spring rain ✿ ji.kook

[ s i x ] 🍁

Özlüyorum sevgilim, delicesine.

Daha birsürü şey yapacaktık biz. Geceleri komşular seslerimizden rahatsız olacak, senin omzuna yatmış film izlerken kedimiz bizi rahat bırakmayacak, yemek hazırlarken birbirimizle oyalandığımız için yemek yanacak, en önemlisi de evimizde gezinen minik ayaklar olacaktı sevgilim.

Evet, evet bir bebek. Seninle tatlı mı tatlı bir çocuk sahiplenecektik. Henüz cinsiyetine de karar verememiştik oysa, oraya gidince karar verebileceğimizi söyleyip sana benzemesini istediğimi söylemiştim. Her ne kadar senin kanından olmasa da sana benzeyen şirin bir çocuk sahiplenebilirdik. Ama sen ise bana benzemesinden yanaydın.

Gülüp bana benzeyen minik bir çocuk sahipleniriz demiştin. Bana benzeyecek özelliği minik olmasıydı ve sen yine beni kızdırıp benimle eğleniyordun. Benim minik olmam ile dalga geçtiğin için sinirleniyordum ama hemencecik kollarını belime dolayıp burnuma ufak bir buse kondurduktan sonra benim bu hâlimi çok sevdiğini söylemiştin. Sinirlerimin hepsi yapmacıktı. Nasıl kızabilirdim ki sana?!

Gözlerinin içine bakmaya kıyamadığım adamın gidişi koyuyordu bana. Hayallerimizin çoğunu gerçekleştiremeden gidişi... Sen benim her şeyimdin ve ben seni her şeyden çok seviyordum. Ama şimdi elimde hiçbir şey kalmadı.

Her şeyimi kaybettim Jeon, buruk kalbimi nasıl iyileştirebilirim?

Acıyor, inan çok acıyor. İçimde öyle bir boşluk var ki sevgilim, beni bir hiçmişim gibi hissettiriyor. Somutluk kavramını yitirmiş, beni de direkt içine çekmiş gibi. Nefes alıyorum da, aslında hiç alamıyormuşum gibi. Yaşıyorum da, sanki hiç yaşamıyormuşum gibi...

~~

Yazdığım şeyleri hiç beğenmiyorum, bu bölüm de olmadı.