1.BÖLÜM(1):GEÇİT

31 8 26
                                    

1.Kitap 1.Bölüm

Kafamı yavaşça yastıktan kaldırdım. Güneşin ışığı penceremdem içeri sızıyordu. Yataktan yavaşça doğruldum , ayağa kalktım. Uzun bir esneme seansından sonra yüzümü yıkayıp mutfağa gittim kendime hoş bir kahvaltı hazırladım.

Masamın kenarında duran telefonum titreşimde olduğu için yere düştü. Sinirle telefonu yerden aldım ve arıyan isme baktım "Antipatik mal arıyor". Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm

_Ne arıyorsun sabah sabah ?

_Ne yapıyosun , sen daha yenimi kalktın ?

_Evet. Nedenki ?

_BU GÜN BULUŞMAYACAKMIYDIK SETRA SEN DEDİN YA!

_Ne bağırıyorsun olum. Tamam tamam saat kaç gibi demiştim?

_Tövbe estağfurullah ya sen demedin mi erkenden dış kapıda ol diye?

Dün Hokoruya söylediğim sözü hatırladım o anda.

_S- sen bekle hemen geliyorum.

_He, aklına geldi nihayet.

Telefonu kapadım ve hemen odama koştum. Üstüme bir şort ve t-shirt geçirdikten sonra saçımı hafif at kuyruğu yaptım. Son olarak çantamı aldıktan sonra, ayakkabılarımı giyerek aşağı indim.

_HOKORUUU.

Dış kapını otomatiğini açtım ve dışarı çıktım.

_Bak bakalım kaç dakikada çıktın evden?

Elindeki telefonu bana doğru tuttu.

_15 dk 39 sn. Sürede çıkmışım harikayım ula! Bu arada sen benim kaç dakikada çıktığımı mı hesaplıyorsun her buluştuğumuzda, psikopat mısın sen ?

_Evet.Psikopatım ben.

_Bak ben dediğimde hayır diyordun ,şimdide kendin diyorsun ben psikopatım diye.

_Hayır sen mal diyordun , psikopat değil.

_Şimdi ilkokul çocuğu gibi bunumu tartışalım Hokoru?

_Haklısın. Gereksiz olur.

Konunun bitmiş olduğuna emin olduktan sonra yalancıktan hafif bir şekilde öksürdüm. Hokoru anlamış olacaktı ki benim yerime kendi söyledi.

_Şimdi gelelim asıl konuya diyeceksin ve bende diyeceğimki neymiş o asıl konu.

_Aynen öyle. Konumuz şu öncelikle saat kaç ?

_Dur.

Telefonunu çıkarak saate baktı.

_15:10 nedenki ?

15:10 lafıyla durakladım 20 dakikamız kalmıştı ya da 5 dakika erken çıksalar 15 dakika eyvah!

_Boşver mevzuyu , koş Hokoru kooooş !

Kolundan Hokoru'yu tuttum ve çekiştirmeye başladım. Son gücümle koşarak bir yandan da Hokoru' yu çekiştiriyordum.

_Neden birden koşmaya başladık böyle Setra ?

_Yetişmemiz gerek !

_Nereye ?

_Otobüs duraklarına. Otobüse bincez.

_Kuzenimi okuldan almaya gidiyoruz deme bana!

_Aynen öyle.

_Hay Setra ya .

Nefes nefese Otobüs duraklarına yetiştik . Tam otobüs kalkıcakken şoföre el kol hareketleri yaparak otobüse bindik.

_Setra ?

_Efendim Hokoru ?

_Benim yerimede sen bassana?

_Otobüs kartını yanına almadınmı ?

_Hayır.

_E Aferin sana!

İkimize de ben bastıktan sonra sıkış tıkış olan otobüse bindik.

_Yukarı kata çıkmaya ne dersin Setra ?

_Neden otobüsün yukarı katına çıkalım ki Hokoru ?

_Belki orası daha az kalabalıktır diye.

Hokoru ile otobüsün yukarısına çıkmıştık aşağı katın tersine burada kimsecikler yoktu.

_Üst katın bomboş olması garip değilmi ?

_İnsanlar salak yukarı çıkmıyor bence. Üşeniyorlar.

(3 Saat sonra)

Nihayet kuzenimi evine bırakabilmiştik.

_Yakın zamanda evime de  bekliyorum teyzem tamam mı ?

_En yakın zamanda gelmeye çalışırım , hoşçakalın.

_Hoşçakal evladım.

Sonunda kuzenim Rikka yı da eve bıraktıktan sonra kendime ayıracağım o vakit nihayet  gelmişti

_Setra ?

_Efendim ?

_Hadi bizim Café 'ye ARGHHHH...

Olan şeyle birlikte gülme krizine girmiştim.

_Ne gülüyorsun be ayağım takıldı sade... Ahhh hayır pantolonum.

Hala gülmeye devam ediyordum.

_Pantolon böyle daha güzel oldu çamurlu çamurlu.

_Ne çamuru bildiğin b*k bu ,b*k gibi kokuyor hem.

Hokoru'nun dediği şeye karşılık daha çok gülmeye başladım. Hokoru ise benle ilgilenmekten çok ayağına takılan taşı yerden almış inceliyordu.

_O ne Hokoru ?

_Bilmemki , üstünde geçit yazıyor.

_Geçit mi ?

Aniden gözlerim kararmaya başladı ne olmuştu bana böyle birden bire vücudum kaskatı kesilmişti haraket edemiyordum. Geçit dediğim için mi olmuştu bütün bunlar ?!!!!!!

_H-Ho ko r u

Sesim güç bela çıkıyordu. Gözlerim iyice kararmaya başlamıştı.

_Setra , iyi misin ?!

Sesler boğuklaşmaya başlamıştı arabaların sesleri, insanların sesleri, Hokoru nun sesi , kalbimin sesi hepsi birbirine karışmıştı. Vücudum desem zaten güç bela duruyordu. Bende kasılmış vücudumun daha çok dayanamayacağına karar verdim ve kendimi karanlığa bıraktım. Tüm sesler kesilmişti artık. Sadece tutarsız nefeslerim ve çocuk sesleri vardı. Bir dakika çocuk sesimi ?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hikayemin ilk bölümü bu kadardı. Eğer bir yanlışım varsa yazımla ilgili lütfen söyleyin olabildiğince bakmaya çalışıcağım yorumlarınıza. Son olarak hikayemin nasıl olduğuyla ilgili yorumlar atarsanız çok sevinirim.

Öpüldünüz 😘

GEÇİT 1: Sadece EvrenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin