forgifnis

3 0 0
                                    

jaa. daar zit j dan met je goede gedrag een hoofdstuk te schrijven over jezelf, naja over je verleden. ik vind het altijd zo mooi hoe mensen zeggen "het verleden is het verleden". dat slaat dus nergens op...

Think about it! wanneer je je iets overkomt wat zo een indruk of op een emo manier "een litteken" heeft achter laat kan het verleden toch nooit het verleden zijn. hoe je het Went of keer, het zal je altijd bij blijven omdat het je maakt zoals je bent en dat zal ook nooit veranderen. je kan het simpel weg niet vergeten en ook niet voorkomen. de keuzes die je maakt in je leven zou je ook niet kunnen voorspellen. ik ken niemand die zegt ook naja ik sla nu links af want.. of ik wil nu op die stoel zitten want anders.... het verleden zal je altijd bij blijven, dus zowel de kutte maar ook mooie momenten. but in the end of the day moet je je zelf afvragen zal ik het anders hebben gedaan? kan ik beter links moeten slaan of ben ik ondanks de pijn, het verdriet, en het "litteken" eigelijk wel blij dat ik deze "kennis" heb. want had je het dan niet willen weten, had het je gemaakt hoe je nu bent en sterkte nog hoe het je gaat vormen als je "ouder" bent. wat als je door dit "litteken" juist een biljoen wint of juist een super onderneming hebt en een gelukkig leven krijgt. had je het dan veranderd?

het grappige is dan ook wel weer dat ik dit nooit op het moment zelf had kunnen zeggen. ik schrijf het denk ik ook meer als reminder voor mijzelf dat alles goed komt en alles een reden heeft. maar om dit verhaal een beetje duidelijker te maken voor mijn lieve lezers zal ik vertellen waarom het zo belangrijk voor mij is.   het hoofdstuk heet niets voor niks forgifnis. 

toen ik net 16 was leerde ik mij ex kennen, hij was destijds 22 en wij verschilde 6 jaar. tuurlijk was het allemaal spannend en interessant alleen waar ik nooit bij stil heb gestaan, achteraf denk ik jaa vind je het heel gek, is dat het leeftijdsverschil op die leeftijden heel veel uitmaakte. ik zat nog op de middelbare school en had een bijbaantje en hij werkte voltijd en had al een diploma. in eerste was alles leuk het was gezellig en alles was gewoon prima tot dat de weken voordat hij weg ging. hij had een reis gepland naar Australië om daar een jaar te backpacken. 


ik zou je zeggen dat het wel heel moeilijk is om dit goed op te schrijven omdat ik er eigelijk niet meer overpraat.  

okay back to the story. hij is weg gegaan en kort en zonder in details te treden bleef ik de laatste avond bij hem slapen en hij had het idee om voor dat hij weg ging nog iets te proberen want ik zeker niet wilde en dat liep uit de hand. hij ging buiten zijn boekje en heeft mij zo erg geraakt dat ik vervolgens bij een psychiater liep en het heel veel invloed heeft gehad op de relatie die ik na hem heb gehad. 

waarom ik dit vertel is omdat ook al lijkt en en is het ook een traumatische ervaring heeft het mij wel gemaakt hoe ik ben. op het moment dat ik niet meer bang was en weer normaal kon adem halen en gewoon weer lekker kon lachen heb ik mij nog nooit zo sterk gevoeld als ik mij nu op dit moment voel. ik leerde hoe ik altijd bij mij zelf moest blijven en altijd naar mijzelf moest luisteren. het heeft mij gevormd in een sterkte vrouw die naar mijn idee de hele wereld aan kan. ik leerde hoe ik moest vechten en dat ik het alleen moest doen omdat er niet altijd iemand is die mij kan helpen of redden als het moeilijk word. het leerde mij mij grenzen aan te geven en met name de 2 belangrijkste van allemaal: zelfrespect en eigenwaarde.  zolang je jezelf niet respecteert en je lichaam en geest zal je altijd stil blijven staan en nooit kunnen groeien. eigenwaarde is een moeilijk woord omdat het juist is iets wat ik altijd heb gehad alleen na dit leerde ik hoe belangrijk en sterk dit woord eigelijk is, en ook al wordt het geschent door iemand die misbruik van je maakt is het juist de kracht om dit om te zetten en bij jezelf te blijven en het niet late beïnvloeden en het te late veranderen door iemand.  

ondanks dat het aan de buitenkant niet te zien is voelt het wel als of ik machtig sta met de kennis die ik heb gekregen. ik voel mij machtig als ik mensen en voornamelijk meiden kan helpen in bepaalde situaties. ik voel mij machtig als ik uit ga om dat ik weet dat niemand mij iets kan maken wat mij raakt. ik voel mij machtig omdat ik in mijzelf geloof, mijzelf respecteer en mij zelf altijd maar altijd in mijn waarde hou en nog belangrijker dat ik altijd het zelfde naar andere zou doen. ik zal altijd respectvol naar andere zijn simpel weg omdat ik weet hoe het voelt als iemand dat niet doet, op de ergste manier...


onlyWhere stories live. Discover now