[OS/SF] SUNSHINE DURING EARLY JULY

I'm sorry, I can't restrain myself

#เรื่องสั้นของไข่ดาว

Pairing : Kim Donghan & Kim Donghyun

By Ongluminous

I'm sorry, you're too cute, so I can't restrain myself

Donghan's Part

อะไรของนายกันเนี่ย เจ้าดงฮยอน!

นี่คือคำถามที่เกิดขึ้นในหัวผมขณะที่มองร่างเล็กของแฟนหนุ่มของผมหลับคากีตาร์ตัวโปรดและโน้ตเพลงบางส่วนกระจัดกระจายตามเตียงหลังจากที่ผมกลับมาจากการซ้อมละครเวที จากที่ปกติผมจะเป็นคนแหกปากเสียงดังเสมอเวลากลับห้อง แต่คราวนี้ผมคิดว่าผมเข้าไปเงียบๆดีกว่า ผมถอดรองเท้าผ้าใบของผมออกแล้วค่อยๆเดินย่องเงียบๆเข้ามาใกล้ๆเจ้าดอกทานตะวันที่ผลอยหลับอยู่ เก็บโน้ตเพลงและแท็บเล็ตของเจ้าตัวให้เข้าที่เข้าทางแล้วค่อยๆปลุกให้ดอกทานตะวันบนเตียงตื่น

คนบนเตียงลุกขึ้นนั่งพร้อมกับใบหน้าสลึมสลือ บางทีผมก็คิดนะ ว่าเขาจะน่ารักทุกการกระทำเลยไหม ขนาดที่ว่าผมเผ้าฟูเป็นสิงโต ดวงตากลมโตพร้อมจะปิดทุกเมื่อ แก้มนุ่มนิ่มเด่นชัดเป็นลูกนั่นอีก เอาจริงๆนะ ผมห้ามใจตัวเองแทบจะไม่ได้เลยเวลามองเขา ผมอยากจะวางเป้สะพายหลังของผมแล้วกระโดดลงเตียงแล้วจับฟัดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

เจ้าตัวน่ารักถามผมอย่างง่วงๆว่ากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมก็ตอบกลับไปว่าเมื่อกี้นี้เอง แถมบ่นไปนิดหน่อยว่าทำไมไม่เก็บของก่อนจะนอน จะได้นอนสบายๆ เจ้าตัวก็ตอบกลับมาง่วงๆว่าซ้อมอยู่ดีๆก็ง่วง คิดว่าจะงีบซักยี่สิบสามสิบนาทีแล้วมาซ้อมต่อ แต่กลายเป็นว่ายิงยาว น่ารักเสียจริง คนอะไรน่ารักไปเสียหมด ผมหยิกเจ้าก้อนเนื้อบนแก้มเบาๆแล้วยีหัวเจ้าตัวเบาๆอย่างเอ็นดูแล้วขอตัวไปเตรียมมื้อเย็นให้ทาน

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจเขากันแน่ หรือไม่ก็เพราะความง่วงจึงทำให้คนเราน่ารักผิดปกติ อยู่ดีๆเขาก็เดินเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังแล้ววางแก้มนุ่มๆลงบนหัวไหล่ของผมแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆว่า 'หิวจังครับ' ให้ตายเถอะ หัวใจผมกระตุกแรงกว่าเดิมเกือบร้อยเท่าพันเท่า เจอแบบนี้เข้าไป ผมก็ชักจะอดใจไม่อยู่เสียแล้วสิ ผมหันไปมองหน้าคนขี้อ้อนที่เอาแก้มนิ่มๆวางบนไหล่ผมอย่างอ้อนๆ

ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไปนอกจากยิ้มบางๆให้ แล้วยกจานข้าวผัดไข่สองจานออกไปวางหน้าโต๊ะญี่ปุ่นตัวเล็กข้างเตียง นั่งกินข้าวไป ดูทีวีไปมันก็รู้สึกดีเหมือนกัน แต่ผมสารภาพเลยว่าผมดูหนังในเรื่องไม่รู้เรื่องหรอก พอดีผมมองแต่คนด้านข้างผมเท่านั้นแหละ แก้มนิ่มๆเคี้ยวข้าวตุ้ยๆเหมือนกับกระรอกที่มีถุงข้างแก้มไว้เก็บอาหารเลย น่ารัก!~ >~<

แต่พอผมมองไปนานๆก็ชักทนไม่ไหว ผมคาดว่าจะหันไปหอมแก้มนิ่มๆของเจ้าตัวน่ารัก แต่เจ้าตัวก็ดันหันกลับมาพอดี กลายเป็นว่าริมฝีปากของเราก็ดันชนกันพอดี ให้ตายเถอะ นิ่มไปทั้งตัวเลยนะ ดงฮยอนนา~ ฉันทนไม่ไหวจริงๆนะ!

FIN