zaman öyle bir şey ki dünyanın en iyi ilacı.herşeye iyi geliyor. unutturuyor,alıştırıyor insanı olanlara.her geçen saniye biraz daha azalıyor insanın açısı...
tek bir şeye ilaç olmuyor zaman "çaresizliğe"yani dünyada ki en zor duruma.
SONBAHAR RÜZGARI
Bir sonbahar rüzgarı aldı seni benden
gözyaşlarım bile ısıtamadı kalbimi
çaresizlik aldı götürdü benliğimi
ulaşamayacağım dipsiz kuyulara
seni götüren rüzgar öğretti bana
sensiz de nefes aldığını
buna rağmen sevdim sonbahar
esen soğuk rüzgarı
Hayalimin peşinden
Tüm sevdiklerimi alıp benden götürmesine rağmen soğuğu da rüzgarlarına seviyorum.en azından bana hayatı öğretiyorlar.tek başıma olsam da nefes aldığımı gösteriyorlar.ama yinede beni üşütüyorlar.
