-

Anlamıyorum bazı şeyleri. Ne kadar denesem de anlayamıyorum. Mesela insanlar nasıl bu kadar umarsız olabiliyorlar? Nasıl bu kadar kötü? Nasıl bu kadar basit? Akıl sır erdiremiyorum. Herkes yapmam dediklerini bir bir yapıyor. Sözlerini bir bir kırıyor ve hayallerimi bir bir yıkıyorlar. Peki ama neden? Daha doğrusu nasıl? Neden kimsenin vicdanı sızlamıyor? Bu bencillik, düşüncesizlik neden? İşte bunları anlamıyorum ben. Empatiden bu kadar yoksun olunmamalı bence. İnsanlar arada bir de olsa karşısındakinin yerine koyabilmeli kendini. Hiç olmazsa " Ne yapıyorum ben ?" diye sorup kendini ölçmeli ama hayır! Yok! Kimse umursamıyor, önemsemiyor. İkinci bir şans yok bunu bilmiyorlar. Bir kere kırılan, bükülen ya da ezilen asla bir daha eskisi gibi olmuyor, olamıyor.