"
Do tych, którzy to czytają
Kiedyś byłem tak...
Potężny
Groźny
Silny
Szczęśliwy....
Chciałbym, by te dni powróciły. Te wszystkie piękne wschody i zachody słońca spędzone z moimi przyjaciółmi.
I z moją miłością...
Było nam wtedy tak dobrze. Tak przyjemnie, tak...
spokojnie
Dlaczego czuję się tak ponuro?
Kiedy dziś patrzę na kłócących się Feliksa i Olenę, czuję smutek. Przecież tak bardzo się kiedyś kochali. Tak źle jest patrzeć na rozdartą miłość.
Lecz moje serce samo jest rozdarte, gdy widzę zimne oczy mojej Natalii.
Tak. Mojej.
Nie jako terytorium.
Nie jako krainy geograficzne.
Nie jako zwykła pomyłka na mapie.
Lecz jako moją żonę, którą nadal jest.
Do Feliksa,
Trzymaj się, nie daj się Ivanowi. Choć wiem, że i tak na to nie pozwolisz. Co się tyczy naszej przyjaźni, nadal jesteśmy najlepszymi bro na świecie. Tak głupi byłem, że wkurzyłem się o to Wilno. Tyle pomocy od ciebie otrzymałem i tyle cennych rad w zamian za nic.
Trzymaj się, Feliksie
Do Oleny
Byliśmy przyjaciółmi. Nadal jesteśmy.
Co do Rosji - gdybym miał jeszcze czas, poszedłbym i kopnął w te jego cztery litery. Wiem, że wkrótce sama to zrobisz, tylko szkoda, że ja już tego nie zobaczę. I mam do ciebie jedną prośbę - pogódź się z Feliksem. On Cię kocha. Ty go kochasz. Więcej życzeń nie mam.
Życzę ci wygranej z tym kraniarzem, Olenko
Do Natalii
Tutaj nie ma się co rozpowiadać. Kocham cię.
Bądź szczęśliwa, Natalko
Resztę pominąłem, lub po prostu nie chce mieć z nimi nic wspólnego.
Dziękuję za wszystkie wspomnienia
Tolys Laurinaitis
Reprezentant Republiki Litewskiej"
PolUkr wtrącony specjalnie dla pewnej osoby (forgive me! )
Nie spodziewajcie się tu częstych rozdziałów.
Trzeba zacząć się przygotowywać, bo za miesiąc na studia!
CZYTASZ
Wszyscy coś ukrywamy...| Hetalia One-shots
FanficKażdy z nas ma swoje problemy, tajemnice, sekrety... I rzeczy, których nie mówimy nawet tym najbliższym. Tak samo mają kraje. Ciężka historia pozwoliła im na przeżycie rozdarć, zwycięstw, przegranych, miłości i ciepła... Czuli co i zwyczajni ludz...
