Friend zone {Dutch}

Deel 7

Romy POV

Ik werd wakker van mijn mobiel die aan het rinkelen was. Ik keek op mijn mobiel.. ''Anonieme beller'' UGH! Welke gek gaat me nou bellen om 4 uur s'nachts?! Wat is dit voor dom gedoe? Aangezien ik nu toch al wakker was, nam ik maar op. ''Hallo met Romy..'' zei ik met een vermoeide stem.''Hallo Romy..'' zei een vrouw met een snikkende stem. Ik kon gelijk horen dat het de moeder van Mike was. ''M-Mike is aangereden vannacht, toen hij van jouwn huis naar ons toe liep..'' zei ze snikkend. Ik kreeg een brok in mijn keel.. Is dit echt? Is dit geen droom? Ik kon niks zeggen. Ik geloofde niet wat de moeder van Mike me net vertelde. Ik liet de mobiel op de grond vallen en begon raar te ademen. ''Dit kan niet.. dit kan niet.. dit kan niet..'' zei ik in mezelf, terwijl ik rondjes liep in mijn kamer. Ik hoorde geruis uit de telefoon komen, die heb ik natuurlijk op de grond laten vallen. Ik pakte mijn telefoon snel op. ''H-hallo?'' zei de moeder van Mike. ''J-ja sorry uhm.. ik kan het gewoon niet geloven.'' zei ik snel . ''Wij ook niet..'' zei ze, en ze begon weer te snikken. ''K-kan ik naar jullie toe komen?'' zei ik met mijn stotterende stem. ''Uhm, ja dat kan.'' ''Oke, ik kom er nu aan.'' zei ik snikkend. Ik deed snel een joggingsbroek aan en slippers. Ik pakte een paraplu, aangezien het nog steeds aan het regenen was, en probeerde zo weinig mogelijk geluid te maken. Ik deed de deur achter me dicht, en rende naar Mike zijn huis toe, terwijl ik aan het huilen was. Ik kan het gewoon niet geloven dat Mike aangereden is, in de tijd dat ik net thuis was...

Ik belde snel een paar keer aan en de moeder van Mike deed open, en ze opende gelijk haar armen en ik gaf haar een knuffel. We waren allebei aan het huilen, in de regen. ''Kom maar meisje'' zei ze zachtjes. Ik liep mee naar binnen waar de rest zat, in de woonkamer. ''We moeten wachten op een telefoontje van het ziekenhuis, eerder mogen we Mike niet bezoeken en zien. We hopen dat hij het overleeft..'' zei de moeder van Mike. Ik slikte even en ging op de bank zitten. Tranen rolden over mijn wangen...

-

a/n: kort hoofdstukjeeee, sorry.

😁