Hayley ve Elijah odalarına çekildiler, yarın gidiyorlarmış. Ben de ortalığı toparlamaya başladım. Toparlarken arkamdan bir ses duydum Klaus: Buraları toplamak sana kaldı anlaşılan. Bu Klaus olmalıydı arkamı döndüm onunla karşılaştım, kafamı evet anlamında salladım, işime devam ettim. Birden elimde ki bardakları aldı, kenara koydu Klaus: Caroline, bunu yapmak zorunda değilsin, Hayley için bir şeyler yapmana gerek yok. " Hayley için değil Hope için yapıyorum." Birden sustu, yüzüme baktı, Klaus: Sen bizim nasıl biri olduğumuzu hiç bilmiyorsun. " O zaman tanımaya çalışırım" bunları ben mi diyordum? Tanrım.. Hayır bunları içimden geldiği gibi söylüyordum. Klaus bana doğru bir adım attı ve burun buruna geldik. Nefes alıp, verişimizi duyabiliyordum. Yaklaştıkça ben heyecanlanıyordum. Sonra birden istemsizce onu öptüm. O da beni öpüyordu, tanrım, bunu ben istiyerek yapmıyordum ki! Birden bıraktım Klaus'u orayı direk terk ettim. Odama kapandım, hayır bunu istiyerek yapmıyordum ki! Neden? Yatağıma yattım sonra uykuya dalmışım.... Sabah uyandığım da hava daha yeni aydınlanıyordu. Kıyafet, Rebekah'ın dolabından bir kaç bir şey almıştım,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
giyindikten sonra merdivenleren aşağıya inmeden Hope'un odasına girdim. Tanrım, keşke girmeseydim, bu adama aşık olucaktım nerdeyse. Hope'la beraber uyumuşlardı. Uyurken o kadar tatlı görünüyorlardı ki, uyandırmaya çekindim, saat 9'a geliyordu. Birazcık onları izlemekten bir zarar göremiyordum ve bir koltuğa oturdum, onları seyretmeye başladım. Onları seyrederken içim huzur buluyordu. Yaklaşık 1 saat kadar onları izledikten sonra yatağa doğru yürüdüm, Klaus'u kaldırsamıydım acaba önce Hope'un tarafına doğru geçerek onu öperek uyandırdım. Babasını gördüğünde mutlu olmuş ve ses çıkartmadan yataktan kalkıp banyoya girmişti. Ben de sesizce Hope'un yatağından kalkarken Klaus elimi tuttu. Nasıl kalkıcaktım şimdi, o kadar sıkı tutmuştu ki elimi kurtaramadım. Onu uyurken izlemek ne kadar da... Hope yanıma gelip gülmeye başladı Hope: Ne o Caroline? Tekrardan babamdan ayrılmak mı istemiyorsun? Gülmeye başladı ne çok şey biliyor bu kız ya ( Ne de olsa o Hope MİKAELSON 😆) Tam hareket edicekken, Klaus beni yatağa doğru çekti ve yan yana yatakta... Hope hemen odadan çıktı, nereye gidiyor bu kız, Klaus hâlâ uyuyordu, nasıl kalkacaktım ki, yan yana o benim kolumu tutmuş... Yatakta dura dura uykum geliyordu, ben de uyumaya başladım... Uyandığım da Klaus yoktu, hemen kalkıp odadan çıktım, ve Rebekah ile karşılaştım Rebekah: Nerelerdeydin, Caroline, Klaus ve ikiniz ortalıkta yoktunuz... Gülmeye başladı ve davam etti Merak etme Klaus dışarıya çıktı, acil bir iş için. Sonra gülerek yanımdan ayrıldı. Bu evde bana huzur yoktu anlaşılan. Mutfağa doğru ilerledim kendi kendime söyleniyordum ki Kol gelene kadar Kol: Galiba birileri... " Tamam, lafını tamamlamana gerek yok" Mısır gevreği yemeğe başladım, Kol tabiki elinde viski ortalıkta geziniyordu. Freya, o gerçekten hiç bir yerlerde yoktu. Kol'a sorduğum da odasından hiç çıkmadığını söyledi. Umarım hasta falan değildir. Hope'da yanıma geldi, ona da kahvaltı hazırlamaya başladım. Birlikte yedikten sonra Hayley ve Elijah merdivenlerden indiler, sarıldıktan sonra bana bir kez daha teşekkür ettiler Hope biraz üzülmüştü ama benim burada kalacağımı öğrendiğin de havalara uçtu resmen... Hayley ve Elijah 1 saat önce evden ayrılmışlardı, Hope odasında ben de salonda oturmuş, kitaplarla uğraşıyordum. Sonra içeriye Klaus girdi, ona bakmamaya çalışıyordum, ama beceremedim, gelip yanıma oturdu eline de bir kitap aldı. Kol ve Rebekah'da gelmişlerdi, niye yanıma oturdu şimdi bu. Ben kitaplarla uğraşırken, Rebekah yanıma gelip kulağıma eğildi Rebekah: Klaus'a alışverişe gitmemiz gerektiğini söyle. " Ne sen niye söylemiyorsun, banane" Rebekah: İyi o zaman ben de sana bir kaç fotoğraf göstereyim. Bu Klaus ile ikimizin fotoğrafıydı....
