[EXO ff] My Sweetest Revenge

열 둘

A U T H O R

"Hoy Chanyeol! Wag ka tamad, May pasok ka pa!!" Sinisigaw na ni Kris sa kwarto ni Chanyeol pero ayaw niya bumangon. Tamad na higante.

"Punyemas Chanyeol! Tubig ibubuhos ko o gatas?"

"Joke lang Hyung! Ano ka ba." Biglang bumangin si Chanyeol atnagpunta sa banyo para maligo at maghanda sa Unang araw niya as Chef.

Pagkatapos maligo at gawin ang pakemerut si Yeol sa katawan niya. Bumaba na siya at nakita niya lahat ng kapatid niya kumakain maliban sa kanya.

"Ano ba yan! Hindi niyo ako hinintay."

"Ang tagal mo kaya! Tamad tamad mo kasi." Nag pout na lang si Chanyeol kasi si Yixing Hyung na niya yun. Wala na siyang laban dun.

"Ano, kamusta? Nakilala niyo naman na sila diba?"

"Yup."

"Maganda sana kaso... Ekis. Isang Do."

"Hm.. Ayos naman."

"Hindi ko nakilala yun si Do eh." Lahat sila mAgkakapatid ay napatingin kay Yixing. Lahat kasi sila nakikilala at nakita na ang anak ni Do Seong Yi pero ba't siya hindi?

"Bakit? How?"

"Hindi ko alam? Bukod sa hindi ko alam mukha niya. Hindi ko nararamdaman na nakilala ko na siya or what." Napasapo naman ng ulo si Yifan at umiling iling na si Jongdae sa katangahan ng hyung niya.

"Aish! I have to go. Magbubukas na yung Coffeee shop. Pati kayo magsipasok na sa trabaho." Bilin ni Jongdae at tumayo na ng lamesa bago umalis ng bahay niya.

M I N S E O K

Alam ko dapat nagrereview ako para sa business namin pero tinatamad ako! At naandito nanaman ako sa lawa malapit sa coffee shop. Bukas na pero wala pa akong balak mag kape. Ine-enjoy ko lang yung view dito. Ang ganda tapos feeling ko, I saw my future here.

Tatayo na sana ako pero nakita ko nanaman yung barista na nagmuk-mok dito kahapon. Yung baristanh sobrang laki ng sapak sa ulo pero feeling ko problemado talaga siya.

Akala ko talaga papasok siya sa Coffee shop pero dumeretyo siya at nakita ko na pumunta siya sa isang lugar malapit dito sa lake na wala masyadong tao. Ewan ko pero sinundan ko siya papunta dun.

Masarap dito, tahimik at tanging tubig at ibon lang maririnig.

"Bakit hindi ko makalimutan?" Nagulat ako dahil nagsalita siya. Nasa likod niya lang ako pero feeling ko kitang kita ko siya. Broken hearted ba siya?

"Ma, Pa. I miss you." Okay Nanay at tatay niya yun. Minseok kasi masyadong echosera?!

"Anong ginagawa mo dito." Legit napatalon ako kasi nakakatakot yung boses niya ngayon tapos ang talim ng tingin niya. Is this the end of me?

"A-ah nakita kasi kita tapos uhm... Sinundan kita? Hehehe sorry?"

"Close ba tayo?"

"HINDI!! KASI MAY PROBLEMA KA EH KAYA NA CURIOU—"

"Pakielam mo? Lumayas ka." Pero matapang ako kaya hindi ako umalis. B-bakit ako matatakot? Hindi ako natatakot!

"Kung hindi ka aalis ako ang aalis. Wag kang magpapakita saakin." Cold niyang sinabi tapos umalis na siya. Ba't nabadtrip saakin? Anong ginawa ko?

"Ang harsh mo naman. Concern lang naman eh."

"Hindi ko kailangan ng taong nagpapanggap na concern tapos papatayin rin naman." Wait, what? Bakit papatay? Mamamatay tao ba ako? Puta...

"Hoy! Hindi ako mamatay tao! How dare you speak like that eh hindi—"

"Oo hindi kita kilala at hindi ko alam kaya gawin ng isang Do ganun ba?"

"Hindi! Hindi mo kilala kung sino ba talaga ako sa likod niyang surname na yan!"

"Oo nga eh. Hindi nga tayo magkakilala ba't concern ka saakin?" Natigil naman ako nung sinabi niya yun. Oo nga hindi ko siya kilala pero bakit nung sinabi niya yun medyo may "sting" akong naramdaman ?

"A-Ah... S-sorry." Puta, bakit kasi ako naluluha? Ayoko mag pigil ng Luha okay?? Wag ka iiyak Minseok! Matapang ka na ulit diba?

"Tss. Bahala ka diyan magisa." After niyang sabihin tun ay umalis na siya at dun ko na pinatulo yung Luha na kanina pa gusto bunagsak. Ngayon na lang ako ulit uniyak after two years. Feeling ko bumalik lahat ng sakit...

"Ano ba naman yan Minseok? Wag ka masaktan! Hindi mo kilala yung lalaki diba?" Pero bigla naman pumasok sa utak ko.. Never ko naman sinabi na isa akong Do? Hindi ko nabangit sa kanya pero paano niya nalaman diba?

Argh! Naiistress ako aa buhay ko. Ayoko pa umuwi! Tutal maaga pa naman, magiikot-ikot lang muna ako dito sa Lawa.

Luhan

Ang gwapo talaga nung instructor ko kaya aatend na ako araw araw dito sa dance lesson! I need it tin naman kasi... Si mom! Para raw makagawa ako ng sariling ent and Gusto ko talaga sumayaw nung simula pa lang.

"Hi Luhan." Hala shet! Nasa tabi ko na instructor ko habang nanguya ako. AAAAA.

Pero na gulat ako nung ang bilis niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko. Two inches na lang pagitan saamin! Aish! Ayoko ng Cliché scene!!

"Ba-bakit??"

"May Dumi ka sa gilid ng labi mo." HA! Ayoko ng Cliché kaya hindi ko pinunasan. Too common yun. Gusto ko ibang approach naman.

"Hindi mo ba pupunasan?"

"Wag na ayos la—" SPEECHLESS AKO KASI... Tinangal niya yung dumi...

USING HIS LIPS SO...

NAG TOUCH YUNG CORNER NG LIPS NAMIN!!' OH NO!!

"Hindi naman first time sayo yung ginawa ko diba?"

"Yes. Marami na akong nahalikan."

"Nakakaadik lips mo. Ang sarap halikan lalo na pag nanguya ka." SHET! Nilalandi ba ako nito? Hehehe papalandi ako syempre. DAKS NA NAUNANG LUMANDI OH?!

"Like this?" Tapos ngumuya ako na kunyari may kinakain ako. Hanggan naging CENTIMETERS na lang layo ng lips namin sa isa't isa. Magkadikit na yung ilong namin.

Hindi naman sa malandi pero.... Gusto ko tikman. Bakit ba? Marupok ako dito Kay Sehun eh.

"You know how to turn someone on effortlessly, huh?"

"Nabibihag ka na ba ng Ganda ko Mr. Oh?"

"Tss. Unang kita pa lang natin, Mr Do." Magaling rin pala sa landian uto ah? I like his ways. Mas may thrill kaysa sa mga nakikilala kong kissing buddy ko.

I touched his lips using my index finger then smirked at him. "Lollipop..."

"Libre lang lollipop sakin." He said then he claimed my lips.

This isn't a simple kiss or a peck.

It's a torrid-french-kiss.