🍷Aidan'ın anlatımından
Yıl:2068 -Şimdiki zaman-
O kadar uzun zamandır sürüdeydim ki, bir çok ölümü görmüştüm. Ve hatta onlarca vampirin yanında bir kaç kurtçuk bile öldürme zevkine erişmiştim. Bu oyunda, ben vampirlerin tarafında olmadığım sürece vampirler kazanmayacaktı, buna izin vermezdim. Yenilgi ve emir almak benim için katlanılamayacaklar listesinde başı çekiyordu. Doğal olarak Dave ve orospusunun liderlik yapmasını kabul edemezdim. Sadece güçlü olanların saklanma noktası olan sıradan bir evdeydik, Dave, Kate -Dave'in orospusu- ,Brett, Purple beni ilgilendiren kişilerden birkaçıydı. Yanağıma değen ıslaklık ile bunun Kate olduğunu anlamıştım, orospu falan ama gruba -en azından bana- nasıl iyi gelebileceğini biliyordu.
"Bebeğim sence de biraz fazlasını hak etmiyor muyum?"
Genel olarak sırıtmayı sevmezdim, fakat gelip geçici, pek de içten olmayan bir gülümsemeyle onu idare edebilirdim.
"Bugünki macera bittikten sonra belki seninle yatabilirim,huh?" İşveli tavrıyla söylediği kelimelerin ardından suratındaki iğrenç gülüşüyle noktaladı cümlesini.
"Oradan bakınca seninle yatacak kadar iğrençleşmişe mi benziyorum?"
"Purple'a ne dersin?"
Cevap vermeye bile gerek duymadığım saçma bir cümleydi. Purple geldiğimden beri bana platonikti, biliyorum yakışıklıyım falan ama Purple benim için biraz fazla kolay lokma.
"Tamam tamam, sustum."
Uzun süredir avlanmıyorlar, acaba demir eksikliği mi yaptı diye düşünmeden edemiyorum doğrusu. Üstüme bir şeyler giymeye karar verip odama doğru ilerledim. Rastgele bir gömlek çıkardım, Purple sağ olsun gömleklerimi ütülemesini rica etmem için dil dökmeme kıyamıyordu. Aptal.
Hızlı bir şekilde evden dışarı çıktım, bu şekilde diğerlerinin sikimsonik sorularını dinlemek zorunda kalmayacaktım. Bir kaç vampir görüp aslında biraz eğlenebilirdim. Ne de olsa insanlarla birlikteyken beni öldüremezlerdi. İnlerine yakın olan bir bölgede, insanların seyrek olduğu bir kafeye oturarak beklemeye başladım. Mutlaka bir vampir buradan geçerdi, en azından atıştırmalık için.
Geçen birkaç saatin ardından masama oturan bir kadın ile kısa bekleyişim sona ermişti. Açıkcası bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim.
Karşımdaki kadın, kısa eteğini umursamadan bacağını daha da sergilemek istercesine bacak bacak üstüne attı.
Aklı başında bir insan çok da büyük sayılmayan bir kasabadaki ücra bir kafede gördüğü yakışıklının masasına oturup bacak sergilemezdi. Profesyonel bir orospuysa, sadece numarasını bırakırdı. Seks'in uzmanlık alanım olması benim isteğimle gerçekleşen bir şey değildi. Ne diyeyim, penis bu torba değil ki büzesin. Kadının konuşmasıyla dikkatimi o'na verdim.
"Merhaba. Seni buralarda hiç görmemiştim?"
Hafifçe doğrularak gülümsedim. Biraz daha gülümsemek zorunda kalırsam kusacaktım, bunu ikimiz de istemezdik
"Bebeğim görmemen çok normal, daha önce buraya hiç gelmedim. Senin gibilerinin olduğunu bilseydim 1 dakika durup düşünmezdim."
Dirseklerimi masaya yaslayıp elimi çeneme koydum. Gördüğüm kadarıyla çalışılmamış, ancak bir o kadar da profesyonel bir selamlama. Açlık sınırı, teninin aşırı derecede solmasına sebebiyet vermiş. Savaşamayacak kadar solgun görünüyor ancak göz renginden güçlü bir vampir olduğu apaçık ortada.
"Ah, solgun görünüyorsun güzelim, iyi olduğuna emin misin?"
Emin olmalıydı, adından daha emin...
Onu öldürsem ortaya çıkacak tek şey saçma salak bir karmaşa olurdu. Onu bedenimin altında hâyâl etmek kargaşanın içinde kalmaktan daha tercih edilesi gözükse de şu an tek yapabileceğim ücretsiz porno sitelerinde sörf yapmak olabilirdi.
Belli etmemeye çalışsa da aldığı nefesi duyabiliyordum. Muhtemelen kokumdan ne olduğumu çıkartmaya çalışıyordu ancak bilmediği birşey varsa ben sıradan bir kurt değildim. Bu yüzden kokumu kendine gelmeden tanımlayamazdı.
Benim ona yaklaşmamı taklit ederek o da bana yaklaştı.
"Merak etme, birşey kaçırmış sayılmazsın. Şayet şuan senin sormana değeceğini düşündüğünden çok daha enerjik hissediyorum. Ve ben, enerjimi farklı yollarla atmayı severim isimsiz çocuk."
Geriye doğru yaslandıktan sonra dilimle üst dudağımı ıslattım. O sırada telefonuma gelen bildirim sesiyle duruşumu dikleştirip mesaja baktım. Tahmin edilebileceği üzere Dave'di.
Tanrım... Bu çocuk her görev için beni çağıracaksa neden lider? İçimden "Dave... seni seviyorum ancak iş ile aşkı karıştırmamalıyız. Lütfen artık siktir git." Demek gelse de bunu demem için erkendi, öncelikle diğer kurtlara kendimi kanıtlamalı ve başa ben geçmeliydim.
"Güzelim, emin ol şu anda seninle eğlenmek için vaktim yok. Çok istersen adımı ve kim olduğumu bulabilirsin, zor değil. Enerjini şimdilik içinde tut."
Konuşmamı "Çok zorlarsa sağ ele kuvvet." Diye noktalamamak için kendimi tutmuştum ama iğrençleşmeyecektim.
Masadan kalkarak oturduğu sandalyenin arkasına geçtim. Nefesimi ensesine yakın bir noktaya üfledikten sonra sessizce fısıldadım.
"Kanını donduracağım günü bekle,
Uslu ol, ve sadece bekle.
Reddedemeyeceğin bir teklifle geleceğim.
Tamı tamına saniyeler sürecek fakat,
Aslında yıllar geçmiş olacak.
Duyduğun seslere kulak ver.
Anlamsızlaşmış cümleler,
Mantıklı bir dizeye dönüşebilir."
Kapıya doğru ilerleyerek girişte bekleyen arabama bindim. Hızla oradan uzaklaşırken ilk kez gerçekten gülümsediğimi hissediyordum.
Oyun oynamak istiyorsan, babacığının kurallarına uymalısın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Living Death ||HyunA
Fantasy"Ne zaman bitecek?" Adam, derince nefes aldı. Ne diyeceğini bilememişti, kesin konuşamayacaktı, çünkü onun ailesinin; ait olmadığı ailesinin gözünü intikam bürümüştü. "Uyandığım zaman, hepsi bir rüya olacak. Ve ben seni öperek uyandıracağım. Gözler...
