Ako: B-bakit? (nauutal kong sabi)
Boy: Sayo ba itong panyo? Nakita ko kasi ito sa inuupoan mo kanina. At baka nakalimutan mo, kaya nagbasakali akong habolin ka para ibigay to sayo.
Ako: (Tingin Sa Panyo) Oo, sakin nga iyan.
Inabot na niya sa akin ang panyo ko, at siyempre nagthank you ako nuh. Napakawalang face ko naman kung hindi ako magtha-thank you sa wafung nilalang na ito. And after that tumalikod na ako paalis, paghakbang ko, SHETE! natapilok ako sa pisteng hills nato.
Feeling ko nahuhulog ako mula sa building, na naghihintay na bumagsak sa highway, napapikit ako. Pero, bakit ang tagal kong bumagsak? Teka! parang nakalutang ako sa ulap, na sa langit na ba ako?
Binuksan ko ang isa kong mata, bumungad sa akin ang mukha ng lalaki, ngunit blard ang mukha nito. ITO NA BA SI SAN PEDRO? OH MY GOWT! I'M DEAD? HINDI ITO TOTOO.
Binuksan ko pa ang isa kong mata kayat... Nagulat ako sa nakita ko, NAPAKAGWAPO NAMAN NG SAN PEDRO NA TO. Ano ba Yan-Yan stop dreaming, hindi sya si San Pedro. OMG! si... si...
BINABASA MO ANG
One Last Sunday: A Borrowed Love
Fiksi RemajaATTENTION!!! SA MGA NAGBABASA AT NAGBABASA PALANG AY PAGPASENSYAHAN NYO NA ITONG STORY KO KUNG MEDYO MAY PAGKACHAKALETZ.I MEAN PASENSYA PO KUNG BY PAGE ANG PARTS NG BAWAT CHAPTER.CELLPHONE LANG PO KASI ANG GAMIT KO SA PAG-IINCODE,KAYA PO GANYAN...SA...
