Hoofdstuk 21

2.3K 115 10
                                    

NYNKE POV

Ik werd wakker van mensen die tegen elkaar aan het praten waren naast mijn ziekenhuibed. God, die gezichten heb ik al lang niet meer gezien. Adrian en Alex.

"Hé dag liefje, hoe gaat het?", vraagt Alex.

Ik knikte en keek naar de andere kant waar Adrian zat.

"Mijn God, wat is er met jou gebeurt?", vroeg Adrian.

"Nou ja, verkeerde plaats en het verkeerde moment zeker?", antwoordde ik.

We praatten nog wat over wat er gebeurt was en Adrian was niet zo bij met het feit dat Zac me dit had aangedaan. Hij zei dat hij dit nooit had verwacht en dat hij dacht dat hij een keurige jongen was. Nou, dikke pech Adrian want dat is hij niet.

"Wanneer mag ik naar huis?", vroeg ik aan hun.

"De dokters weten het nog niet zeker maar ze denken aan overmorgen.", antwoordde Alex.

Ik knikte en pakte mijn telefoon, die had ik nog maar gisteren teruggekregen. Echt veel had ik er nog niet op gedaan eigenlijk. Gisteren zag ik dat ik 10 gemiste oproepen en 5 nieuwe berichten had van Alexa.

Alexa: Hey Nynkeee!! :) <3

Alexa: Hey! Hoe gaat iee?? :) <3

Alexa: Neem eens even op :(( Ik moet echt een keer mijn hart luchten Nyn :( <3

Alexa: Ben je boos op me? :( <3

Alexa: YAAY!! GOED NIEUWS! Neem wel even je telefoon op alsje het wilt weten hé.. xx

-----------------

Nynke: Hey Alexaa! Ja sorry er is iets gebeurt ik gaje wel belln op skype! k? :)xxx

"Kunnen jullie niet vragen of ik vanavond al weg mag?", vroeg ik aan hen.

"We kunnen het proberen...", zei Adrian. "Ik ga even kijken. Goed?

Adrian stapte de kamer uit en deed de deur voorzichtig dicht.

"Binnen 2 weken vakantie..", zei Alex.

"Njaa..", antwoordde ik.

"Heb je er zin in?"

"Een beetje."

Ze knikte en lachte. Ze keek wat rond en keek dan weer naar mij.

"Ik vind het echt erg wat Zac gedaan heeft, dit had ik écht niet verwacht van hem."

"Het is oké, Alex. Het is niet jouw fout."

"Dat weet ik wel, maar toch..", zuchtte ze.

Na een paar minuten van stilte kwam Adrian de kamer binnengelopen met een grote lach op zijn gezicht. Dat kon maar één ding betekenen! Ik mag naar huis! Nou, dat hoop ik toch. Ze kunnen evengoed gezegd hebben tegen Adrian dat als ze mij hier achterlaten en weglopen ze 1 miljoen krijgen. Wou, Nyke dat is weel heel doordacht van je! Nee, dat gaat het zeker niet zijn....

"Pak je zakken maar.", zei hij. "We zijn hier weg."

IK WIST HET! IK WIST HET! IK WIST HET! Eindelijk normaal eten! Serieus, dat eten was hier evht niet te eten. Ieuw.

Ik hopte van het bed en deed mijn schoenen aan die in de kast stonden. Ik pakte de tas die Adrian me aanbood en propte al mijn kleren erin. Ik herrinnerde me niet dat ik kledij meehad dus Alex, Adrian of iémand zal het hier wel komen brengen zijn. Nu je het over 'iemand' hebt, op de brief na heb ik nog niets van Ashton gehoord. Hoe was het eigenlijk met hem na het 'incident'? Dat zou ik op school wel gaan zien. Alhoewel ik totaal gezn zin had in school, nee wacht, geen zin had om Zac te zien wou ik wel weten wat er met Ashton gebeurt was.

"Stap in.", zei Adrian die de deur van de auto voor me openhoudde.

"Dankje.", zei ik terwijl ik instapte.

Het was stil in de auto. Ik had muziek nodig!

"Hé Adrian! Heb je the 1975?"

"Ja, waarom?", vroeg hij.

"Mag ik het opzetteeeen?"

"Oké."

Ik pakte de cd uit het handschoenenkastje en stak hem in de cd-speler en dan kwam 'Girls' op. Yay!

"Zo, luister je naar the 1975?", vroeg Adrian.

"Ja, het is mijn favoriete band."

"Zozo, ik vind je muzieksmaak wel leuk.", lachtte Adrian.

Ik lachtte en knikte. Ik keek naar buiten en zag dat we bijna thuis waren. Het voelde precies wel eeuwen geleden dat ik thuis was geweest. Dat zou wel weer beteren zei Alex.

Ik keek op Skype en zag dat ik 16 gemiste oproepen van Alexa had en 4 van Michael. Oh ja, ik moest nog bellen naar Alexa ze had nog iets belangrijks te zeggen. Wat zou het zijn? Ik drukte op de groene knop en wachtte op Alexa. Ik had geen idee hoe laat het daar was, maar ja.. Ze nam toch op.

*hey Nynke! eindelijk zeg!*

"Hey Alexa!", antwoordde ik.

*hoe gaat het daar?*

Ik twijfelde even en zei toen: "Prima, en daar?"

*geweldig! zeg, ik moet je nog iets zeggen hé..*

"Oh ja, daar belde ik voor! Wat is er?"

*eerst en vooral is alles goed tussen mij en Calum! we hebben alles goed uitgepraat en alles is nu duidelijk..*

"Wat goed!"

*maar er is nog iets! wacht, wacht, wacht!*

"Mhm"

*dus, binnen 2 weken is het grote vakantie hé!*

"Ja?"

*ik kom naar Australië met Calum!!*

"SERIEUS ALEXA?!"

*JAAAAAA*

"YESSS!!"

*maar ik moet gaan! mam roept. byee!*

Ze legde af en ik keek terug op mijn scherm.

Alexa kwam naar Australië!

Another LieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu