σχολείου τούτου".

- "Ει χαρά μας να βοηθάμε, ειδικά εσένα που είσαι και η κολλητή μας". Μου είπε η Άλισον αγκαλιάζοντάς με σφιχτά.

- "Ναι χαρά μας να βοηθάμε". Συνεχίζει η Ολίβια.

      Και αγκαλιαζόμαστε όλες σφιχτά δίνοντας την υπόσχεση ότι δεν θα αφήσουμε την Έμα να υποφέρει όπως υπέφερα και εγώ όταν πρώτο ήρθα σε αυτό το σχολείο.Καλά μην φανταστείτε κάτι σπουδαίο απλά κάθε μέρα με κορόιδευε χωρίς κανά σπουδαίο λόγο και έκρινε ότι και αν έκανα. Θεωρεί πάντα τον εαυτό της ανώτερο πράγμα που με τσαντίζει πολύ. Κάθε φορά που την βλέπω μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. 

      Καθώς μπαίναμε στο σχολείο με σκοπό να συναντήσουμε την Έμα βρέθηκαν μπροστά μας η Σάρλοτ και η παρέα της. Χωρίς να είχαν να ασχοληθούν με κάτι άλλο η Σάρλοτ πέταξε κάτι βιβλία που κρατούσα στα χέρια μου μαζί με εμένα ουρλιάζοντας μου:

- "Πάλι εσύ στο δρόμο μου, βαρέθηκα συνέχεια να με ακολουθείς όπου και αν πάω. Α και μην ξεχάσω, ήρθε μία καινούρια κοπέλα στο σχολείο η Έμα. Ξέρεις τι μου θύμισε;

- "Δεν με πολύ ενδιαφέρει Σάρλοτ". Της λέω θυμωμένη.

- "Εσένα μου θύμισε. Που όταν είχες έρθει πρώτη φορά εδώ, το είχα διασκεδάσει πολύ". Μου είπε με ειρωνεία.

     Το είπε με έναν τρόπο...αγνοώντας φυσικά την πλήρη αδιαφορία μου για το τι της θύμισε και μετά έφυγε με κάτι τακούνια δύο μέτρα και και με τα υπέροχα μαλλιά της να ανεμίζουν στον άνεμο. Απλά ήθελα να την πνίξω και τίποτα άλλο. Είχαν γυρίσει όλα τα υπόλοιπα παιδιά και με κοίταγαν και γέλαγαν. Αλλά δεν με ένοιαζε τώρα πια τόσο αφού το έχω συνηθίσει. Κάτι μου έλεγε μέσα μου να πάω να την εκδικηθώ κάποια στιγμή και λογικά αυτό το κάτι ήταν τα Άμπι. Από τη μία θέλω πολύ να την κάνω να αισθανθεί έτσι όπως κάνει εμένα να αισθάνομαι ώρες ώρες για να καταλάβει πως νιώθουν και οι άλλοι γύρω της, αλλά από την άλλη δεν είμαι εκδικητικός άνθρωπος. Τέλος πάντων προχωρούσαμε να και η Έμα.

- "Επιτέλους σε βρήκαμε" είπαμε και οι τρις ταυτόχρονα.

Γύρισε η Έμα και μας κοίταξε παραξενεμένη απορώντας:

- "Και εσείς είστε..." ρώτησε με απορία.

-" Αχ ναι συγγνώμη που σε ξαφνιάσαμε, δεν το θέλαμε. Εγώ είμαι η Ολίβια, από εδώ η Μπέλα και δίπλα είναι η Άλι. Να εμείς απλά θέλαμε να...." μας διακόπτει η Έμα λέγοντάς μας τρομαγμένη:

- " Α εσείς είστε αυτές που..."

- " Αυτές που;" Συμπληρώνω εγώ.

- " Ξεχάστε το τίποτα...εμ τώρα εγώ πρέπει να φύγω ίσως τα πούμε κάποια άλλη στιγμή". Μας είπε βιαστικά η Έμα και έφυγε.

Εμείς κοιτούσαμε η μία την άλλη μέχρι να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη πριν λίγο. Επειδή όμως αν συνεχίζαμε να κοιταζόμασταν δεν θα βγάζαμε άκρη, τότε είπε η Άλι:

- "Καλά ρε παιδιά, τι στο καλό; Δεν έφυγε κάπως απότομα;"

- " Ναι, ναι..." είπαμε εγώ και η Ολίβια κοιτώντας ακόμα από τη μεριά που έφυγε η Έμα.

        Και κατά κάποιον τρόπο πέρασε η πρώτη μέρα στο σχολείο έτσι απλά και καθώς γυρνούσα στο σπίτι σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν την Έμα. Γιατί να φύγει έτσι; Τόσο γρήγορα. Γιατί να είναι τόσο απότομη έτσι ξαφνικά χωρίς καν να μας γνωρίζει; Και εκείνη τη στιγμή μου ήρθε μία λογική εξήγηση. Η Σάρλοτ. Η Σάρλοτ φταίει για όλα! Είμαι σίγουρη ότι κάτι θα είπε στην Έμα για εμένα την Ολίβια και την Άλι. Είμαι σίγουρη. Δεν πάει άλλο, αυτό παρατράβηξε πολύ, θα της δείξω εγώ αύριο της Σάρλοτ. Δεν το πιστεύω αυτό που έκανε. Απλά ήθελα να βοηθήσω την Έμα αλλά αυτό παρατράβηξε,θα την εκδικηθώ σίγουρα θα το κάνω και μάλιστα την επόμενη φορά που θα την δω, δηλαδή αύριο. Και καθώς ήμουν τόσο πολύ θυμωμένη και έξαλλη εξαιτίας της Σάρλοτ και ήμουν πολύ απασχολημένη για το τι θα βρω να της κάνω αύριο....ξαφνικά έρχεται ένα αμάξι καταπάνω μου και με κτύπησε με τόση πολλή δύναμη που θα μπορούσα να είχα σκοτωθεί, αλλά...