happy life ( b brave fanfiction )

Hoofdstuk 22

sorry dat ik zo lang niets posten, dan heb je vakantie en doe je andere dingen, haha enjoy en bedankt voor de 7,5 k wow love !

x Miranda

Sacha

Ik moet hier weg, snel ren ik de straat over en verstop me achter de bosjes. Ik zie Richard weer terug komen, hij trekt de deur van het busje open en begint te schreeuwen.

Hij stapt in en het busje en rijd weg, snel stap ik uit de bosjes en probeer zo onopvallend mogelijk het busje te volgen. Ik begin zo snel mogelijk te rennen langs de bosjes in de hoop dat ik zo minder op val.

Ik weet het, dit is een domme zet maar ik moet me beste vriendin toch helpen? Ik kan toch niet terug gaan naar het hotel en zeggen van joh ik zag het busje van Richard en hij heeft waarschijnlijk Mandy en zocht mij maar ik ben gevlucht. Nee ik ga haar nu helpen ook.

Als het busje de hoek om gaat begin ik zo hard mogelijk te rennen, het is dat ik een goede conditie heb door het dansen. Als ik de hoek om ren is het busje weg, verdomme wat nu?

Ik begin te lopen om een volgende hoek en snel zet ik een stap terug achter de muur van huis op de hoek. Ik zie Richard uit stappen en naar binnen gaan samen met bog een man. Het het is een oud huis en boven zitten alle ramen dicht. Hoe kom ik ooit binnen? Ik bestudeer het huis op de eerste verdieping staat het raam een stukje open, ik kan via de zijkant van het huis omhoog klimmen via de regenpijp.

Maar eerst bel ik Gabriella. Ik toets haar nummer in en ze neemt gelijk op. 'God zij dank Sacha! Waar ben je?' 'Ik ben bij het huis waar hoogst waarschijnlijk Mandy zit, het Busje van Richard staat voor het huis en ze gingen net naar binnen, ik ga Mandy zoeken.' 'Ben je gek ofzo, straks zit jij ook vast idioot, welke straat is het?' Ik zucht en kijk om me heen. 'Boomgaard, ik ga nu naar binnen.' Ik druk op het rode knopje en steek me mobiel weer in me zak. Voorzichtig ga ik richting de zijkant van het huis.

Samuel

Gabriella heeft ons net verteld wat Sacha zei aan de telefoon we hebben de groep in 2e gesplits, Kaj, Cassius, Dioni en Rachel die het er niet helemaal mee eens was, zijn richting de straat die Sacha door gaf gegaan. Ik heb ze nog nooit zo snel zien rennen dat ik er gestresst van wordt.

Ik weet niet precies wat er speelt tussen Dioni en Rachel maar het gaat niet echt goed. De zenuwen gieren door me lijf, me beste vrienden zijn naar een of andere gestoorde gek om Sacha en Mandy te helpen. En wij zijn de politie aan het bellen dat die ook zo snel mogelijk naar het adres komen. Fenna was er fel op tegen, maar wat moeten we anders?

'Sam, samuel!' 'Huh wat?' 'Let toch op! In zo situatie als deze ga je toch niet zitten dromen! Het nummer van het huis weten we niet he!?' Zegt Gabriella. Verbluft schud ik me hoofd, die kan ook pittig zijn. De altijd harde Fenna is zo in paniek dat ze alleen maar me hand vast houdt en verder niets zegt.

Gabriella geeft door dat ze alleen de straat weet en dat er een busje voor staat en dat ze van zelf iets zien.

'De politie komt er naar toe, kom rennen!' Roept Gabriella terwijl ze Jai's hand pakt en begint te rennen. Ik en Fenna er achter aan.

Toen we op vakantie gingen had ik me toch wel een andere vakantie voorgesteld. Het duurt nog wel even voor we precies weten waar we moeten zijn. Laat dit alsjeblieft goed aflopen en zo snel mogelijk voorbij zijn, ik heb hier geen zin in.

Gabriella stopt langzaamerhand met rennen ze kan niet meer of weet het niet meer maar je ziet dat ze door wil. Jai pakt haar beet. 'We kunnen beter langzaamer er heen gaan voordat we jou ergens op kunnen rapen.' 'Nee kom!' Protesteerd ze. 'Gab luister de andere zijn er al en we komen toch niet meer op tijd.' Ze begint te huilen en Jai drukt haar tegen zich aan, langzaam lopen we weer verder.