Beneath The Moonlight

Chapter 2

Sa kasalukuyan

Nabangon na lang ako bigla sa aking higaan, panaginip? Iba na mang panaginip. Pero pareho lang ang mga tauhan.

"Isang kakaiba na panaginip na naman" pagkwe-kwento  ko kay. One of my close friend.

"Kailan ba yan nagsimula mga ganyang klase ng panaginip mo?" tanong niya sa akin.

"Pagkatapos kung mag-eighteen, until now, I'm 21 years old but it keeps me haunt even in my dreams"

"Di ko na alam kung ano ang gagawin...."

" Chill lang Claiere malalaman mo rin yan kung ano ang ibig sabihin niyan, pero sa tamang panahon" advice  sa akin ni erich

"Thank you, erich for being always in my side"

" Your always welcome, pero nagawa mo na ba ang thesis mo?" tanong nito sa akin

"Yes, but  I'm not done yet. Ikaw?" tanong ko

"I'm done already"

"Ang sipag mo talagang mag- aral erich, I salute you" sabay gawa nung salute style at natawa siya.

"Ako pa, but I have something to ask?"

" Ano naman iyon?" tanong ko

"Pwede bang sa bahay ka mag-sleep over, please"

"Erich alam mo naman na may importanteng gagawin ako." pagrarason ko kay erich.

"Please,please, please, please nagpaalam na ako sa  mommy mo at tutulungan rin kita sa thesis mo" na agad nagpabago sa isip ko.

"Deal, what time?"

"Six pm"

Pagkatapos ng isang mahabang araw sa akin ay ako'y naghahanda para sa dadalhin ko sa kanila erich dahil duon ako mag-sleep over at pagtingin ko sa relo ko.

"It's already six" at ako'y agad bumaba dahil susunduin kasi ako ni erich patungo sa kanila.

"Welcome to my home Claiere" ang ganda talaga ng bahay ni erich hindi nakakasawa tingnan kahit maraming beses  na akong nakapunta rito.

" Asan pala parents mo erich?" tanong ko kay erich at kasabay nuon ay ako'y umupo sa sofa nila.

"business, always business" habang nasa kusina siya at naghahanda ng makakain.

"Mag-isa ka lang rito?" at ako'y naglibot-libot  sa sala nila.

"Nope, nandito ka kaya" at tumingin ako sa picture nila erich at may kasama siyang batang lalaki.

"Claiere!" biglang pagsulpot ni erich sa tabi ko nagpagulat sa akin na nagpabitawan sa picture frame.

"Erich pasensya na talaga at nahulog ko ito" at pinulot ko yung bubog.

" Wag mo yang gawin, it's okay hayaan mo na lang ang maids ang gumawa niyan" sabi niya

"Arayyy....." at nasugatan ang ako at tumulo ang dugo sa daliri ko at tiningnan ko si erich, pero wala ito. Saan yun nagpunta?

"Erich!!!" tawag ko pero walang sumagot sa akin.

"Erich!!!" tawag ko ulit at napagdesisyonan ko na puntahan siya sa kanyang kwarto. At napatingin ako sa sugat ko na di parin tumitigil ang pagdudugo. Mukhang malalim ang sugat ko.

"Maam sabi po ni maam erich dun daw muna kayo sa sala  umupo" sabi nung maid

"Pero..."

"Please po maam duon na lang po kayo maghintay" gusto ko mang puntahan si Erich pero di parin tumitigil ang pagdudugo ng sugat ko.

"Okay" at pumunta ako sa sala at dinalhan ako ng first aid kit ng maid.

"Salamat" at ginamot ko ang sugat at pagkatapos ay nilagyan ko ng band aid

"Claiere kain na tayo, pasensya kana at natagalan ako may hinahanda lang kasi ako at the same time may hinahanap rin ako"

"Akala ko kasi iiwanan mo ako bigla, ano pala ang hinahanap mo baka pwede kitang tulungan para makita mo ito ng agaran"

" thanks, but no nakita ko na"

"okay"