Devil May Cry

Chapter 4: Friend Request

Chapter 4: Friend Request

EVERYONE was still at awe and reverence. Four handsome men walked towards her direction. She's wrong, again. Handsomeness is not the right word to describe them. Masyadong perpekto ang mga ito mula dulo ng buhok nila hanggang talampakan.

Really tall, broad shoulders, lean muscles, intense and dark. Tila tumigil ang pag-ikot ng mundo ng mga kababaihan, mga binabae, at maski mga kalalakihan. Even if they didn't do anything, they'll still caught your attention with just their mere presence. Because why the hell not? They are the great Alejandro. The family who rule the entire Mysterio City. The family of non human.

And for some obscure reason the ambiance around the parking lot change to leaden. Hindi kaagad nakagalaw ang mga tao na nandon maski si Hyacinth.

Huminto ang apat na bulto sa harap niya. And to her surprise, the man who almost hit her with his expensive car was one of them! Blood Alejandro. Magulo ang may kahabaang kulay pula buhok nito pero hindi ito nakabawas sa kakisigan ng lalake. In fact, it makes him more attractive than the rest.

"Oh. Someone's breaking the rule." The guy named Lucifer Alejandro spoke in a singsong. A wicked smirk appeared in his emotionless face.

"I've just gone for about ten minutes at ito ang madadatnan ko?" Callous Alejandro piss off tone sent shiver to her. Kumunot ang makinis nitong noo at humalukipkip habang mataman na nakatingin sa tatlong lalake na muntik na siya saktan.

"It's nothing, Callous. We're just talking to the newbie." Maagap na sagot ng isa sa tatlong lalake. Hindi makatingin ng derecho ang tatlo sa kanila lalo na sa lalakeng nagngangalang Callous.

Talking? Anong klaseng pag-uusap yon?

Bumaling ang tingin ni Callous sa kanya. Nakataas ang makapal na kilay at tila ba pinagmamasdan siya nito at pilit inaalala kung saan siya nakita.

"Talking?" Sabi nito habang mataman pa rin nakatitig sa kanya. "Le'mme tell you something." Pagpapatuloy nito but this time sa tatlong lalake na ito nakatingin. "Pull your fucking dick together, the three of you. And get the fuck out of here before I ended up your meaningless lives."

Nakatulala pa rin siya siya sa nangyari. Hindi maproseso ng utak niya ang nasaksihan. Sa hindi malamang dahilan, bigla tumayo ang balahibo niya sa mala North Pole na titig ni Callous Alejandro sa kanya.

"Can't blame them."

"Not on my fucking watch, Hades."

Humigpit ang pagkakawak niya sa hood ng kotse nang lampasan siya ng mga ito. Ramdam niya pa rin ang tensyon sa paligid.

Blood Alejandro was about to pass her pero ilang segundo itong huminto sa gilid niya at nagsalita, "What a small world, Human."

HINDI mawala sa isip ni Hyacinth ang nangyari. Bakit ganon na lang ang reaksyon ng mga tao nang dumating sila? Bakit ganon? It seems that they rule the University as if it was their. Silly Hyacinth. Of course, maghaharian sila. It's their family's school for Pete's sake!

Buti na lang hindi ako don nag-aaral.

Hyacinth deep sigh was heard in the four corners of her room. Nakatitig siya sa kanyang kisame. Hindi pa rin siya dinadalaw ng antok. Kaya napagpasyahan niya buksan ang facebook account niya. She's not into social media but she's really bored. Iilan lang friends niya at lahat ay taga probinsya kung saan siya lumaki.

Her Kuya Xakary brought her an expensive phone when they saw each other nang sinundo siya sa train station nito. Ayaw sana niya itong tanggapin dahil may cellphone naman siya kaso luma na but it's okay with her. Pero wala na siya magawa nang pinilit siya na kunin ito for emergency purposes daw.

Nang mabuksan niya ang account. Nag scroll down lang siya ng ilang minuto. She can see familiar faces. Nang biglang may nag pop out na friend request. Binuksan niya ito at halos mahulog siya sa kama dahil sa gulat ng mabasa ang pangalan ng nagfriend request sa kanya.

Lucifer Alejandro sent you friend request. Accept | Denied

Tinitimbang ni Hyacinth ang sarili. Would she accept it? And why the heck nagfriend request ito?

Wala naman sigurong mawawala.

So, she hit the button. Napanganga siya sa number of followers nito kahit hindi ganon ka active ang lalake. Mabibilang niya lang sa daliri niya kung ilan ang personal post nito at mostly ang iba ay naka tag lang. Hyacinth was about to leave Lucifer's timeline nang bigla may bago itong post.

Nabitawan niya ang mamahaling cellphone dahil sa pagkabigla at tumama ito sa mukha niya. Napangiwi siya sa sakit. It can't be. Pilit niya sinasabi sa sarili na namamalikmata lang siya but no! Nang tingnan niya ulit ito ay hindi nga siya nagkakamali.

Hinahangin ang kulay tsokolate nitong buhok. Nakatungo ang babae nasa picture habang nagbabasa ng libro. Nag-iisa ito sa pangdalawahang mesa sa labas ng coffee shop. The jeans and t-shirt was familiar to Hyacinth.

Napanganga siya nang mapagtanto kung sino ang babae sa picture! It's me! Ilang minuto lang ang lumipas mula nong e post ito ay agad na umani ng libong likes, comments, and shares.

What a small world, Hermosa.

Ang caption nito. At siya ang nasa picture! She's sure of it. And it was taken yesterday sa coffee shop malapit sa school niya. Kahit hindi halata ang mukha niya dahil nakatungo siya ay alam niya na siya iyon.

"What the heck? At bakit familiar ang caption?"

TBC
***

Written by: Iuryckazaiah