Love Maze

Chapter 03

Aspean's POV

It's already 6:30 in the morning pero tinatamad pa rin akong maligo, idk dahil ba sadyang tamad ako maligo o tinatamad lang akong pumasok? hays...

7:30 ang start ng klase ko, wala akong choice kundi maligo na. Nagmadali ako dahil ayoko ding ma late sa University na 'yon.

Mabilis akong natapos at agad akong bumaba para kumain, napansin kong wala sila mom at dad, pati si kuya. Siguro umalis nanaman sila...ng hindi ako kasama.

Lagi naman silang ganon, nag a-out of town sila without me, siguro dahil sa ugali kong 'to? kasi masyado akong barumbado? siguro dahil ampon din ako? yes, ampon lang ako.
My mom and dad treats me like a princess. While my kuya naman ay walang paki-alam sa akin. Gusto ko lang naman ng maayos at nag mamahalang pamilya, ganon naman ang yamada family pero ewan ko, siguro sadyang hindi lang talaga ako belong sa kanila kaya ganto.

Habang kumakain ako ng umagahan my phone rings, may tumatawag, tinignan ko kung sino 'to at naistorbo ako sa pagkain! Sinagot ko din akong tawag pero agad din itong pinatay, seriously? may sapak ba ito? Hindi ko nalang yon pinansin at nagpatuloy sa pagkain.

Pagkatapos ko ding kumain ay lumabas na'ko ng bahay at sumakay sa kotse saka pinaharurot papuntang school

***
Nang makarating ako sa school ay hindi ko na nabati sila Frans dahil agad din namang dumating ang lecturer namin.

Pagkatapos ng ilang mga disscussion nya ay tumunog na ang bell.

"Okay clas dissmiss. See you tommorow." Pagpapaalam ng guro atsaka lumabas.

Pumunta sa harap ko si Frans ng salubong ang kilay. Tinignan ko sya ng 'what-happened-to-you' look. Pero hinablot nya lang ang braso ko at lumabas na kami ng room.

"Hey! Pwede mo naman na 'kong bitiwan." Naiiritang sabi ko sa kanya.

Nagulat syang tumingin sakin at tumingin sa braso kong hawak hawak nya. "Oh, sorry. Naiinis lang talaga ako sa kanya." Aniya. Napahimas ako sa braso kong namumula dahil sa higpit ng pagkakahawak nya don.

"But seriously Frans, why do you always have to drag me everywhere you go?" Seryosong tanong ko sa kanya.

Napatitig naman sya sa mga mata ko at saka ngumiti "Because I or we want to be friends with you." aniya atsaka umakbay sakin.

"Hey. Why are you so weird? Kanina lang bwisit na bwisit ka sa kung sino man yung kinabibwisitan mo tas ngayon todo ngiti ka naman dahil gusto mong maging friends tayo? What's wrong with you?" Ani ko at napasimangot naman sya.

"Hindi naman yan ganyan, sadyang malas lang talaga ang araw nya ngayon dahil nakita nya ang kanyang kaaway na lumalandi sa crush nya." Sabi ni Taehyung habang matawa tawa pa dahil sa masamang tingin sa kanya ni Frans.

Nagkibit balikat nalang ako dahil tinatamad nanaman akong magsalita. Nagpauna akong naglakad papunta sa canteen at sumunod naman sila sakin. Nang makarating kami ng canteen ay agad na kaming bumili ng snacks namin dahil maya maya lang ay matatapos narin ang break namin. nang makabili kami ng makakain namin ay naupo na kami sa isang bakanteng table.

"Want me to call the others?" tanong ni taehyung at agad namang napakunot ang noo ko. Ugh! makikita ko nanaman si jungkook. Napailing nalang ako sa sariling iniisip at hindi nalang iyon pinansin. Tumango si Frans at agad namang inilabas ni taehyung ang kanyang phone at nagdial ng number.

"Jiminie! where are you? Nasa canteen na kami kasama ko sila Frans." masayang sabi nya sa telepono.

"Okay we're going there now, wait for us Taehyungie!" masayang sabi ni Jimin sa kabilang linya na narinig ko dahil mag-katabi lang kami ni Taehyung. Napapagitnaan namin sya ni Frans na gigil na gigil sa pagkain nya.

Ilang saglit pa ay dumating na si Jimin kasama ang isang pamilyar na lalaki. Umupo ito sa harap namin at malapad na ngumiti sa harapan ni Frans, ngunit masamang tingin lang ang isinukli nya dito. Nang mahagip ako ng paningin nya ay bahagya naman syag nagulat dahil siguro hindi nya inaasahan na makita ako dito.

Ngumiti ako sa kanya ng hindi sya nagsalita. "Hi Jimin." bati ko sa kanya pero hindi sya sumagot at patuloy na tumitig sakin ng may pagkagulat.

"Jimin!" pagtawag sa kanya ng katabi nyang lalaki. natauhan naman ito at nailipat ang tingin sa kasama nya.

"h-huh?"

"Kinakausap ka ni Aspean oh" turo nya sakin. "Ah, please call me Yumi, im not used to Aspean anymore" naiilang na sabi ko. Napakunot naman ang noo ko bakit kilala nya ko? hindi ko alam kung nakilala ko naba sya o nakita ko na ba sya somewhere pero hindi talaga sya pamilyar sakin.

"Ah, hehe, oo nga. Hi Aspean, nice to meet you.... again." aniya at talagang pinagkadiianan pa talaga ang huling salitang binanggit nya. Ngiti nalang ang insinukli ko sa kanya at itinuon ang paningin sa pagkain.

Hindi nagtagal ay dumating nadin si Jin kasama ang isang lalaking hindi din pamilyar sakin at si Jungkook. Naupo sila sa harapan namin at ngumiti ng makita kami. "Hi Yumi!" masayang bati sakin ni Jin, napansin ko namang sinagi ng kasama nilang lalaki si Jin bahagya at napatahimik naman si Jin.

"Jungkook-ah ikaw naman manlibre samin ngayon." ani ni Jin kay Jungkook.

bahagya namang napangisi si Jungkook "Sure hyung" ani nito at tumuloy na sa order line.

Hindi na sya nagtagal don at bumalik na sa table namin at agad namang nilantakan ni Jin ang mga pagkaing binili nito.

"Yes namannn!!! Binata na si Jungkook ohh. marunong nang manlibre!!" biro ni Jimin sa kanya.

"Haha loko hyung minsan lang to, sulitin nyo na." tugon nito sa biro ni Jimin.