Okuldan geldiğiğimizde, kendimi direk yatağıma attım. Abimlerde halı saha maçına gitmişlerdi.
Telefonumu titremesiyle uzanıp telefonumu aldım.
Eymen: Balkona çık.
Belinay: Yok artık balkonda mısın?
Eymen: Göz devirdim.
Belinay: :/
Balkona çıktığımda, beyaz balkonda ilk dikkatimi çeken yerdeki kırmızı güller oldu. Onları alıp odama geçtim.
Gül sevdiğimi kimse bilmezdi. Yağız dışında.
Belinay: çok teşekkür ederim.
Belinay: Ama benim gül sevdiğimi kimse bilmez ki, Yağız dışında
Belki yağız bilinmeyeni tanıyor.
Eymen: ben biliyorum hem de özel bir günde öğrendim.
Eymen: Bana fotoğraf atacak mısın.
Eymen: hadi bekliyorum.
Belinay:
Eymen: Ya güzelim böyle mi istedim.
Eymen: hani şu güzel gözlerin ve kırmızı güllerin olduğu bir fotoğraf
Eymen: Allahtan her gün görüyorum seni
Belinay: demek her gün görüyorsun.
Eymen: yani okulda felan.
Belinay: inanmış gibi yapacağım
Belinay: peki sen de at
Eymen: olmaz tanırsın
Belinay: o kadar yakınsın yani
Eymen: evet :/
Belinay: ben artık sıkılmaya başladım, bundan
Belinay: O kadar yakınımdasın ve ben seni göremiyorum
Belinay: hatta hatta terasa kadar gelip balkonuna çiçek bırakıyorsun
Belinay: Resmen beni kandırıyorsun
Eymen: özür dilerim Belinay, ama başka çare bırakmayan sensin
Eymen: beni görmemekte direnen de sensin
Eymen:
Eymen: Belki detayları yakalarsan bana ulaşırsın.
❄❄❄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİVİ/Anonim
Teen Fiction053****: bugünkü çiviyi almayı unuttun Deniz gözlüm ❄❄❄ Her şey sıradanlaştığında hayatınıza giren bir kişi tüm dengeyi bozar. Ben bunu hayatıma aniden giren anonimle anladım.