Ö Z E L

602 132 88
                                    

Okuduğum kitaptan kafamı kaldırdım.

Ron aşık bir edayla Pansy'den bahsederken Harry ona gülüyordu.

Bu muhabbetten o kadar çok sıkılmıştım ki bayılmış taklidi yaptım. Harry bu halime gülerken Ron bu halime her zaman ki gibi somurttu.

Kıkırdadım. Ortak salonda gözlerimi gezdirdim. Bir çok kişi burdaydı.

Savaş biteli bir sene olmuştu. Kapıplar vermiştik. Acı çekmiştik ama değmişti.

Herkes mutluydu. Gözlerim Malfoy'u buldu. Her zaman ki gibi beni izliyordu.

Sesli bir şekilde yutkundum.
En kiritik anda Harry'e asasını vermişti.

Bu büyük birşeydi.

Malfoy'dan beklemezdim ama yapmıştı. En azından hatasını anlamıştı.

Bakışlarımı ondan çekip önümdeki kitapa çevirdim.

Neville heyecanla masaya doğru koştu.
"Snape tolfenumu geri verdi." Dedi.

Heyecanla masaya doğru oturdu.
"Tolfenu değil Neville! Telefon.
Te-le-fon." Dedim.

Neville suratını ekşitti. Gözlerimi devirdim.

Malfoy slytherin masasından kalkıp bizim masaya doğry gelirken heyecanla nefesimi dışarıya doğru verdim.

Onu ne zaman görsem anlayamadığım bir şekilde heyecanlanıyordum ve içime ağlama isteyi geliyordu.

Masamızdan geçerken Harry'e selam verdi.

Harry ona gülümsedikten sonra Malfoy ortak salondan dışarı çıktı.

Cebimdeki telefon titredi. Elimi cüppemin cebine doğru attım.

Mesaj gelmişti.

Bilinmeyen Numara: Aynı sokaktan.

Bilinmeyen Numara: Aynı caddeden.
Aynı yıldızlara bakıyoruz.

Bilinmeyen Numara: Ama birbirimize yabancıyız.

Tanıdık duygu bütün bedenimi kavururken heyecanla geri cevap yazdım.

Granger: Kimsin?

Çok geçmeden cevap geldi.

Bilinmeyen Numara:  étranger.

~~~~~~~~~~~~
Mutlu son :)

♡Bu bölümü son olarak sana ithaf ediyorum.thefaceofthenight

étranger | dramione Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin