O Gün.. Halamlarda kalıyordum.Kuzenim Mary ile aramız çok iyiydi.Mary,halamın kızı.Onunla film izlemek çok keyifli oluyordu.
Yine bir film izleyecektik.Kuzenim Mary Vampirler ile ilgili bir film açtı.Kendisinin vampirlere ilgisi yok desem çok büyük bir yalan söylemiş olurum.Ben ise böyle filmler izlemeyi çok saçma bulurum. Ama Kuzenimi kırmak istemedim.Ha bu arada size kendimi tanıtayım.Adım Kenny.kısa boylu ama güçlü bir erkeğim.Sanırım bu kadar bilgi yeterli olacaktır.
Filmi izlemeye başladık.Ben hiç bu tarz filmler izlemediğim için biraz korku vardı içimde.Tabii bunu gören Marry,
"Bu filmi izlemek zorunda değiliz, istiyorsan başka bir filmde açabiliriz"dedi.
Bende Mary'in bu sözlerine karşılık erkekliğimi beş paralık etmek istemediğim için,
"Hayır kalsın.Alışabilirim sanırım"dedim.
Her neyse.. Film bitmişti. İçeriden halamın sesi geliyordu. Ne dediğini tam çıkaramamıştım, sanırım yatıp uyumamızı istiyordu. Herhalde korkudan attığım çığlıklar onun başını ağrıtmıştı.
Kuzenime İyi geceler deyip odama çekildim.Yatağa yattığımda sanırım uykum kaçmıştı. Ya da filmin etkisinde kalmıştım.
Uyuyamıyordum.. Besbelli çok korkuyordum. Bu korkumuda onlara belli etmemeye çalışıyordum. Ama artık sabrım kalmamıştı. Halamın uyku haplarından almaya karar verdim. Ama bunu gizli yapmam gerekiyordu. Neyseki fazla ses çıkarmamıştım.
Yanıma bir bardak da su almıştım. Hapı aldığım anda başımda mükemmel bir ağrı hissettim. Gerisini zaten hatırlamıyorum...
Uyumayı başarmış gibiydim. Gün ışıkları yüzüme vuruyordu. Ayağa kalktım,merakla etrafıma bakındım. Kuzenimi ve halamı bulamadım. İçimdeki korkum daha da artmaya başladı. Televizyonun önünden telefonumu alacakken bir not gözüme çarptı. Yavaşça alıp okumaya başladım...
-Kenny, dün rüyamıza vampir girdi. Sabah uyandığımızda da ikimizden de kanlar akıyordu. Ne yapacağımızı bilemedik ve kaçmaya karar verdik. Bir daha görüşünceye dek hoşçakal...
Bu yazanların gerçek olduğuna inanmıyordum. "Acaba bu bir rüyamıydı?" diye kendime soru sormaya başladım. Ama rüya olmadığını bildiğimden kendimi yatıştırmaya yetmemişti. Bu evde bir dakika daha duramazdım.
Hemen kapıya yöneldim. Kapıdaki kan izleri bu yazılanların bir kanıtı gibiydi. Fazla etrafa bakınmadan ayakkabılarımı giyip merdivenlerden çıkmaya başladım.
İçime temiz hava çekeceğim diye ne kadar da mutluydum. Sonunda dışarı çıktım ama istediğim gibi olmadı...
