#Dua Lipa-New Rules
•••
Bir pazartesi akşamı... Yağmur evin camlarını dövercesine şiddetli yağıyordu. Kızkardeşim çoktan uyumuştu. Yatağında öyle mutlu ve huzurlu görünüyordu ki.
Herhangi bir ısıtma kaynağı olmayan odamızın soğuğundan korunmak için hırkama daha çok sarındım. Uykum kaçmıştı. Geceleri uyuyamadığımda genelde kitaplarımı düzenlerdim. Yağmurun sesi öyle şiddetliydi ki. İroni bir şekilde bende mutluluk uyandırıyordu.
İkiz kız kardeşim, yatağında rahatsızca kıpırdandı. Biraz açılmış olan üstünü örterek, kitaplarıma geri döndüm. Zaten tam bir işkolik olan babamızı zar zor görüyorduk. Akşamları biz evdeydik. O ise işteydi. Sabahları ben okulda, kardeşim ise işteydi. Babam ise yine işteydi. Annem ise biraz sorunluydu. Son kardeşimizi doğumda kaybettiğimizden beri.
Hep kendini suçlamış, biraz psikolojisini bozmuştu. Kısacası sorunlu bir ailemiz vardı. Bir tek biz normaldik. Ya da sadece ben öyle sanıyordum. Kardeşimin telefonu sesli bir şekilde mesaj melodisini çaldığında meraklanmıştım. Kardeşim tekrardan rahatsızca kıpırdandı. Ama uyanmadı. Çok yoruluyor olmalıydı.
Yerimden kalkarak komodinin üzerindeki telefonunu elime aldım. Yaklaşık yedi cevapsız arama ve oniki mesaj vardı. Ya operatörlerden, ya da yeni sevgilisinden olmalıydı. Böyle konuları benimle konuşmayı sevmezdi.
Hiçbir zaman sevmezdi hemde. Hep içine kapanık bir insan olmuştu. Tam bir kara kutuydu. Tek arkadaşı çalıştığı cafe'deki bir kızdı.
Altın sarısı hareler saçarak odaya dolan ışık gözüme ulaştığında, rahatsızca gözlerimi kırptım. Bir araba olmalıydı. Elbet giderdi birazdan.
Işık sönüp, tekrar yandığında gözlerim pencereye ulaştı. Birkez daha söndü ışık. Ama bu sefer yanmadı. Ayaklarım pencereye ulaştığında, parmaklarımla perdeyi araladım. Bu oydu. Sabah iki kez gördüğüm siyah eski model bir arabaydı.
İçindeki kişi beni farketmiş olacak ki kapüşonunu başına geçirdi. Biraz daha yaklaştım pencereye. Onunda kafası bana çevrildi. Gözlerini gördüm sadece. Siyahlardı...
Ve o katran gözlerdeki öfke beni gecenin karanlığından bile çok korkuttu.
•••
E&Z
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH PERDE
Fiction généraleBir pazartesi akşamı... Yağmur evin camlarını dövercesine şiddetli yağıyordu. Kızkardeşim çoktan uyumuştu. Yatağında öyle mutlu ve huzurlu görünüyordu ki. Herhangi bir ısıtma kaynağı olmayan odamızın soğuğundan korunmak için hırkama daha çok sarındı...