Öküz Mafya!! +18

10. Bölüm

Beklettiğimiz için çok sorryyyy :)))

"Nefes mi o?" Arslan'ın gür sesini duymamla olduğum yerde kalakalmıştım. Kıpırdayamadan öylece duruyordum. Arslan yanıma gelmişti. Beni gördüğünde gözlerindeki öfke ve tiksinmiş ifadeyi görünce yerin dibine girmek istedim.Korkuyordum. Tek hissettiğim korkuydu. Şu anda herşey çok yanlış anlaşılıyordu. Üstümdeki kıyafet de bu durumun yanlış anlaşılmasını kolaylaştırıyordu. Burak, arkada kolları bağlı bir şekilde duvara yaslanmış bizi izliyordu. Arslan dişlerinin arasından "Ne işin var burada?" diye tısladı. Korkumu yüzüme yansıtmamaya çalışıyordum. Ama Arslan'ın, insanı ürperten bakışları altında ne kadar başarabiliyordum emin değildim.

Burak, yaslandığı yerden çekilerek viskilerin olduğu masaya yöneldi. Ağır hareketlerle aldığı bardağa viskisini doldururken sakin bir sesle "Gelmesini ben istedim." dedi gözlerini bardağından ayırmadan. Arslan'ın bakışları ona döndüğünde Burak, kadehini kaldırarak 'Sen de ister misin?' dercesine kaşını kaldırdı. Arslan yavaş adımlarla Burak'a yaklaşıp elindeki kadehi aldı ve yere fırlattı. Bardağın duvara çarpıp kırılmasıyla olayın iyi yerlere gitmeyeceğini anladım. Burak elini hafif çıkmış sakallarına götürüp kaşırken alt dudağını dişleyip hafifçe güldü.

Arslan sinirli bir şekilde Burak'a yaklaşınca hızla aralarına girip Arslan'ın göğsüne elimi koydum. Arslan'ın gözleri gözlerimi buldu. Ardından sertçe kolumu tutarak "Yürü gidiyoruz." dediğinde hiç birşey diyemeden sürüklenmeye başlamıştım. Diğer kolumda hissettiğim elle arkama baktım. Burak diğer bileğimden tutuyordu. Arslan sinirle Burak'a döndüğünde "O gitmiyor." diyen Burak'a bakakalmıştım. Arslan bir seçim yapmam gerekiyormuşcasına bana bakmaya başladığında Arslan'a "Arslan, daha fazla uzatma." dedim titrek sesimle. Arslan'ın yüzünde anlık gördüğüm hayal kırıklığı bir an için beni düşündürdü fakat hayır Arslan'la gitmeyecektim. Bana bakmaya  devam edip kolumu hızlıca bıraktı ,hızlı adımlarla kapıya yöneldi ve arkasına bile bakmadan kapıyı çarparak çıktı.

                                     ***

Arslan'ın Ağzından

Viskimden bir yudum daha alıp yaklaşan iri adama baktım. "Abi rahatsız edilmek istemediğini biliyorum ama kapıda sorun çıktı." dediğinde kafamı kaldırmadan ters bir bakış attım. Kendi mekanımda bile kafa dinleyemiyordum. Adama attığım bakışla kafasını eğip uzaklaşmaya başladı. Kalan viskimide bitirip viski bardağını sertçe masaya bıraktım. Bu kaçıncıydı bilmiyordum. Bir tane daha getirmeleri için bir hareket yaptığımda Kıvanç yanıma gelip "Abi yeter artık. Daha fazla içme." diyerek yanıma geldi. "Siktir git." diyip telefomu elime aldım. Düzgün düşünemiyordum. Rahatlamam gerekiyordu. Ela'yı arayıp nerede olduğunu öğrendikten sonra arabama binip sürmeye başladım. Ela'nın evine geldiğimde arabayı park ettim ve kapısına doğru ilerleyip kapıya sertçe vurdum. Bir süre sonra kapıyı açan Ela "İyi misin?" dedi. İçeri girdim ve "Konuşma." diyip onu sertçe öpmeye başladım.

Hızlıca üstümü çıkartıp Ela'nın üstüne çıktım. Öpüşmemiz gittikçe sertleşiyordu. Üstüme çıkıp dudaklarıyla aşağı inmeye başladığında saçlarından tutarak daha hızlı olmasını sağladım. Bir an önce rahatlamak istiyordum. Tekrar dudaklarıma çıkıp üzerimde hareket etmeye başladığında kafamda canlanan Nefes'i düşünerek üstüne çıktım ve hareketlerimi hızlandırdım. Sırtımda hissettiğim tırnaklarla hızımı mümkünmüş gibi daha da arttırdım. Titremeye başladığımda "Nefes." diye inleyerek kendimi üstüne bıraktım. Gözlerimi açtığımda dediğim şeyin farkına vardım. Ela gözlerime hayal kırıklığıyla bakıp beni ittirdi ve yataktan kalktı. "Ela." dedim kısık sesle ama beni dinlemeden yerden hırkasını alıp odadan çıktı.