After all .. I figured out that i LOVE YOU

Παθος..

Ερμιονη:

Τον ακουγα που μιλαγε τοσο ηρεμα. Μου φαινεται απιστευτο να ακουω λογια αγαπης απο αυτον. Μολις τελειωσε γυρισε το κεφαλι του στην αντιθετη κατευθυνση. Ηθρλα πραγματικα να τον παρηγορησω αλλα δεν μπορουσα, δεν εβρισκα τις σωστες λεξεις.

Μετα απο λιγο σηκωθηκε ορθιος ταραγμενος.

Ντρακο: Δεν επρεπε να σου μιλησω. Δεν σου αξιζει να στεναχωριεσαι για μενα.

Ερμιονη: Σε παρακαλω ηρεμισε. Μην μιλας ετσι.

Ντρακο: Ξεχασε τα ολα.

Προσπαθησε να φυγει και εγω προσπαθησα να τον σταματησω ξεροντας οτι αυτο ηταν λαθος γιατι ισως θα του εδινα ελπιδες.

Ερμιονη: Σε παρακαλω περιμενε. Σταματα..

Κοντοσταθηκε στη πορτα.

Ντρακο: Ερμιονη μην το κανεις πιο δυσκολο.

Ερμιονη: Δεν θελω να το κανω δυσκολο απλα...

Ντρακο: Τι απλα...

Ερμιονη: Δεν θελω να φυγεις ετσι ουτε εσενα σου αξιζει να ζεις ετσι.

Ντρακο: μην νοιαζεσαι για μενα... το να σε αγαπαω εγω μου αρκει.

Πηγε να φυγει. Προσπαθησε να ανοιξει τη πορτα. Τοτε αρπαξα το ραβδι μου και την κλειδωσα. Με κοιταξε στα ματια.

Το σωμα μου το αισθανομουν σαν μεταλλο το οποιο προσπαθουσε να κολλησει στο δικο του σαν μαγνητης.

Ετρεξα στο μερος του και τον αγκαλιασα. Μου χαιδεψε τα μαλλια ενω εγω ημουν σιγουροι πως εννιωσα δακρυα στο μετοπο μου να κυλουν απο τα ματια του.

Εβαλε το προσωπο μου στις παλαμες του και αφου κοιταχτηκαμε με φιλησε.

Η αισθηση ηταν πολυ πιο διαφορετικη  απο τη  πρωτη φορα. Ηταν τοσο αισθισιακο. Κανενα μου φιλι δεν ηταν σαν και αυτο.

Αναγκαστηκαμε να σταματησουμε μονο για να παρουμε ανασα. Μετα με ξαναφιληθηκαμε. Με σηκωσε και με εβαλε πανω στο παγκο εργασιας.

Δεν ειχα ξανα νιωσει ετσι. Τα συναισθηματα που βγηκαν στην επιφανεια για αυτον και ολη η αισθηση του απαγορευμενου ειχε εκτοξευσει την αδρεναλινη και των δυο.

Δςκα κεπτα αργοτερα και αφου ακομα φιλιομασταν. Ακουσαμε τη φωνη της καθηγητριας των φιλτρων απο εξω.

Καθηγητρια: Μα καλα..... Ντρακο Ερμιονη δεν ειστε μεσα.

Ερμιονη: εεε μεσα ειμαστε.

Η καθηγητρια ανοιξε με το ραβφμδι της τη πορτα.

Καθηγητρια: μα καλα γιατι κλειδωσατε

Ερμιονη: εεε

Ντρακο: ερχοντουσαν συνειχεια πρωτοετοις για να χαζεψουν κια ενοχλουσαν.

Καθηγητρια: Μα καλα δεν αρχισατε ακομη.

Ερμιονη: αφου ειχαμε προβλημα με....

Καθηγητρια: Καλα καταλαβα εχετε αλλη μια ωρα.

Εκλεισε τη πορτα καθως εφευγε. Τοτε με κοιταξε με το πιο γλυκα και ταυτοχρονα σαγιβευτικο βλεμμα που μπορουσε.

Ντρακο: Πως αισθανεσαι;

Ερμιονη: Περιεργα.

Ντρακο: Το μετανιωσες;

Ερμιονη:Οχι.

Γελασε και ξεκινησε να βγαζει τα υλικα για το φιλτρα.

Αγαπουλινια μου γεια σας