Chapter 3

26 4 0
                                    

*dingdong*

Napaaga naman, sino ba toh?!

Tumutunog pa din yung doorbell sira ba to or malakas lang talaga mantrip tong taong to??

I looked at my clock on my night table and it says -10am- on the dot.

Ang aga naman neto bumisita, kulang pa yung tulog ko ehh. Bwisita.

For a moment biglang tumigil mag doorbell, napagod siguro.

I decided na bumnagon na lng at pag buksan ng pinto kung sino man ung nandun.
Kakawa naman kung mag hihintay pa syia.

O pwede na lang siya umalis para makatulog ulit ako.

I took my time, I sat on my bed, thinking about life for a second. Because I don't know what to do about it.

After a while, papunta na sana kong washroom nang biglang nag doorbell ulit siya. Ang kulit ah!

So napilitan akong bumaba na lang kahit yung buhok ko ang gulo, amoy laway at may muta pa. Nakakahiya po

I'm walking down the stairs half asleep, hayy sino ba kasi to.

I was at the door, di ko na tinignan kung sino. Binuksan ko na lang yung pinto.

When I opened the door I was greeted by a bright sun, man nakakasilaw!
At napansin ko may nakatayong tao sa harap ko.

It took time bago ako na adjust sah liwanag. Huh? Sino to?

I squinted my eyes para ma clear yung vision ko.

Nung nakita ko kung ung nasa harap ko nanlaki yung mata ko, at tinakpan ko agad yung bunganga ko.

Buti na lang di ako nag salita.

"Well, uhh.... Goodmorning!" Sabi niya trying to smile, guess who.

Walang iba kundi si Mr. Ace Santiago.

"Ginagawa mo dito?" Tanong ko habang nakatakip pa din yung bunganga ko

He eyed me from head to toe. Aba!

"Bawal ba bumisita, sa magiging asawa ko?"

What? Ano daw? Nagkamali ba ko ng dinig?? Di ata ako nakapag linis ng tenga ko ah

"How did you know my address, tsaka kaka meet lang po natin kahapon" pag susungit ko sa kanya.

"Pwede papasukin mo muna ako? Ang init eh!" Pagalit din niyang sabi

Binuksan ko yung pinto at tuluyan siyang pinapasok.

"Diyan ka lang, I'll get ready muna" kakahiya talaga bwisit to eh!

Tumango lang siya while looking around the house.

"Upo ka muna" sabi ko sa kanya "kahiya naman baka kanina ka pa nag hihintay eh" I said under my breath

He sat down and looked at me "huh? May sinasabi ka?"

I sarcastically laugh "ahh, wala wala"

Iniwan ko siya sa living room while, I panick getting ready.

Tatanungin ko nang tatanungin yun mamaya.

Agad akong naligo at dumampot ng kahit na anong damit sa closet ko.

Wala na kong pake kung ano outfit ko.

WITHERING LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon