İlk iş günüm olduğu için erken kalkmıştım. İşlerimi halledip üzerimi giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Size kendimden bahsedeyim. Ben Ye Min 23 yaşında bir tasarımcıyım. Annem bana küçükken " çok güzel elbiseler çiziyorsun" derdi. Hala söylemeye devam ediyor. Bende bu yüzden tasarımcıyım. Çok sevdiğim Yum Ji isimli bir arkadaşım var . O arkadaştan da öte,kardeşim gibi. O da benimle aynı şirkette çalışıyor. Size kendimi anlatırken şirkete gelmişim. Şirket gerçekten güzeldi.
Şirketin önünde Yum Ji'yi beklemeye başladım.... Nerede kaldı bu kız..? Hah! Geldi koşarak bana sarıldı. Bende karşılık verdim. Yum: Kanka seni çok özlemişim. Hadi gel içeri girelim dedi . Önden yürümeye başladı. Bende yavaş adımlarla arkasından yürüyordum. Yum: Bebeğim ben seni patronun odasına bırakacağım. Oradan da işime döneceğim. Bu arada kafeterya aşağı katta lazım olur dedi. Beni bir kapının önünde bırakıp gitti.
Bende kapıyı yavaş bir şekilde tıklattım. Ses gelmedi. Tam tekrar kapıyı tıklayacakken arkamdan bir el kapı kulpunu bastırarak kapıyı açtı. Arkamı döndüm. Adam: Üzgünüm geciktim. Y.Min: Sorun değil efendim bende şimdi gelmiştim zaten. Adam: Ben ne zaman geldiğini sorduğumu hatırlamıyorum dedi ve içeri girdi. Bende peşinden girdim. İçeride 2 tane masa vardı. Adam: O masa senin aynı odada kalacağız. Otur da birbirimiz tanıyalım dedi, oturduğu koltuktan.
Yngi: Ben Yoongi 25 yaşındayım. Bu şirketi kendi emeklerimle kurdum. Umarım iyi anlaşırız dedi ve göz kırptı. Sözüne devam etti; Şimdi sen kendini tanıt. Y.Min: Merhaba efendim. Ben Lee Ye Min 23 yaşındayım. Elbise tasarlamaya ortaokul zamanlarımda başladım. Çevremdeki herkes çizimlerimi çok beğendiği için buradayım. Dedim ve teşekkür edercesine kafamı eğdim. Yngi: İddialısın yani..? Bende evet dercesine kafa salladım.
Sözüne devam etti; O zaman haftaya küçük bir galamız var . Onun kıyafetlerini senin tasarlamanı istiyorum. En az 10 tasarım. Ve 1 haftan var . Moda konumuz " Kış kreasyonu" umarım yetiştirirsin. Dedi ve odadan çıktı. Galiba bu patron düşündüğümden de gıcık. Daha fazla beklemeden tasarımlarıma başladım. *2 SAAT LATER* Şimdiden 1 tasarım bitirmiştim. Ellerim gerçekten yorulmuştu. Bence bir kahveyi hakettim. Tam kapıya gelmiştim. Kapı ani bir hızla açılmıştı.
Adam: Ayy hanım efendi çok özür dilerim. Dedi ve bana elini uzattı. Bende elinden destek alarak kalkmamı sağladı. Adam: Size özür olarak bir kahve ısmarlasam kabul eder misiniz? Y.Min: Bende kahve almaya gidiyordum. Hayır diyemem. Dediğimde gülümsemişti. Çok güzel gülüyordu.
