3
ESKİ BİR DOST
Arabanın yanına gelene kadar ikisi de tek kelime etmedi Efe arabayı göstererek ‘‘Hadi bin.’’ Dedi paslı külüstürün ön tarafından dolanıp şoför kapısını açarken.
‘‘Güzel araba.’’ Dedi Rumeysa.
‘‘Hayır değil.’’ Efe, hemen arabaya binip kontağı çevirdi ve arabayı çalıştırdı,tıpkı ihtiyar bir adamın öksürük nöbetine girdiğin de çıkardığı sesler gibiydi arabanın egzozu,kesik kesik simsiyah dumanlar çıkıyordu.Bunları gören ve gülmemek için kendini zor tutan Rumeysa
Sessizce ‘‘En azından bunun farkında.’’dedi ve arabaya bindi.
Yolculuklarının başlarında ikisinin de ağzını bıçak açmıyordu ancak Fatih ile şişli arası uzun bir mesafedir ve eninde sonunda konuşmak zorunda kalacağının farkında olan Efe (bunu ne kadar istemese de)sıkıntıdan patlamak üzereydi ve bide bu yetmezmiş gibi trafiğe takılmıştı.
‘‘Hani sana demiştim ya tanışma faslını zamanımız olunca yaparız diye.’’
‘‘Evet.’’
‘‘Bu trafiğin daha açılacağı yok,o yüzden bence şimdi konuşa biliriz.’’
‘‘Peki.’’
Efe eliyle ağzını kapattı ve çok zor duyulan bir ses tonu ile‘‘Laftan anlamıyor bu kadın yapacak bir şey yok.’’Rumeysa başını hafif ona doğru eğdi ‘‘Bir şey mi dedin?’’
‘‘Ha…şey…diyorum ki yani…sen kimsin nesin öyle yani…uygun cümleyi bulmaya çalışıyordum.’’
‘‘Anlaşılan bulamamışın.’’
‘‘Bu kısmı uzatmasak mı acaba?’’
‘‘Peki,o zaman şuna ne dersin.Ben Rumeysa,yirmi üç yaşındayım,yaklaşık dört yıldır iç işlerindeyim,bu üçüncü saha görevim…’’
‘‘Peki, kaç yıldır evlisin?’’kadının sol yüzük parmağını işaret etti.
‘‘Martta üçüncü yılımıza gireceğiz.’’
‘‘iki yıl oldu yani.’’
‘‘Evet, evli olmam neden bu kadar ilgini çekti?’’
‘‘Yanlış anlama,ben sadece muhabbet olsun diye.Bende bir zamanlar evlilik gibi bir hata yapmıştım da ondan dolayı yani.’’
‘‘Evliliği neden bir hata olarak görüyorsun?’’
‘‘Boş ver.’’
‘‘Seninki iyi gitmedi galiba.’’
‘‘Öyle.’’
‘‘Anlatmak ister misin?’’ Efe ilk başta tereddüt etti ama sonra ‘‘Tamam,dinle.’’ dedi.
‘‘Yedi yıl önce bir soruşturma sırasında tanışmıştık onunla,çok seviyorduk birbirimizi o kadar ki birlikte bütün zorlukların üstesinden geleceğimizi sanıyorduk…Tabiî ki de öyle olmadı ilk yıllarımız gayet güzeldi bir rüya misali hayat bize toz pembe görünüyordu ancak yıllar geçtikçe bir şey fark ettik,karşılaştığımız her sorunda birbirimizden biraz daha uzaklaşıyorduk
