It Started With A Cigarette

Chapter 2- Moving

Περασε κιολας μια εβδομαδα, απο την μερα που ειδαμε με τον Λουκα οτι περασαμε στην σχολη που θελαμε. Αυριο θα παμε στην Θεσσαλονικη, στο σπιτι που βρηκαμε μεσω ιντερνετ για να τακτοποιηθουμε.

Ειμαι στο δωματιο μου, και βαζω ολα μου τα ρουχα και τα καλλυντικα σε βαλιτσες. Μονο που εχω πολλα ρουχα. Και λιγες βαλιτσες.

Με τα χιλια ζορια, καταφερνω να χωρεσω ολα μου τα καλοκαιρινα και τα φθινοπωρινα μου ρουχα στις βαλιτσες. Ευτυχως, μενουμε στην Κοζανη, και θα μπορω να ερθω να παρω και τα υπολοιπα ρουχα μου οποτε θελω, αφου ειναι κοντα στην Θεσσαλονικη.

Ακουω το τηλεφωνο μου να χτυπαει και ειναι ο Στελιος. Ωχ σχεδον ξεχασα οτι σημερα φευγει.

"Ελα Στελιο" απαντω στο τηλεφωνο.

"Ελα μωρο μου, σε μια ωρα φευγω δεν θα ερθεις να με χαιρετησεις;" αχ πως βαριεμαι τωρα αλλα τι να του πω...

"Ναι καλε στον δρομο ειμαι" λεω ψεμματα "Σε πεντε λεπτα θα ειμαι εκει." και τερματιζω την κληση.

Βαζω ενα ψηλομεσο τζιν σορτσακι, το ασπρο κροπ τοπ μου, και τα κοκκινα all star μου.

Μπαινω στο αυτοκινητο μου, και ξεκιναω σιγα σιγα για το σπιτι του Στελιου.

Φτανω και χτυπαω την πορτα, και μου ανοιγει η μαμα του.

"Γεια σας κυρια Ζαμπετα" λεω ευγενικα χαμογελωντας, αυτη ξινιζει το προσωπο της και μου κανει νοημα να περασω. Για καποιο λογο, δεν με χωνευει καθολου.

Προχωραω προς το σαλονι, και ακουω τον μπαμπα του Στελιου να τον συμβουλευει τι να κανει σε περιπτωση βιασμου;

Ο Στελιος ακουγε με προσοχη, και οταν αντιληφθηκε την παρουσια μου, ντραπηκε, και εξυσε αμηχανα τον αυχενα του.

"Γεια σας" λεω και στους δυο.

Εχουμε πιασει μια βαρετη συζητηση με τον μπαμπα του Στελιου. Ελα Στελιο αγαπη μου κανε κατι.

"Λοιπον, μπαμπα, εγω να φευγω. Θα χασω το λεωφορειο." λεει ο Στελιος, και μια ανασα ανακουφισης βγαινει απο μεσα μου.

Αποχαιρετα τους γονεις του, και υστερα με αγγαλιαζει και με φιλαει. Εγω φευγω απο το σπιτι, και ο Στελιος παει να παρει το λεωφορειο.

Γυρναω σπιτι, και εχει ηδη νυχτωσει. Κανω ενα ντουζ, και ξαπλωνω να ξεκουραστω, γιατι αυριο θα ξυπνησω νωρις.

++

"Αριαα ξυπνα παιδι μου, πηγε 6.30 η ωρα!" φωναζει η μανα μου, πανω απο το κεφαλι μου.

Σηκωνομαι, και ετοιμαζομαι για να φυγω. Φοραω το τζιν σορτσακι μου, μια ροζ αναλαφρη μπλουζιτσα, και τα μαυρα βανς μου. Τρωω το πρωινο μου, και ο μπαμπας μου με βοηθαει να βαλω τις βαλιτσες μου στο αυτοκινητο μου.

Μετα απο λιγο, ερχεται και ο Λουκας, αποχαιρετω τους γονεις μου και της αδερφη μου, και μπαινουμε στο αυτοκινητο για να φυγουμε.

Στο αυτοκινητο, μιλαμε για διαφορα θεματα, και η ωρα περνα γρηγορα.

Ειναι 10 το πρωι, και εχουμε βρει το σπιτι, στο οποιο θα μενουμε. Ειναι πολυ ομορφο, εχει δυο υπνοδωματια, μια κουζινα, ενα ευρυχωρο σαλονι, και ενα μικρο μπανιο. Βρισκομαστε στον τριτο οροφο της πολυκατοικιας, οποτε εχουμε και ενα μπαλκονακι, που εχει θεα εναν κεντρικο δρομο της Θεσσαλονικης.

Το σπιτι μας, ηταν επιπλωμενο, και ειχαμε ολες τις ηλεκτρικες συσκευες, οποτε αποφασισαμε να παμε στο σουπερ μαρκετ να ψωνισουμε.

Γυρισαμε σπιτι με τα χερια μας γεματα σακουλες. Μπηκαμε μεσα και πηγα να κλεισω την πορτα, αλλα μου τραβηξε την προσοχη ενα αγορι που στεκοταν στην απεναντι πορτα.

Ηταν ψηλος και γυμνασμενος, ειχε καστανα πανεμορφα μαλλια και ομορφο προσωπο.

Μολις καταλαβε οτι τον ειδα, μου χαμογελασε. Του χαμογελασα και εγω ντροπαλα και εκλεισα την πορτα.

"Καλε, τι επαθες και εισαι ετσι κοκκινη;" με ρωτησε ο Λουκας με το που μπηκα στο σπιτι.

"Απο τη ζεστη θα ειναι, μην ανησυχεις." του απανταω αι χαμογελαω.

"Ναι η ζεστη..." μουρμουριζει ο Λουκας.

"Τι;"

"Ναι λεω, πολυ ζεστη."

________________

Καιι το δευτερο κεφαλαιοο

Εδω αρχιζει η ιστορια μας!

Λοιπον πατηστε το αστερακι και αφηστε σχολια ΕΠΙΣΗΣ μην ξεχασετε να βαλετε το βιβλιο στην βιβλιοθηκη σας γιατι θα ενημερωνω συχνα οποτεε...

ΦΙΛΑΚΙΑΑΑ😘😘

-Ιωαννα😁