"LOVE" don't need words
Episode-2
ေနာက္တစ္ေန႔ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့
"ကဲ Markမင္းဟာေလးဆီ ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ"
"မင္းကဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"လိုက္မလို႔ေလ
ဟိုအေခ်ေကာင္ေလးကိုေတြ႔ဖို႔"
"ေအးလိုက္ခဲ႔ေလ
ေန႔လည္စာစားခိ်န္သြားမယ္"
"Canteenကိုေပါ့"
"မဟုတ္ဘူး ဇာတ္ညႊန္းmajor
ေခါင္မိုးထပ္ကို သူတို႔က ေန႔လည္စာကို canteenမွာမစားဘူး ထမင္းဘူးယူလာျပီး အဲ႔ေခါင္မိုးထပ္မွာစားၾကတာ"
"ေအးေပါ့ေလ ေခါင္မိုးထပ္ဆိုေတာ့လဲ ေခါင္မိုးထပ္ေပါ့"
"တခါတေလ
အတန္းမရွိတဲ႔အခ်ိန္ဆိုလဲ အဲ႔ကိုပဲသြားၾကတာ ၂ေယာက္လံုးလူေတြနဲ႔သိပ္မေရာဘူး"
"သိသြားျပန္ျပီ မင္းဟာက လိုက္ေခ်ာင္းရံုအဆင့္မဟုတ္ေတာ့ဘူး stalkerအဆင့္ျဖစ္ေနျပီ သတိလဲထားဦး ဟိုကရဲတိုင္လိုက္မွ မင္းပါပါး LAကျပန္လာျပီး အာမခံနဲ႔ျပန္ထုတ္ေပးေနရမယ္😝"
"သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔ မင္းကမွပိုဆိုးတာ ငါကေခ်ာင္းရံုေခ်ာင္းတာ ဘာမွမလုပ္ဘူး မင္းသာငါ့ကေလးရဲ႕အစ္ကိုကို မေကာင္းတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ကပ္မွာမလား"
"မေကာင္းတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ နည္းနည္းေလာက္ဆံုးမရံုေလးပါ😉"
"ေအးပါ ပညာေပးတယ္ဆိုေတာ့လဲ ပညာေပးတာေပါ့ ေက်ာင္းသားသဘာဝ အေပ်ာ္ေလာက္ပဲလုပ္ေနာ္ အပ်က္ေတြအထိေတာ့မျဖစ္ေစနဲ႔ မင္းေရာသူေရာ၂ေယာက္စလံုးကို ထိခိုက္မယ္ထင္လာရင္ေတာ့
ရပ္လိုက္ေပါ့ကြာ"
"အမေလးဟ မင္းကငါ့အေဖမို႔လို႔လား တရားေတြလာေဟာေနတာ"
"အေဖမဟုတ္ေပမယ့္ ငါကမင္းထက္အသက္ၾကီးတယ္ေလကြာ"
"၃လထဲကို"
"၃လထဲဆိုေပမယ့္ ခုႏွစ္တစ္ႏွစ္ၾကီးတာေနာ္ အၾကီးကိုရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံပါ"
"Nae Nae ကြီးအေသးေလးရယ္ ကြ်န္ေတာ္မိ်ဳးစကားနားေထာင္ပါ့မယ္ဗ်😋"
~~~~~~
Youngjae's Pov:
*စာသင္ခ်ိန္တစ္ေလ်ာက္လံုးကြ်န္ေတာ္ စာထဲစိတ္မဝင္စားဘူး ဆြံ႔အနားမၾကားေက်ာင္းမွာေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ထိုသူဆီကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လံုးစိတ္ေရာက္ေနတာပါ သင္ေနတာကလဲscript writingရဲ႕ အေျခခံဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္ကommaဆီက သင္ဖူးျပီးသားဆိုေတာ့ အကုန္နားလည္ျပီးသားမို႔လို႔ အာရံုစိုက္မရတာလဲပါတာေပါ့
YOU ARE READING
"LOVE" don't need words
Fanfictionအခ်စ္ဆိုတာ ပါးစပ္ကထုတ္ေျပာမွသိမွာလား ဟင့္အင္း တကယ္တမ္းႏွလံုးသားျခင္း စကားေျပာလို႔ရသြားရင္ ဘာစကားလံုးမွမလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး
