'We gaan naar Parijs' zei hij met een lach. 'Hahahaha effe serieus' zei ik terwijl hem aankeek. 'Ja ben ik ook' zei hij met een lach terwijl hij stopte voor een rood licht. 'Ben je ... Parijs ??' Zei ik geschokt. 'Jep we gaan daar overnachten. Morgen middag ben je terug thuis' zei hij. 'Maar...' zei ik verward. 'Ik bracht je ouders op de hoogte, en ja je broer weet het, zie het als een vroege verjaardagscadeau' zei hij met een knipoog. Ik bloosde helemaal.'hoelang dan nog ?' Vroeg ik. ' paar uurtjes.' Zei hij. Ik deed Mn oortjes in en leunde met mijn hoofd tegen het raam. Hij werd gebeld en Ik keek hem aan : "ga je niet opnemen?". Hij negeerde me. Ik bleef hem aankijken en vervolgens leunde ik weer met mijn hoofd tegen het raam. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat hij een traan liet vallen. Ik zat rechtop en nam zijn hand: "is er wat?" Ik..." "Nee er is niks" zei hij boos maar bedroefd. Hij rukte zijn hand van de mijne. "Pfff Sorry, Sorry ik kon niet anders" zei hij gebroken, tranen rolde 1 voor 1 langs zijn wangen naar beneden. Ik keek hem onbegrijpend aan. Maar toen ik zag waar we waren werd het me helemaal duidelijk...
Hoe kon hij me dit aandoen ...
Heel Kort Deeltje want ik heb een vraag; 😅
Zou ik verder gaan met mijn verhaal of stoppen ? ...
JE LEEST
Lamyae & Lamis
RomantizmIk wil de longen uit mijn lijf schreeuwen. Ik wil mijn ogen uithuilen. Maar ik kan niet bewegen. Ik voel mijn stem niet. Ik opende mijn ogen en keek rond. Ik zat in een soort van kelder. Met 1 raampje en voor de rest was alles donker. De muren waren...
