You Are My Family ◇Minkwang◇

VI

Bugün benim bekarlığa veda günüm aynı zamanda onsuz geçirdiğim 17. gün. Restorandaki konuşması gerçekten veda konuşmasıymış, sarılışı veda sarılışı...

◇◇◇

O gün eve gittiğimde evde hiçbir eşyası kalmamıştı, odası bomboş sanki o hiç var olmamış gibiydi. Panikle Changsub'a gittim. Nöbetten geldiğinde evi böyle bulduğunu söyledi. Sungjae'nin okuldan dönmesini bekledim belki o bir şeyler biliyordur diye.

Sungjae eve geldiğinde o da hepimiz kadar çok şaşırmıştı. Eunkwang'a çok düşkündü ve gidişi onu çok sarsmıştı. Yavaşça Eunkwang'ın odasına girip eşyalarına bakmış döndüğünde ise birden bana sitem etmeye başlamıştı.

"Hepsi senin yüzünden. Ne olurdu... ne olurdu hyung'u biraz görseydin ona bu kadar acı çektirmeseydin? Neden sen olmak zorundaydın ki sanki?"

"Sungjae, neden bahsettiğini anlamıyorum"

"Anlamıyorsun? Cidden anlamıyor musun? Kör müsün hiç mi görmedin peki nasıl bu kadar vurdumduymaz olursun nasıl? Nasıl bu kadar körken ona ailem diyebilirsin?"

Sinirli bir şekilde odasına giden Sungjae birkaç dakika sonra elinde bir defterle geri geldi.

"B-bu defter Eunkwang'ın günlüğü değil mi?"

"Evet öyle, çocukluk yıllarından beri ara sıra yazdığı günlüğü bu. Kaybettiğini sanıyordu ama ben merakımdan almış sonra da yerine koyma fırsatı bulamamıştım."

"..."

"Şimdiye kadar bahsetmedim bundan kimseye çünkü Eunkwang hyung incinir diye korktum. Ama şimdi zaten yeterince incindi ve artık evden gittiğine göre belki bunu senin okuman daha iyi olur en azından neleri yanlış yaptığını görürsün."

Çocukluk yıllarımızdan beri Eunkwang'ın elinde durmasına aşina olduğum siyah deri kaplamalı, 1998 tarihli ajandadan bozma defterin üzerinde parmaklarımı gezdirdim. Defterin her yerinde onun anıları vardı. Ona ait bir şeye dokunmak bile gözlerimin dolmasına yol açmıştı. Defteri kalbimin üzerine bastırıp okumak için odama gittim.

21.12.1999

Sevgili günlük;
Bugün yurtta dolaşırken bir çocuk gördüm. Galiba yeni gelmiş yetimhaneye. Görevli amca kollarında getirip onu yere bıraktığında ayakta duramayıp yere düştü. Biliyor musun o galiba çok hasta günlük. O yere düşünce çok korktum hemen yanına gidip kafasının altına elimi koydum. Görevli amca onu revire götürdü sonra ona bir şey olmaz değil mi günlük? Ona bir şey olursa çok üzülürüm.
●●●

27.12.1999

Sevgili günlük;
Geçen gün gelen çocuk sence iyi midir? Nedense onun o halini düşünmeden duramıyorum. O çok hastaydı günlük keşke ben de onunla gitseydim yalnız başına çok acı çekiyor olmalı. Ona bir şey olmaz değil mi günlük? Hastalıktan ölmez değil mi? O dönerse asla yanından ayrılmayacağım günlük söz veriyorum.
●●●

04.01.2000

Sevgili günlük;
Sana son kez bahsettiğim çocuk var ya o bugün revirden çıktı adı Minhyuk'muş. Iki haftadır oradaydı çok korktum bir daha dönmeyecek diye. Günlük, biliyor musun o çocuğun gözleri çok hüzünlü bakıyor, o kadar hüzünlü ki bakınca kalbimde acı hissediyorum sanki. Görevli amcalar konuşurken duydum annesi onu hastayken sokağa terk etmiş. Polisler onu bulduğunda çok hastaymış. Onun için çok zor olmuş olmalı değil mi günlük? Ben annemi hiç tanımadım ama anne diyerek sevdiğin biri tarafından arkada bırakılmak cidden kötü hissettiriyor olmalı değil mi günlük? Günlük, benim bir fikrim var bundan sonra onun ailesi ben olacağım ^^
●●●