Bet and Love? [Major Editing]

Chapter 21

Update po ULE :))

hehe. nakakainspire kasing mag-update lalo na kung nakikita kong may mga nagbabasa ng story ko. HAHA! once again! :)salamat po sa mga nagbabasa. at sana po magustuhan niyo pa ito.

---

*21

[Sean's POV]

Flashback

"Nhie! bat kasi hindi ka na bumalik? alam mo bang miss na miss na kita" yan yung mga sinasabi ni Bree habang nakayakap siya sakin "wala na tuloy akong kalaro, kaya nga akong lumaking masungit ee. kasi ako lang mag-isa" tuloy pa niya habang nakapikit.          

Hindi ako makapag-salita, kasi kahit ako, hindi ko alam kung bakit ako umalis. Well. alam ko, kasi nag-migrate na kami. But. i feel so bitter to myself to think na kaya ganito ang ugali niya ee. dahil lumaki siyang loner.          

naiinis tuloy ako sa sarili ko sa mga nalaman ko galing mismo sakaniya. psh. ang sama sama ko.Pero ano naman kasing magagawa ng isang batang kagaya ko nun kung hindi ako susunod sa magulang ko? wala akong karapatan na Magreklamo at hindi ko din kaya.           

I still remember nung bata pa din ako. Lumaki din akong walang masyadong kaibigan. i was stuck to think na si Bree lang ang kaibigan ko. at ang sabi ko pa ee. 'ayoko na ding mag-aral kung hindi ko kasama si Bree' pero siyempre dumating din yung oras na kaylangan na magbago ako para sa sarili ko. siyempre nag mamature ee. pero i still hate the fact na hindi ko na siya akita for the past 12 years of my life.         

*end oof flashback*           

After kung mag reminisce hindi ko pansin na nakatulog na ko. mababaw lang tulog ko dahil hour by hour chinecheck ko yung temperature ni Bree. good thing naman at pababa ng pababa ito.            "WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHH!!!!!!!!" yan ang narinig ko na nagpamulat ng mga mata ko.           

humikab ako. "ano ba? ang aga aga ang ingay ingay mo!" sabi ko and i look to the orher side of the bed.           

"anong ginagawa ko DITO? BAKIT AKO ANDITO?" sigaw niya.           

grrr.. wala ako sa mood ngayon makipag kulitan and bangayan sayo kasi HANGGANG NGAYON NAGI-GUILTY PA DIN AKO SA NANGYARI SAYO! yan yung gusto kong sabihin sakaniya, pero siyempre hindi pwede.           

"bakit iba na yung-- damit.. k-ko?.. a-anong g-ginawa m-mo?" sabi niiya at halatang takot na takot yung mga mata niya.         

hahaha! pinipigilan kong tumawa dahil baka may hindi ako masabing maganda. kaya siguromas maganda kung manahimik nalang ako.           

pero medyo cool pa din if asarin ko siya ng onti. lumapit ako sakaniya with my face an inch away. "bakit baby girl? don't you remember anything?"           

nanlaki yung mata niya. "a-anong r-remember a-anything..? LUMAYO ka nga SAKIN! nasan yung gamit ko? YUNG DAMIT KO! BAT IBA NA SUOT KO!"          

lumabas ako para kunin yung mga gamit niya sa sofa sa labas ng kwarto at ibinigay ko na sakaniya.           

dumiretso ako sa closet at kumuha ng damit ko."you use the restroom here sa room, ako na yung gagamit sa labas" sabi ko then i left her.           

"SEAN! ano ba talagang NANGYARI?" sigaw niya. haha. napahinto ako saglit at pinipgilan kong tumawa! HAHA! kasi naman ee. alam ko kung anong tumatakbo sa isip niya. ang baby girl ko madami na din palang alam. HAHA!           

after kung maligo, umupo ako sa may sofa at nagbasa ng libro. gggrr. pero DAMN IT! walang pumapasok sa isip ko. siguro dahil pa din sa mga sinabi ni Bree kagabi. tss.