Bet and Love? [Major Editing]

Chapter 55

eh ma gad :) 

:"""> di ko akalain na aabot ako sa chappie na ito :) haha! plano ko po kasi ee. hanggang chapter 50 lang ito :)) 

awdiee. :D maraming salamat sa mga taong naghahamal at nagbabasa ng bet and LOVE :""> 

sobrang nakakainspired lalong magsulat :) ayt :D maraming salamat :) i hope to satisfy your WATTPAD or your romantic addictions or cravings ;) thanks readers :D labyoo all :D 

-- 

[Sean's POV] 

Why didn't i think of that? bakit hindi ko naisip na si Hazel ang pwedeng magsabi kay Bree ng mga kasinungalingan nato? 

pero.. paano niya ba nalaman? may sa demonyo na ba siya ngayon? SHIT lang talaga. i didn't know that she could even jum in to this conclusions para magibento na kung ano anong kwento. tangina lang talaga. 

I parked my car sa visitors area ng condo at dali daling pumasok. 

sa totoo lang.. hindi ko talaga alam kung anong magagawa ko kay HAzel ngayon.. sobrang galit ako.. galit ako sakaniya.. dahil bakit kaylangan niya akong pangunahan. fuck. I'm sweating.. at sorbang galit ako ngayon. and i don't know if i can kill a rat. if i can still control my self. 

Kumatok ako sa sobrang lakas sa pad niya.. kahit na alam kong may door bell. i didn't bother. 

"WAIT!" sigaw niya. 

she opened the door and she looks really surpirise to see me. 

she smirked. "what are you doing here? did you miss me?" she said with a teasing smile. 

shit. lord! pigilan mo ko.. baka masapak ko tong babaeng to na walang sa oras. 

Pumasok ako sa Pad niya at hinatak ko yung braso niya na sobrang higpit. 

"Sean! let go! nasasaktan ako" she said. 

tinulak ko siya sa may sofa then i started glaring at her. and she looks scared. she know me well. alam niyang pag ganito ako ee galit na ako ng sobra. 

"WHY?" i shouted. 

she grinned. tangina! nakakaloko na tong babaeng to aa. "why what? she said calmly. 

"bakit mo sinabi kay Bree yung mga kasinungalingan na yun?" tanong ko. 

She laugh. DAMN! nagiinit na yung ulo ko lalo. "well.. that isn't a lie" she said then she stand up. 

"NOT A LIE? what are you TALKING ABOUT? YOU DON'T KNOW EVERYTHING!" i shouted. 

"WELL.. i do know a little. oh" she makes face. "I know the part that you are Nhie.. his childhood bestfriend.. and OOHH. i also know the part that you just bet for her.. right?" she said then smile. a revengeful smile. 

"THAT ISN'T A BET! bet lang yun kung maalala niya ako! PERO anong sinabi mo sakaniya? TANG INA! kasalanan mo to" i shouted. 

her eyes became bigger. "oh really? i didn;t know.. kasi ang narinig ko lang ee yng word na BET! so i though. siya yung pinagpustahan niyo." she held her lips. "oopps. my BAD.." sabi niya at halatang nangaasar. 

naiinis na ako.. nilapitan ko siya at sinandal sa wall. "WHY? AKALA MO PAG NAGHIWALAY KAMI? BABALIKAN KITA? HUH? IN YOUR DREAMS! IBANG IBA SI BREE SAYO! SHE'S NOT A WHORE LIKE YOU!" i said. 

and i see her tears falling at inalis ko na rin yung pagkakahawak ko sakaniya. dahan dahan siyang napababa sa sahig. 

"again? I'm a WHORE AGAIN?" she started to cry even harder. tang ina! ngayon naman nakokonsensya ako. 

"yes.. i did that. because i though that is the only way for you to realize my presence.. na nandito lang ako.. at hindi kita iiwan.. at handa akong makinig.. kasi si Bree.. she's not listening to you right?" she said at tumayo. 

nilapitan niya ako.. and I'm frozen to the place where I'm standing. "masakit diba? na hindi pakinggan ng taong mahal mo? na hindi man lang niya tanungin kung bakit mo nagawa yun? kasi nawalan siya agad ng tiwala sayo? .. ang sakit diba?"

she wiped her tears and glare at me. and started hitting me in my chest. "WHY? WHY didn't yo even listen to me? bakit bakit?" yan lang ang paulit ulit niyang sinasabi. 

I was hurt. hindi sa mga palo.. kung hindi sa mga sinasabi niya sakin.. bakit nga ba? bakit nga ba hindi ko siya pinakinggan? alam kong may isang banda sa puso ko na minahal ko din ang babaeng to.. pero bakit hindi ko siya nagawang pakinggan? ngayon alam ko na kung gaano kahirap ang pinagdaanan niya. i didn;t listen to her. ngayon sa akin naman nangyayari. 

"it's my fault! HE WAS THE ONE WHO FORCE TO KISS ME! hindi ako.. siya yung may kasalanan.. " paulit ulit niyang sinasabi habang pinapalo pa rin ako. 

and tears are still faling from her eyes. 

i hug her.. i know this is the onlu thing i can do.. she's also in pain.. but i didn;t eben dare to listen to her.. now i know there's no one to blame but me. kung pinakinggan ko sana siya hindi siya magkakaganito. 

"ssshh.. it's not your fault.. I;'m sorry" i said at hinihimas yung likod niya para mapakalma siya. 

Inupo ko siya sa sofa at tuloy parin siya sa pag iyak.. at nag inhale exhale na siya.. SHIT! may hika nga pala to. 

Pumunta agad ako sa may side table at nakita ko naman yung inhaler niya. I put it on her mouth and help her hold her breath. 

she came back to her normal breathing at hinihimas ko parin yung likod niya. 

she look at me with sincere eyes na sobrang tagal ko ng hindi nakita. "I love you sean.. please believe me.. paniwalaan mo naman ako.." she said at may tumulo nanamang mga luha. 

i let her lean on my shoulder and still caress her back. "i know.. i believe you.. I'm sorry" i said. 

ilang minutes din kaming nasa ganung posisyon.. para kumalma siya.. and next thing i know.. she was already sleeping. binuhat ko siya at dinala sa kwarto niya.

I looked at her. and she looks more peaceful while sleeping.. ilang months din kaming hindi nagkita.. or should i say. 1 year to be exact. ngayon ko lang siya ulit nakita na kalmado at mukang anghel.

after ng ilang minutes.. lumabas na din ako sa pad niya..

wala akong napala sa pagpunta ko kay Hazel.. nalaman ko pa na ako ang may kasalanan ng lahat. ang bigat.. sobrang bigat sa pakiramdam! knowing na ako ang puno't dulo ng lahat ng nangyayaring ito.. a tear fell from my eye. i stop the car. kasi kung hindi ko to ititigil. alam ko mamatay ako.

pinagsusuntok ko yung manibela. "kasalan mo GAGO ka! kung sino sino pang sinisisi mo!" sigaw ko. "AAAAAAAAAAAHHHHHHH!" napasigaw ako lalo!

everything was my fault. kung pinakinggan ko lang sana si HAzel.. hindi nagkakaganito ang mga bagay. she was also badly hurt by the fact the i left her without even saying any word. DAMN! "gawain ba yan ng matinong lalaki? ang mangiwan?" shit!

i let my self calm and continue to drive..

kakausapin ko pa ba si Bree? i don't think i deserve a chance... kasi si Hazel nga hindi ko binigyan ng chance ee. but.. it gives me a bad feeling if i let that happen...

tama bang ipaglaban ko ang bagay na hindi ko naipaglaban sa iba?

ang pagamamahal ko?

*Itutuloy* 

--

MEDYO maikli si UD! :D UD ule later :D

BRB gusy! :)