Jimin- မေတြ႔ခ်င္လို႔ ပုန္းေနတာ မဟုတ္ဘူးလား hyung...
သူဆိုလိုက္တဲ့ စကားသံေတြက က်ေနာ့ရင္ဘတ္ ဝဲဘက္ျခမ္းကို တည့္တည့္လာထိသည္။ မေတြ႔ခ်င္လို႔ ပုန္းေနခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ကေလးရယ္။ ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ ႐ူးေတာ့မတတ္ခံစားခဲ့ရတာပါ..
မ်က္ႏွာေလးေတြ ေခ်ာင္က်သြားေရာေပါ့...
ထမင္းေရာေကာင္းေကာင္း စားရဲ႕လား..
ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား..
အရမ္း ပင္ပန္းေနၿပီလား....
ေမးခြန္း ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ထဲမွာ ေမးလိုက္မိေပမယ့္...Yoongi- ကိုယ့္ကို ဖုန္းေပး...
Jimin- ဟင္..
မင္းေမးတဲ့ အေျဖကုိ ကုိယ္အေျဖႏိုင္ဘူး ကေလးရယ္။ အေျဖတစ္ခု ရင္ထဲရိွေပမယ့္ မင္းမျမင္ေအာင္ ကိုယ္ပုန္းေနတယ္လို႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္ပါ...
ဖုန္းေတာင္းသည့္က်ေနာ့စကားေၾကာင့္ နားမလည္သလို ၾကည့္ေနၿပီးမွ ဖုန္းေလးကုိ ထုတ္ကာ က်ေနာ့လက္ထဲ ထည့္ေပးေလသည္။....
ဖုန္း Contact ထဲက Jin Hyung ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို ႐ွာကာ.. ေခၚလိုက္မိသည္။
ဖုန္းကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ့လက္ကို လာကိုင္ကာ...Jimin- Jin Hyungကုိ ေခၚေနတာလား..
က်ေနာ္ ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္ၿပီး သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကုိ ေ႐ွာင္ေနလိုက္သည္။
သိပ္လွတဲ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ဆုံရင္ က်ေနာ္ ရက္စက္ဖို႔ မစြမ္းႏိုင္ေလာက္ဘူးေလ...သိပ္ေတြ႔ခ်င္ေနတဲ့သူ သိပ္လြမ္းေနရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ကုိယ့္ေ႐ွ႕မွာေရာက္ေနပါလ်က္ ေပြ႔ဖက္ခြင့္မရတာ ရင္နာဖို႔ေကာင္းလွသည္။
က်ေနာ့လက္ကုိ ကိုင္ထားတဲ့လက္ေလး ျပန္ခ်သြားေတာ့ ေအာင့္သက္သက္ခံစားလိုက္ရသည္။
Yoongi- Hello Jin hyung...
Jin- အမ္ Yoongi?..မင္းဘယ္လိုလုပ္...
အံ့ၾသ သြားမွာ ေသခ်ာေပမယ့္ က်ေနာ္ ႐ွင္းျပဖို႔လည္း အခ်ိန္မရဘူးမို႔..
YOU ARE READING
Until We Meet Again
RomanceMay be it's too far May be I couldn't reach May be I'm in curse But all of these come from you Yoonmin