"LOVE" don't need words
Episode-2
ေနာက္တစ္ေန႔ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့
"ကဲ Markမင္းဟာေလးဆီ ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ"
"မင္းကဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"လိုက္မလို႔ေလ
ဟိုအေခ်ေကာင္ေလးကိုေတြ႔ဖို႔""ေအးလိုက္ခဲ႔ေလ
ေန႔လည္စာစားခိ်န္သြားမယ္""Canteenကိုေပါ့"
"မဟုတ္ဘူး ဇာတ္ညႊန္းmajor
ေခါင္မိုးထပ္ကို သူတို႔က ေန႔လည္စာကို canteenမွာမစားဘူး ထမင္းဘူးယူလာျပီး အဲ႔ေခါင္မိုးထပ္မွာစားၾကတာ""ေအးေပါ့ေလ ေခါင္မိုးထပ္ဆိုေတာ့လဲ ေခါင္မိုးထပ္ေပါ့"
"တခါတေလ
အတန္းမရွိတဲ႔အခ်ိန္ဆိုလဲ အဲ႔ကိုပဲသြားၾကတာ ၂ေယာက္လံုးလူေတြနဲ႔သိပ္မေရာဘူး""သိသြားျပန္ျပီ မင္းဟာက လိုက္ေခ်ာင္းရံုအဆင့္မဟုတ္ေတာ့ဘူး stalkerအဆင့္ျဖစ္ေနျပီ သတိလဲထားဦး ဟိုကရဲတိုင္လိုက္မွ မင္းပါပါး LAကျပန္လာျပီး အာမခံနဲ႔ျပန္ထုတ္ေပးေနရမယ္😝"
"သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔ မင္းကမွပိုဆိုးတာ ငါကေခ်ာင္းရံုေခ်ာင္းတာ ဘာမွမလုပ္ဘူး မင္းသာငါ့ကေလးရဲ႕အစ္ကိုကို မေကာင္းတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ကပ္မွာမလား"
"မေကာင္းတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ နည္းနည္းေလာက္ဆံုးမရံုေလးပါ😉"
"ေအးပါ ပညာေပးတယ္ဆိုေတာ့လဲ ပညာေပးတာေပါ့ ေက်ာင္းသားသဘာဝ အေပ်ာ္ေလာက္ပဲလုပ္ေနာ္ အပ်က္ေတြအထိေတာ့မျဖစ္ေစနဲ႔ မင္းေရာသူေရာ၂ေယာက္စလံုးကို ထိခိုက္မယ္ထင္လာရင္ေတာ့
ရပ္လိုက္ေပါ့ကြာ""အမေလးဟ မင္းကငါ့အေဖမို႔လို႔လား တရားေတြလာေဟာေနတာ"
"အေဖမဟုတ္ေပမယ့္ ငါကမင္းထက္အသက္ၾကီးတယ္ေလကြာ"
"၃လထဲကို"
"၃လထဲဆိုေပမယ့္ ခုႏွစ္တစ္ႏွစ္ၾကီးတာေနာ္ အၾကီးကိုရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံပါ"
"Nae Nae ကြီးအေသးေလးရယ္ ကြ်န္ေတာ္မိ်ဳးစကားနားေထာင္ပါ့မယ္ဗ်😋"
~~~~~~
Youngjae's Pov:
*စာသင္ခ်ိန္တစ္ေလ်ာက္လံုးကြ်န္ေတာ္ စာထဲစိတ္မဝင္စားဘူး ဆြံ႔အနားမၾကားေက်ာင္းမွာေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ထိုသူဆီကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လံုးစိတ္ေရာက္ေနတာပါ သင္ေနတာကလဲscript writingရဲ႕ အေျခခံဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္ကommaဆီက သင္ဖူးျပီးသားဆိုေတာ့ အကုန္နားလည္ျပီးသားမို႔လို႔ အာရံုစိုက္မရတာလဲပါတာေပါ့
YOU ARE READING
"LOVE" don't need words
Fanfictionအခ်စ္ဆိုတာ ပါးစပ္ကထုတ္ေျပာမွသိမွာလား ဟင့္အင္း တကယ္တမ္းႏွလံုးသားျခင္း စကားေျပာလို႔ရသြားရင္ ဘာစကားလံုးမွမလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး