သူ...........က်ေတာ့္ကိုသတိရေသးရ႕ဲလား။မျဖစ္ႏိုင္ဖို႔က က်ိန္းေသလို႔ေနေခ်ၿပီ။သူန႔ဲက်ေတာ္ေဝးေနတာေတာင္ ႏွစ္ေတြကနည္းေတာ့တာမွ မဟုတ္တာ။ခုဆို၇ႏွစ္ေတာင္႐ွိပါေပါ့လား။က်ေတာ္သူ႔ကိုလြမ္းမိပါတယ္။သူကေတာ့သိမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ကိုကိုတ့ဲ။ က်ေတာ္ႏွစ္သက္စြာေခၚေဝၚခ့ဲတ့ဲနာမ္စားေလး ။သူကလဲအင္မတန္ႏွစ္ၿခိဳက္ခ့ဲတာေပါ့ေလ။က်ေတာ္ခ်စ္ရင္လည္းအျပစ္မဆိုသာဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ "Wen JunHui"လို႔ေခၚတ့ဲကိုကိုက ေယာက်ာ္းပီသၿပီးအျမဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္လို႔ က်ေတာ္အျမတ္တႏိုး ခ်စ္ခ့ဲရသည္ေလ။ သေဘာေကာင္းၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေသာကိုကိုက ခပ္တည္တည္မေနဘဲ က်ေတာ့္ကိုလဲအျမဲစေနာက္တတ္သည္မွာ က်ေတာ့္အတြက္ေခါက္႐ိုးပင္က်ိဳးေနပါၿပီ။
ကိုကို႔အတြက္ဆို ဟင္းေတြဆိုလည္း မပင္မပန္းခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးတာကအစ ဖိနပ္ဖုန္သုတ္ေပးတာကအဆုးံ က်ေတာ့္အတြက္ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခုကို ရေစတယ္။ကိုကို႔အလုပ္ဟူသမ်ွကို တစ္ေယာက္ထဲသိမ္းက်ဳးံလုပ္ရမွ ေက်နပ္ေသာက်ေတာ့္ကို ကိုကိုကညီေလး
တစ္ေယာက္ထက္မပိုခ့ဲသည္မွာ က်ေတာ္အဖို႔
ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ဖက္သတ္စိတ္ကူးယဥ္ခြင့္ရ႐ုံႏွင့္ ေက်နပ္ရသည္ပင္။ကိုကို႔အတြက္ဆို ဘာမဆိုလုပ္ရလုပ္ရ ေက်နပ္တ့ဲေကာင္ေလးဆိုတာ ကိုကိုနည္းနည္းေလာက္ေတာ့ သိလိမ့္မယ္
ဟုထင္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ကိုကို႔မွာခ်စ္သူမ႐ွိ
ေနသေရြ႔ က်ေတာ့္အေနန႔ဲေမ်ွာ္လင့္ခြင့္ရေသး
တယ္ဟု စိတ္ထင္ၿပီးခ်စ္ေနခ့ဲတ့ဲ က်ေတာ့္ကို
ဤက့ဲသို႔ခ်န္ရစ္ခ့ဲမည္ဟု က်ေတာ့္တစ္သက္
တာတြင္ ေတြးပင္မေတြးခ့ဲမိပါ။
ေမေမ၏စကားအရ က်ေတာ္သည္ေမေမ့
အေဒၚတစ္ေယာက္အိမ္တြင္ ကူညီလုပ္ကိုင္ရ
မယ္တ့ဲ။သူတို႔အေျပာကေတာ့ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းစားတ့ဲ။ သို႔ေသာ္လည္း ေမေမ့အေဒၚျဖစ္သူသည္ က်ေတာ့္ကိုသားငယ္တစ္ေယာက္လိုခ်စ္ပါ
တယ္။အဘြားေလးဟုက်ေတာ္ေခၚရေသာ
ေမေမ့ရ႕ဲအေဒၚတြင္ သားတစ္ေယာက္န႔ဲ
သမီးတစ္ေယာက္႐ွိတယ္တ့ဲ။အဘြားေလးက
က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တ့ဲသူျဖစ္ကာ အိမ္ရ႕ဲကိစၥအဝ
ဝကို တာဝန္မယူႏိုင္ခ့ဲသည္မွာ (၂)ႏွစ္နီးပါး႐ွိ
ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရြာမွသူ႔တူမရ႕ဲသား က်ေတာ့္ကို ေခၚလိုက္ရတာတ့ဲ။
