Lamyae & Lamis

Deel 12💛.

Ik heb een vraag voor jullie dus lees zeker tot het einde!💗

Het was die jongen van de bus! Met die prachtige blauwen ogen. Hij keek even rond. Ik denk dat hij naar een plek zocht dus zette ik mijn tas op de stoel naast me. Samir keek me raar aan. Gelukkig had hij me niet opgemerkt en ging hij naast iemand anders zitten. "Wat is er ?" Vroeg Samir. "Die jongen daar, is hij nieuw?" Vroeg ik terwijl ik onopvallend wees naar hem. " Ah ja, hij is hier nog maar een anderhalve week. Maar haal het uit je hoofd hem tegen te spreken!" Zei Samir. Ik keek hem verward aan en vroeg hem waarom. "STILTE!". Ik keek geschokt naar de leerkracht en hield mijn mond. Samir gaf me een teken dat hij het na de les zou uitleggen.

TRINGGGGGG

Sow de eerste 2 lessen zitten er al op. Ik liep naar mijn locker en deed daar al mijn vakken in. Ik voelde getik op mijn schouder dus draaide ik me om. Ik zag de jongen met de blauwen ogen. "Hey ken je me nog?" Vroeg hij me vriendelijk. "Eh jij, loop door!" Zei Bilal terwijl hij boos keek. De jongen keek geschokt en liep door. "Wat is er toch mis met hem?" Vroeg ik onbegrijpend aan Bilal en Samir. "Hey mensjesss". Daar kwamen Lina, Noumidya en Malak al aan. Ik lachtte terug. "Kijk, we hoorden dat hij werd geschorst van zijn vorige school omdat het bleek dat hij meisjes gevangen hield voor ..." probeerde Samir zo netjes mogelijk te zeggen. "Ah hm.. moet hij dan niet naar een internaat ofzo ?" Vroeg ik. "Ja maar ze gaven hem een kans." Zei Lina. "Ja hij is zogezegd veranderd ofzo iets" zei Malak. "Mohim e wat staan jullie hier kom ik heb honger." Zei Noumidya. "Wanneer heb je dat niet.. " mompelde Bilal. Noumidya keek hem uitdagend aan. We stapten de trap af naar beneden en zaten op een bankje te kletsen. De bel ging en weer hebben we les. "Spreek jullie later !" Riep ik hun toe. Samen met Samir gingen we richting het klaslokaal.

12:15 MiddagPauze

Ik zat samen met Noumidya te wachtten op de rest. Daar kwamen ze al aan. We groetten elkaar en Samir en Bilal maakte een cirkel van de bankjes. We namen allemaal ons eten en natuurlijk moest Noumidya overdrijven. Ze naam eerst Turkse pizza en een Ice tea blikje. Erna nam ze ook een durum uit haar tas. Het water liep ons al in de mond. Vervolgens nam ze een broodje en wat fruitsap. "Wollah hayeck jij (ik zweer het je overdrijft jij)" zei Bilal. "Laat me leven" zei Noumidya met een volle mond. "Ohjaa vertel wat er is gebeurd" zei Malak. "Ohw ja  euhm dus .... waar zou ik beginnen. Laat me uitspreken onderbreek me niet he, ..." zei ik. Ze knikten en ik begon:

" Toen ze het pashokje in kwamen had ik het jurkje nog aan. Ze stopten me in een zwarte zak en ik denk dat ik in een camionet werd gelegd. Ze spoten wat in zodat ik in slaap zou vallen. Toen ik wakker werd zat ik in een klein kamertje met 1 raampje. Ik voelden niets meer maar zodra het spul was uitgewerkt kwam er iemand aan ik was heel bang en ik herinner me niet zo veel meer. Maar goed, ik werd eruit gehaald, ik... ik kwam terecht in een grote villa vol met jonge gasten ik kreeg een eigen groten kamer met lekker shampoo's en een inloopkast met merkkleding *ik wees naar mijn t-schirt*. Ik moest koken voor hun maar was niet alleen. Er was een meisje euh zij daar beste vriendin van mijn zus *ik wees naar Mayssa* . Zij  was daar dus ook. (Ik mogt niet vertellen waarom). Mijn zus kreeg dreig berichten van haar maar dat was ze dus blijkbaar niet. Er was ook een jongen Marouane, ohw euh nee laat maar. (Ookal waren het mijn beste vrienden ik mocht het niet zeggen dus hield ik mijn mond)  Mohim na alles vond ik een weg om te ontsnappen. We waren in ... dat weet ik Eigelijk niet na veel te stappen belde ik mijn broer bij een telefooncel hij kwam me ophalen en hier ben ik dan. "

Ze hadden allemaal geen woorden en hun monden vielen open. Ze begonnen door elkaar. Ik probeerde op de meeste vragen nog te antwoordden maar dat ging moeilijk. "Ooh waarom bleef je daar niet dan?" Zei Lina. Iedereen schrok van haar reactie. "What the f* " zei Noumidya onbegrijpend. "Ben je raar ofzo" zei Malak. "Neenee ik bedoel het niet zo hahaha" zei Lina lachend. Bilal keek haar raar aan. "Negeer haar gewoon" zei Samir. "Hoe dan ook, ik ben er en dat is wat telt." Zei ik terwijl ik hun knuffelde. We begonnen te eten en kletste wat. Nadat we allemaal klaar waren gingen de meisjes naar de toiletten. Ik zat op mijn telefoon met Samir en Bilal. "Vond je het normaal wat Lina zei?" Vroeg Bilal. Ik schudde met mijn hoofd :"misschien bedoelde ze het niet zo". Samir haalde zijn wenkbrauwen op. "Zeg het haar" zei Samir. Bilal keek twijfelend. "Wat is er zeg??" Zei ik. "We zijn ergens achter gekomen... " zei Bilal. "Over Lina?" Vroeg ik. Ze knikte. "Wat dan?" Vroeg ik. Bilal wierp een blik naar Samir. Ze keken best wel somber. "In de tussentijd dat je weg was is hier zoveel gebeurd...

Wat zou er met Lina zijn?😱
928 Woordjess😌.
Mijn vraag is;
Zou ik met een nieuw boek beginnen?✨
Zo ja, wat voor boek dan ? ...
Benieuwd! 💛