Feelings | vmin

Yalanlarım (2)

"Acıyorlar mı?" Dedim mavi şortumu bacaklarıma geçirirken.
"Hayır, geçtiler Jimin" dedi annemin ona verdiği kısa kollu üstümü üzerine geçirirken.
"Acıktım ben, sen de acıktın mı?" Dedim Taehyung'a dönerek. Başını aşağı yukarı sallarken "acıktım" dedi heyecanlı bir şekilde.
Annem beni ve Taehyung'u o kadar iyi tanıyordu ki biz kendi aramızda acıkma muhabbeti yaparken o mutfaktan "yemekler hazır, yenmeyi bekliyorlar" diye bağırdı. Sesi duyar duymaz ikimizde mutfağa doğru koştuk. Masada duran yiyecekleri görünce büyülenmişe dönmüştüm, Taehyungta benden farksızdı. Akşam üzeri olduğu için Taehyung'un annesi birazdan gelirdi bu yüzden hızlı hızlı yedik ikimizde yiyeceklerimizi.

Her gün Taehyung eve gitmeden önce konuşurduk biraz. "Bu gün çok komikti Taehyung, çamura düştüğümüz zaman en komiğiydi" dedim ona bakarak. " Evet Jimin bu gün çok komikti, çok eğlendim" dedi. Zilin çalma sesi ile ikimizde Taehyung'un annesinin geldiğini anlamıştık. Ayağa kalkıp sarıldım hep yaptığım gibi. O da sarılırken "keşke eve gitmesem, eve gitmek istemiyorum Jimin." Dedi hep dediği gibi.

"Görüşürüz Taehyung yarın geç kalma seni çok seviyorum en iyi arkadaşım" derken el sallıyordum ona. Dediklerime karşılık o da el sallıyordu bana. Gözden kaybolana dek baktım arkalarından sonrada kapattım kapıyı. Odama çıktım, bugün yaptıklarımı hemen defterime yazmalıydım. İkimizinde bir defteri vardı, Taehyung ile her gün yaptıklarımızı yazıyorduk oraya. Yazı yazmayı biliyorduk, yaşıtlarımızdan daha önce öğrenmiştik.
Yazı yazıyorduk ama bizim dışımızdaki hiç kimse yazı demezdi bunlara. Çok uzun yıllar sonra okuyup gülmek için yazalım demiştik Taehyung ile ama o zaman geldiğinde bu yazıları okuyabileceğimizi sanmıyorum, çünkü ben daha geçen hafta yazdığım yazıyı okuyamıyordum. Birkaç bir şey yazdıktan sonra annemin beni yatağıma yatırması ile sonlandı günüm fakat Taehyung için aynı şey geçerli değildi..

"Yalanlarım, senin için söylediğim yalanlarım."