1. Bölüm

405 23 10
                                    

"Nerde bu anahtar..." Gon gizlice girdiği karanlık odada fenerle anahtarı ararken hissettiği o heyecan ve yakalanabilme duygusu inanılmazdı. Tek bir hatasıyla tüm hayatı direkt kararabilirdi. Kendisinin bu şekilde daha da panik olacağını anlamış bir şekilde yanaklarına hafifçe vurdu. "Odaklan oğlum yaparsın." Son açtığı çekmecenin içindeki dosyaların arasını karıştırırken fener ışığı ile parlayan o metal şeyi gördüğü gibi hemen kaptı. Bulduğunda dışardan bağırma sesleri gelmeye başladı. " Bir omega kaçmış hemen bulun!" İçinden siktir diye geçirmesiyle odayı direk terk etti. Hemen telefonuyla başkan yardımcısı Kurapika'yı aradı.

"Kurapi-"
"Tamamdır hemen Killua'ya sızmasını söylüyorum."
"Tamamdır."
Deyip direk telefonu kapattı. " İşte orda yakalayın. Casusu bulduk!" Gri duvarlar arasında adamlardan kaçarken önüne çıkan merdivenlerden direk aşağı indi ve sağa döndü. Arkasından koşanların çoğu alfa olacak ki kokularıyla omeganın bilinciyle oynamaya çalışıyorlardı. Gon koku etkisinden biraz daha kurtulabilmek için daha da hızlı koşmaya başladı ama o lanet alfalar peşini bırakmıyordu.

Birden arkasından şarjör doldurma sesi geldi anda eğilen gon silahlar hazır olduğunda sol duvara doğru sol ayağıyla zıpladı. Sol ayağıyla duvarı ittirerek arasına döndüğü anda ateş edilen mermilerle göz göze gelen gon belinde kından kılıcını çıkartıp üzerine gelecek olan kurşunları kılıcıyla blokladı. Ardından sis bombasını alflara atıp onları birkaç saniyeliğine de olsa sersemleten gon sağ duvardan da sol ayağıyla sekerek önüne döndü ve asansöre son hızla koşmaya devam etti. Sadece kaçırdığı anahtar ile kullanılabilen asansörün düğmesinin üstündeki kırmızı kapağı açıp anahtarı deliğe soktu ve döndürüp düğmeye bastı. Asansöre binip direk hangara doğru indi. O omegaları kurtarmaya.
"Kahretsin kaçtı. Merdivenlere koşun o omegaların elimizden kaçmasına izin veremeyiz." Hemen merdivenlere koştular ama merdivene yaklaştıklarında hiç hissetmedikleri birini hissettiler.
"Binanın bu tarafında bizden başka biri var mıydı?"
"Olmaması lazı-" karşılarında gördükler kişiyle kanları donan ekip yere sanki çivilenmiş gibi öylece kaldılar. Kendilerini ne beklediklerini gayet iyi biliyorlardı. Ölüm.
"Selam beyler." Deyip sevecen bir şekilde gülüş attı sürpriz misafirleri. "Ee, önce hanginiz karar verdiniz mi?"

Tr Killugon yeter benceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin