Gucci//Taehyung

G-2

TaeHyung

Söyleyip söylememek arasında kalsam da beni beni beklediklerini fark edip onları daha fazla bekletmek istemedim.

"Efendim, kusura bakmayın yanlışlıkla konuşmalarınıza kulak misafiri oldum ve.."

Myung Hee dikkatle bana bakarken yutkundum ve bakışlarımı babasına çevirdim.

"Bildiğiniz gibi matematik alanında ödülüm var. Eğer bir sakıncası olmazsa müsait olduğum zamanlarda Myung Hee ye yardımcı olabilirim."

Cümlemi bitirir bitirmez pişman oldum. Hadi ama kızı için en güzel öğretmenleri tutup, ona en iyi eğitimi sağlayacak imkanı varken gelip kendi şirketinin üyesine mi emanet edecekti.

Ben umutsuzca kafamı kaşırken Myung Hee babasının kulağına birşeyler fısıldadı. Eminim onu ezmek ve kendimi Bang PDnim in gözdesi olmak için böyle bir şey teklif ettiğimi söylüyordur. Ben böyle düşünürken Bang PDnim kızını dinlerken yüzü aniden ciddileşti ve boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

Tabii ki de beni kabul etme-

"Açıkçası özel öğretmen tutma fikrine de başımıza gelen bir olaydan dolayı pek sıcak bakmıyorum. Fakat sana güvenebileceğimi biliyorum, karşılığında istediğin bir şey olursa menajerin sana yardımcı olacak."

Mahçupça gülümsedim. Ben bunu karşılık beklediğim veya gözüne girmek için teklif etmemiştim Bang PDnim in üstümde gerçekten de çok emeği vardı ve kendimi hep ona borçlu hissediyordum. Bir de eh, yani kızına ufak çaplı bir 'hayranlık' duymamında bu fikre katkısı vardı.

Elimde olmadan baba-kıza o kare gülüşümden gönderdim.

"Elimden gelenin en iyisini yapacağıma emin olabilirsiniz."

Myunghee

TaeHyung'un babama sunduğu teklifle şaşırmıştım. Neden böyle bir şey yapmak istedi? Para için desem ihtiyacı yok, zaten adını tüm dünyaya duyurmuş bir müzik grubunun üyesi. Acaba babamın gözüne mi girmeye çalıştı? Ona da gerek yok zaten babamın göz bebeği gibiler.

Sebebini anlamasam da kabul ettim. Çünkü ciddi manada sayısalım berbattı. Ve  tuttuğumuz özel öğretmenlerle kötü olaylar yaşamıştım. V ye bu konuda güvenebilirdim, çünkü yanlış bir şey yapıp tüm kariyerini çöpe atmazdı.

Tae Hyung'un yanınaki deri koltuğa gözlerimin daldığını fark edince hemen dağılan dikkatimi babamla keyifli bir muhabbete dalmış V ye diktim. Ona baktığımı fark edince bana ufak bir tebessüm yollarken başını eğdi ve babamla konuşmasına devam etti. -Burada içim bir hoş oldu ne diyeyim-

~

Taehyung

Rehberimde kayıtlı olan numaraya bakıp nedensizce sırıttım. İnsanın, umutsuzlukla beklediği şey gerçekleşince umutla beklediği şeyin gerçekleşmesinden daha mutlu oluyordu.

Şirketin kapısı önünde donmayı beklemek yerine adımlarımı arabamızın olduğu yere yönlendirdim.

'Olması' gereken yer demeliydim sanırım.  Büyük ihtimalle açlığa daha fazla dayanamadıkları için gitmişlerdi. Ben de gelen ilk taksiye binip Nam Joon hyung(*1)u aradım.

"Alo, hyung benim şirketteki işim bitti nerdesiniz?" Arkadan gelen kahkaha ve müzik seslerinin arasından hyungun sesini zor ayırt ettim.

"Yoojung sikdang(*2)'dayız. Acele etmezsen senin siparişlerin Eat Jin(*3) kurbanı olacak!" Ve ardından telefonun suratıma kapatıldığını işaret eden ses.. Taksiciye restoranın adını verip bir an önce oraya varmayı bekledim.