Together for fame or not? [2]

29o κεφαλαιο

Παίδες δεν είμαι καλά.Εχω φάει κόλλημα με τους σουγιάδες που ανοιγουν τα Ερπετά στο Riverdale😍
***********************************

3 μέρες μετα

Lor's POV

"Μωρό μου,πάμε σπίτι?Εχω κουραστεί."είπε ο Jacob στο αυτί μου και εγνεψα θετικά.

Το κινητό μου χτύπησε και κοίταξα προσεχτικά την οθονη.Η Asley...τι στο καλό θέλει 10 η ώρα το βράδυ?

Το σήκωσα και ο Jacob με κοίταξε περίεργα."Asley?Όλα εντάξει?"ρώτησα μόλις το σήκωσα.

"Ναι,όλα μια χαρά Lor,απλά θέλω να σου δώσω κάτι...συνάντησε με σε 10 στον κεντρικό δρόμο κοντά στο Folin."είπε και αφού συμφώνησα και εκλεισα το τηλέφωνό μου.

"Μωρό μου,η Asley θέλει να μου δώσει κάτι..εσύ περίμενε με στο αυτοκίνητο εγώ θα μπω από αυτό το στενό για να κόψω δρόμο.Τα λέμε σε λίγο."είπα και τον φίλησα πεταχτά.

"Να προσέχεις μωρό μου."είπε και έφυγα από το τραπέζι και από το μαγαζί που καθόμασταν.Περπατησα σε ένα μεγάλο πεζοδρόμιο λίγο πριν μπω στο στενό.

Περπάτησα στο σκοτεινό στενό μετανιωνοντας την ώρα και την στιγμή που μπήκα εδώ.Ηταν πολύ σκοτεινά δεν μπορούσα να δω καλά,είχε μερικά φώτα αλλά άνετα με βίαζε κάποιος εδώ μέσα.

Ένιωσα ένα χέρι να τυλίγεται γύρω από την μέση μου και να με τραβάει απότομα πίσω.Αναφωνησα δυνατα.

"Συναντιομαστε ξανά,μωρό μου."είπε στο αυτί μου μια αρκετά γνωστή φωνή.Οχι,δεν μπορει.

"Τι στο καλό θέλεις,James?"ρώτησα και έριξα το κεφάλι μου προς τα μπροστά.

"Ο δικός σου πριν λίγες μερες με άφησε λυποθυμο στο πάρκο.Γι'αυτο θέλω εκδίκηση μωρό μου."είπε στο αυτί μου σφυγκοντας την μεση μου.

Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν ενώ τα χερια μου έγιναν μπουνιές.Φοβαμαι πολύ.Μυριζε αλκοόλ από μέτρα μακριά.Ηταν μεθυσμένος.Και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο είχε πάρει.

Άκουσα τον ήχο από σουγιά που ανοίγει πισω από την πλάτη μου ενώ εκείνος παρέμενε  κολλημένος  πάνω μου  και τα πάντα  θολωσαν γύρω μου."Αν δεν μπορω εγώ να σε έχω τοτε δεν θα μπορεί ούτε αυτός."είπε στο αυτί μου και τα δακρυα μου ήταν έτοιμα να κυλήσουν.

Ένιωσα το μαχαίρι κοντά στο δέρμα μου και εκείνος γέλασε σιγανα ενώ φίλησε απαλά τον λαιμό μου.Ενιωσα το μαχαίρι να μπαίνει μέσα στο δέρμα των πλευρων μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.Η κοντή μπλούζα μου άφηνε όλη την μέση μου ακάλυπτη κάνοντας την δουλειά του πιο εύκολη.

Όσο πήγαινε έβαζε το μαχαίρι όλο και πιο μέσα.Ηθελα να αρχίσω να φωνάζω για να σωθώ αλλά δεν μπορούσα.Ηταν σαν να μου είχε κοπεί η φωνή.

Νόμιζα ότι ήρθε το τέλος μου.Ειμασταν μόνοι μας μέσα σε ένα σκοτεινό στενό και είχε μαχαίρι.Το οποίο βρισκόταν στα πλευρά μου.

"Με φοβάσαι σωστά?"ρώτησε στο αυτί μου και χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι άλλο εγνεψα ενώ άφησα τα δακρυα μου να κυλήσουν καυτά πάνω στα μάγουλα μου.

"Ετσι,μωρό μου,θέλω να με φοβάσαι.Γιατι αν δεν με φοβοσουν δεν θα ήταν καλή η εκδίκηση μου."είπε σιγανα στο αυτί μου.

Έκλεισα σφυχτα τα μάτια μου και το επόμενο δευτερόλεπτο ο James είχε ξεκολλήσει από πάνω μου.Ανοιξα τα μάτια μου και κοίταξα κάτω στο πάτωμα.

Ο Jacob ήταν πάνω του χτυποντας τον.Κοιταξα προς τα κάτω.Η κοντή ροζ φούστα μου είχε γεμίσει αίματα το ίδιο και το πάτωμα μπροστα μου.

Έκλεισα τα μάτια μου και ένιωσα το σώμα μου να πέφτει κάτω.

{•••}

"Μωρό μου,μωρό μου απαντά μου."άκουσα μια φωνη και προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια μου.Αδικος κόπος,δεν μπορούσα.

Το σώμα μου πονουσε και δυσκολευομουν να αναπνεύσω.Εβαλα όλη την δύναμη μου για να ανοίξω τα μάτια μου και τα κατάφερα.

Τα μάτια μου άνοιξαν ελαχιστα,τόσο όσο για να δω τον Jacob δίπλα μου.

"Μάτια μου,είμαι εδώ.Μην με αφήνεις μόνο."άκουσα την φωνή του να σπάει στο τέλος.Κλαιει,αλλά γιατί?Για εμένα?

Τα μάτια μου άνοιξαν περισσότερο και τον κοίταξα."J-jacob."είπα και χάιδεψα απαλά το μάγουλο του σκουπίζοντας ένα δάκρυ του.

"Asley,ξεκινά."είπε κάπως δυνατά ο Jacob και το αυτοκίνητο που βρισκόμασταν ξεκίνησε να κινητε.

"Κρατησου,μωρό μου.Ειμαστε στο δρόμο για το νοσοκομείο."είπε και χάιδεψε τα μαλλιά μου ενω με αγκάλιασε περισσοτερο.

Άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνετε λίγη ώρα μετά και να θυμάμαι τι μόλις είχε συμβεί.Ο James με μαχαίρωσε.

Έκλεισα πάλι τα μάτια μου γιατί κουραζομουν μόνο που υπηρχα εκείνη την στιγμή.

"Μην με αφήνεις,μωρό μου."ακουσα την φωνή του Jacob ενώ συνέχισε να κλαιει από πάνω μου.

"Δεν θα σε αφήσω,π-ποτε."είπα με δυσκολία και εκείνος εσφυξε το χέρι μου μέσα στο δικό του.

✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

Θα ζήσει η Lor...δεν θα ζήσει?Ποιος ξέρει?

Σας λατρεύω και σο σόρρυ για το σημερινό κεφάλαιο.

~byee

~Kat~