RENKSİZ YALAN (Lay OC)

1.Renksiz

Bazen en güzel anılar,hayaller ve gelecek iki kişilik adımlardır.Sevdiğin insan ile dört duvar arasını doldurmak bir ömre sığmak gibi.
En güzel telaşlardan birini yaşayan Yixing ve sen gibi.İkinizinde hayal edip beklediği o güne bir ay kala tatlı telaşlar sarmıştı çoktan.
Onlardan biride birlikte yaşayacağınız ev arayışıydı.

"Gördüğünüz üzere ev bir havaya sahip.Yukarı kattada dört odası mevcut." Emlakçı adam size dönüp konuştuğunda Yixing başıyla hafifçe onaylayıp sana bakmıştı.

"Sen nasıl buldun hayatım?"

Sorusu üzerine ona bakıp onaylamıştın.

"Aslında beğendim arka bahçeside çok hoş."

Yixing başıyla onaylayıp tekrar emlakçıya bakmıştı.

"Bu evi tutuyoruz.Evraklar için işlemlere başlayalım."

"Elbette..." emlakçı hafif bir tebessüm ile onaylarken telefonunun sesi yankılanmıştı."Ah,özür dilerim bakmalıyım.Hemen dönerim." Yixing onaylarken emlakçı adam yanınızdan ayrılmıştı.

Sen arka bahçeye açılan geniş cam kapıya ilerlerken Yixing arkandan gelip nazikçe beline sarmıştı kollarını.

"Beğendin mi sevgilim?"

"Çok beğendim..." kolları arasından ayrılıp ona dönmüştün. "Arkadaşlarımın neden tatlı koşuşturmalar dediğini şimdi anlıyorum.Cidden hayatını birleştireceğin insan ile koşuşturmak heyecanlı." sen kıkırdarken Yixing gülümseyip ellerini tutmuş ve alnına bir öpücük bırakmıştı.

"Öyle güzelim..." gülümsemen genişlerken gözlerini etrafta dolaştırıp tekrar ona bakmıştın.

"Sen beğendin mi?" Yixin'de göz uçuyla bakıp tekrar sana bakmıştı.

"Evet gayet iyi...Gerçi bundan önce beğendiğin ev biraz kötüydü." hafifçe kıkırdamıştı.

"Ya! Ama beğendiğini söylemiştin!" ellerinden birini çekip hafifçe koluna vurmuştun.

"Sen beğendiğin için ses etmedim." omuz silkmişti elini tekrar tutarken.

"Lay..." gözlerinin içine bakıp adıyla seslenmiştin.Ona böyle seslenmeni seviyordu.Gerçek ismiyle seslenmekte başlarda zorlanıyordun.

"Efendim ay ışığım." o da gözlerine ilgiyle bakarken hitabıyla gülümsemiştin.

"Ne olursa olsun benden saklama...Biz hep birbirimize gerçekleri söyleyelim olur mu?"

"Olur ay ışığım..." gülümseyip ellerini dudaklarına götürüp avuç içlerini öpmüştü.

Bazen geçmişi yok sayarak verilen sözler işe yararmıydı bilinmez ama Yixing için verdiği bu söz ona yapması gereken birşeyi hatırlatmıştı ama aklındaki ihtimal buna el vermiyordu.

Ya gidersen...

Önünde durduğun iki katlı mütevazi evin zilini çalmıştın sakince.
Kapıyı açan beden ile tebessüm etmiştin.

"Ah,hoş geldin kızım..." yine aynı sevecenlik ile kapıyı açan müstakbel kayınvalidene gülümseyip selam vermiştin.

"Merhaba efendim."

"Geç hadi Lein'de mutfakta." geriye çekilip geçmen için içeriye davet etmişti seni diğer eliyle.

İçeriye girip çantanı ve kabanını girişteki dolaba asıp bir çift terlikler giymiştin.
Birlikte mutfağa geçtiğinizde Lein'de mutfak masasında çayını yudumluyordu.

"Hoş geldin tatlım!..." seni görünce sevinçle ayaklanmıştı.

"Hoş buldum..." aynı şekilde karşılık verip sarılmıştınız.