LOVE is trust,
LOVE is sacrifice,
LOVE is patience;
LOVE is a choice.
Ako si Kayne Monique Montalban-Rheal. Simple yet one of a kind woman, ika nga nila. Kasal ako sa asawa ko sa loob ng dalawang taon. Sa loob ng anim na buwan ng pagsasama namin naramdaman ko ang pagmamahal na di ko naramdaman sa mga magulang ko, nalaman ko kung paano mag alaga ang isang Jhustine Mich Rheal sa loob ng dalawang taon. Akala ko tuloy tuloy na, akala ko yun na ang happy ever after ko, akala ko siya na yun pala masisira dahil sa isang pagkakamali na inakala niyang kagagawan ko. Nag dusa ako sa loob ng dalawang taon sa kasalanang di ko ginawa.
Makakaya ko pa kayang ipaglaban ang PAG-IBIG na ako lang ang kumakapit?
Monique's POV
"Put@ngina Monique, asan na ang pagkain?! Umagang-umaga sinisira mo ang araw ko!! gano ba kahirap sayo ang paghandaan lang ako ng pagkain?! You slutty whore!" sigaw ng asawa ko pero wala akong magawa kundi ang yumuko at tanggapin ang masasakit na salia mula sakanya.
Pak!
"Napakalandi mo talaga!"napaigik ako sa sakit ng tumama ang palad niya sa mukha ko.
"S-sorry M-mich, ma-masama kasi ang pakiramdam ko, di ko si-sinasadyang sirain a-ang araw m-mo" sagot ko at napatawa naman siya ng sarkastiko
"Nagkakasakit pa pala ang isang malanding magnanakaw kagaya mo?! Ha! Wag mokong pinaglolokong malandi ka! Kung di dahil sayo di sana maayos ang lagay ni dad! Kundi dahil sayo di sana maayos ang buhay NAMIN ngayon! Pvt@nginamo! Kay Kim na ako kakain. Baka mabusog pa ako kasama ang MAG-INA ko" sabi niya at pabalibag na sinarado ang pinto. Wala akong magawa kundi ang umiyak dahil sa sakit na nararamdaman ko. Di ko naman kasalanana ang binibintang niya sakin, kung may magagawa lang ako sa panahong yun, di sana mayos si Dad, di sana siya comatose.
FLASHBACK (2 years ago)
"ALIS na ako hon." Sabi ni Mich, ganda talaga ng simula ng araw ko hihi.
"Sigi hon, take care. I Love You"sabi ko and he kissed me on my forehead.di nagtagal ay bumangon na ako para maghanda at maglinis narin dito sa bahay. Mich and I planned not to get some maids. Andito naman ako at wala naman akong trabaho so housewife ang peg ko. Im happy being a housewife because I can take care of him.
Tapos na akong maglinis at mag papahinga na sana ako pero may nag doorbell. Sino kaya yun? Wala naman akong inaasahang bisita.
"Teka lang!" sigaw ko at nagmadaling buksan ang pinto
"Hi there sweetie! Remember me?" sabi niya na may malademonyong ngiti
"Kim..."
"The one and only!, aren't you happy to see me?" with evil smile
"Bat ka andito? Kim, please ayaw ko ng gulo. Lubayan mo na kami"
" Diba dapat sa sarili mo yan sinasabi? Ikaw ang gumawa ng gulo Monique na di matatapos hangat buhay tayong dalawa. Kung sana di mo siya inagaw sakin, kung sana kami ang nagpakasal ,edi sana masaya kami ngayong bubuo ng pamilya. Pero ikaw! Kasalanan mo ang lahat! At di ako makakapayag na sasaya ka! Kung kailangan kitang patayin gagawain ko!" nanigas ako sa narinig ko. Di ko lubos maisip na ang bestfriend ko and makakapagsabi sakin ng bagay nayan.
Oo bestfriend kami ni Kim at boyfriend niya noon si Mich. Pero noong umabot kami ng College, nag migrate ang pamilya ni Kim sa US at labis na nasaktan si Mich noon. Ako ang nakasama niya sa lahat, aaminin ko nahulog narin ang loob ko sakanya at di nagtagal ay umamin siya sakin. Matagal na nawala si Kim at wala kaming ni katiting na balita tungkol sakanya. Dumaan ang araw, buwan at taon ay nakapagtapos kami ni Mich at nagtrabaho. Siya na ang bagong C.E.O ng kompanya nila. At ako naman ay nag tayo ng sariling boutique. Kalaunan, dahil nadin sa tagala ng pagiging magkasintahan namin, nag propose si Mich sakin. Isang Church wedding ang napagpalnuhan namin. Sa araw ng kasal namin ni Mich, dumating si Kim. Nagalit siya samin at sa sumunod na araw di na siya nagpakita samin.
