BOŞLUK

Yalnızlık

Eve gidince annemin bana hazırlamış olduğu yatağı gördüm. " Annem sen bir tanesin!" diyerek annemin üstüne atladım. Annem " Hadi kızım, hadi hastasın geç yat!" diyip beni azarlayınca anladım ne kadar endişelendiğini.

Ah ah annelik işte diye düşünüp yatağa girmemle uyumam bir oldu.

...

Uyandığımda ev sessizdi ve midem bulanıyordu. Kalkıp banyoya gittim ve annemin verdiği ilaçları içmeyi reddettiğim için kendime kızdım. Bana göre ben nasıl olsa babamın kızıydım. İlaç almadan doğal yollarla iyileşebilirdim. Tabi bu düşüncem üç gün öncesine kadardı. Banyoda öksürükle boğuşurken annem eve geldi. Yatağımın kenarında kendi yapmış olduğum derme çatma komidinin üstündeki ilaçları alıp bir dikişte içtim ve yattım. Annem odama girdiğinde uyumak üzereydim. Annem "İnatçı kızım benim." diye beni severken kapı çaldı. Çok geçmeden odamın kapısı açıldı ve bulanık gözlerle Miray'ı gördüğümü sandım ama ihtimal vermediğim için "Kim gelmiş anne?" dedim. Ufak bir kıkırdamadan sonra " Kim olacak akıllım! Ben geldim, Miray." diyen neşeli sesiyle Miray " Aysun teyze biz biraz kız kıza takılsak sorun olur mu? Selin'in şuuru için bu gerekli bence!" dedikten sonra kapıyı kapattı.

" Eee gördüğüm kadarıyla hastalığı atlatamamışsın. Geçmiş olsun, tabi kafayı üşüttüğün için; cık cık cık çok yazık oldu sana Selincim!"

" Ya Miray dalga geçmeye mi geldin sen! Zaten halim yok, uğraştırma beni. Hea hoş geldin bu arada!" dedim ve gülümsedim. Doğrusu kendime şaşırsamda Miray' ı görmek gerçekten iyi gelmişti ya da içtiğim ilaç iyi geldi diye düşündüm. Bu arada Miray konuşmaya devam ediyordu.

" Bak sana beğeneceğin bir hediye bir de iyi haber getirdim Selin..." Tepki vermemi bekledi ama alamayınca devam etti. " Bu aldığım ders notları beyenir misin bilmem. Arasında da sınıf listesi var yani hangi sınıfta olduğunu henüz öğrenmedin bende sınıf listelerini kaptım geldim. Hadi baksana!" diye mızmızlandı.

" Tamam tamaaammm... bakıyorum... şey notlar için teşekkür ederim... işte sınıf listeleri... Aaaa Miray sen A sınıfındasın yani okula giriş derecen yüksek ve bende..." diye durduğumda Miray nefesini tutmuş bana bakıyordu. Onun bu tavrına anlam veremedim ama hemen sonra adımı A sınıfında görünce anladım. Yüzüme koca bir tebessüm yayılırken Miray'a baktım o da gülüyordu.

" Hadi yine iyisin sınıf arkadaşım sana not tutan bu şahıs anlamadığın her yeri detayıyla anlatacak. Merak etme zeka düzeyim senden bir kişi önde bu yüzden çok kolay olacak Selincim!" Bunu duyunca tüylerim diken diken oldu ve gerildim "Selincim mi?" Allah'ım ya beni mi sınıyorsun, insanın hevesi kursağında bırakılır mı? Miray işte böyleydi. İyi kızdı falan ama bana hep bu şekilde yaklaşırdı. Elimdekilerle idare etmeye çalışma alışkanlığım yok mu, Miray'da listeme girmişti bir anda ve bu listeye girmesiyle sıralaması vazgeçilmezler arasındaydı. O böyle deyince bir daha listeye baktım. Evet dediği gibiydi aramızda Hakan diye bir çocuk vardı. Acaba okula birincilikle giren kim diye içimden geçirirken listeyi elimden çeken Miray "Göreceğini gördün canım, şimdi dinleniyorsun, iyileşip okula geliyorsun ve lise hayatımıza başlıyoruz." dedi ayağa kalkarken ve lise hayatını vurgulayarak " Lise hayatına şu örgülerinden kurtulmakla başlayabilirsin mesela!" Diyerek gülümseyip odadan çıktı.

Hüznüm ve neşem birbirine karıştı. Çok değil biraz sonra dinerdi yani öyle olur sanırım. Umarım öyle olur! Hedefim iyininde iyisi olmak yani ahh birinciye bakamadım ve şu Hakan mıdır nedir işte o! İlk işim onu geçmek olacak tabi ki sınavlarda! Kendimi sinsi sinsi gülerken yakalayınca gözlerimi kapadım ve düşüncelerimden yorularak uyumaya karar verdim. Neden böyle bir isteğim vardı ki? Gözlerim kapandı ve geç kaldığım uykuma geri döndüm.