He's my Scheduler

Chapter One

Chapter one: death

+++++++++++++++++++++++++++

Her POV

'Kelan ko kaya makikita ang 'the one' ko?'

'Kagaya din kaya siya nila James, Sean at Russel na boyfriend ng mga kaibigan ko?'

'Hays, sana lang hindi.'

"Hoy, Dianne!" malakas na sigaw sa akin ni Lara.

Jusko! hindi ba sya aware na maaaring mabasag ang eardrums ko? Hays. Feeling ko nag away na naman sila ni Sean. Napaka babaero naman kasi nun. Eto namang si lonely ayaw pa hiwalayan.

"Ay, palaka kang tunay!" gulat na sabi ko at hindi sinasadyang maibato yung librong hawak ko sa kanya.

Halata ang pagka inis nya pero pinilit nyang pakalmahin ang sarili nya, syempre! nasa coffee shop kaya kami! hindi nya ako pwedeng talakan.

"Ano ba? bat ka ba nang gugulat?" umupo muna siya bago sagutin ang tanong ko.

"Tumawag si tita, umuwi kana daw! gagang to, naistorbo ako sa pag po-photo shoot ng dahil sa cellphone mong naka silent!" asar na may halong pag ka inis na sabi nya. Abay sorry naman malo-lowbat na kasi cellphone ko e pang emergency call na lang.

"Oo na po, sige balik kana sa photo shoot mo. Bye.." agad na akong tumayo para pumunta sa parking.

+++++++++++++++++++++++++

Habang traffic ay iginala ko muna ang tingin ko sa mga kotse baka may pogi HAHAHAHAHAHA.

Agad napahinto ang aking tingin sa isang pamilyar na lalaki'ng may kahalikan. Pinagmasdan ko sila hanggang sa maghiwalay sila at dun ko napagtanto kung sino ang pamilyar na lalaki.

S-si papa....

Kasabay nang pag andar ng mga sasakyan ay ang kasabay ng pagtulo ng luha ko.

Agad kong pinaandar ang kotse ko at nagdiretso na.
Kahit nanlalabo ang mata ko ay sige parin sa pag drive. Tatawagan ko na lang si mama..

Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ng pantalon ko pero wala, tinignan ko ang bag ko sa backseat. Sa palagay ko andon yun.

Kinuha ko ang bag ko at agad hinalughog yon para mahanap ang cellphone ko. Pagkakuha ko ng cellphone ko ay agad na pagtingin ko sa harap ng kalsada ng may marinig akong sumigaw. Kaagad akong pumreno pero huli na...

N-nabangga ko y-yung babae

Agad akong tumilampon ako mula sa kotse ko. Tumayo agad ako upang tignan ang nasagasaan ko.

B-buhay pa s-sya

Agad akong napangiti dahil akala ko ay makakapatay na ako.

Nagulat ako ng maraming tao ang nagsilapitan sa kotse ko. Nagkumpulan sila doon na tila parang may tinitignan.

Kaagad akong lumapit sa kanila para tignan kung anong meron sa kotse ko, malay mo andun yung 'the one' ko haha.

siksik

tulak

tapak