#2 BU RESME DİKKATLİ BAKMIŞ MIYDIN?

85 8 3
                                    

Sabah Sedef erkenden geldi. Yüzmeye gitmeyi teklf ettim ama pek sevmiyormuş. Yüzmeyi neden sevmediğine bi' anlam veremesem de ısrarcı olmadım, sonuçta zevkler ve renkler tartışılmaz. Denize gitmeyi çok istiyordum ama onu bırakıp gidemezdim doğru olmazdı. Onun benimle gelmesini sağlayacak bir yol düşünürken şaşkın bir ifadeyle komidinin üstündeki resme baktığını gördüm.

-O annem.

+Çok benziyorsun.

-Biliyorum, ama bazen bunun kötü olduğunu düşünüyorum. Babama annemi hatırlattığımı falan...

+Annen yüzerken mi öldü demiştin?!.

-Evet, aslında pek bil...

Sözümü bitirmemi beklemeden koşarak dışarı çıktı. Ne olduğunu anlamadım. Anlamaya da pek çalışmadım. Yine çantamı toplayıp denize gittim. Uzun bir süre sonra kıyıda beni bekleyen Sedef''i gördüm. Çıkıp havluma sarındığımda gergin bir ses tonuyla konuşmaya başladı;

+Afedersin öyle çekip gitmek istemdim.

-Önemi yo...

+Annene ne olmuştu?

-Aslında pek bilmiyorum. Sanırım annem yüzerken akıntıya kapılıp gitti. Yani vücudunu bulamadılar...

+Anladım. Şey galiba olanları biliyorum ve sana söylemem biraz sakıncalı olabi...

O sonlara doğru fısıltıyla konuşmaya başlamıştı, bense onun aksine bağırdım;

-YILLAR ÖNCE OLMASINA RAĞMEN BU HALA CANIMI ACITABİLİR FARKINDA MISIN?! ANNEME NE OLDUĞUNU BİLDİĞİNİ SÖYLÜYORSUN AMA BANA SÖYLEMEKTEN SAKINIYORSUN. EĞER BİR ŞAKA YAPMAYA KALKIŞTIYSAN SÖYLEYEYİM; BU ALAYA ALINACAK BİR KONU DEĞİL VE BEN GAYET CİDDİYİM!!!

x: Kardeşime bağırmayı kes! O hasta ve ne dediğini bilmiyor. Neden dışarı çıkmana izin verdim ki?!

Arkamı döndüğümde o çocuğu gördüm. Rüyamdaki çocuk, uyandığımda sahilde olan ama kaçan çocuk. Sedef onun kardeşi mi?! Sedef hasta mı?! Çocuk koşarak geldi ve Sedef'i kolundan tutup çekiştirdi. Sedef hala bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu;

+Elizya! Beni dinle! Şaka değil! Ben hasta falan değilim! Çek elini yalancı!

Sonra çocuğa o kadar sağlam vurdu ki çocuk dengesini kaybedip yere düştü.

x: Söylersen neler olacağının farkında mısın!? Ya sandığın gibi değilse?

+Bal gibi de öyle! O resmi gördüm. Kuyruğunu gördüm!

x: O zaman Elizya neden dönüşmüyor?

+İzin verirsen öğreneceğim!

Neler olduğu konusunda hiçbir fikrim yoktu. Kuyruk mu? Dönüşmek mi? Ne diyorsunuz siz be?

x: Elizya yerine Serdar abiyle konuşmalıyız.

Babamı nerden tanıyor ki? Sedef onunla birlikte benim evime giderken, ben olduğum yerde donakalmıştım. Kuyruk mu? Ne dönüşmesi? Arkalarından eve gittim. Çoktan salonda oturmuşlar babamla konuşuyorlardı.

x: Bak Serdar abi, açık konuşmazsan kimse yararlanamaz.

-Eşimin ölümünden mi yararlanmak istiyorsun?

Sedef hızlıca odama gidip geldi. Elinde komidinde gördüğü resim vardı.

+Bu resme dikkatlice baktın mı?

-Tamam. Size bildiğim her şeyi söyleyebilirim. Ama sizin daha çok şey bildiğinize eminim.

-Baba, o resimde ne var?

Cevap yok.

-Baba, ne var?

Cevap yok.

+Bu resme dikkatli bakmış mıydın?

O resimde annem beline kadar suyun içindeydi. Ben de resmi hiç incelememiştim. Ama -sanırım- annemin bir kuyruğu vardı, balık kuyruğu. Alt kısmı resmen balıktı. Hiç bir şey anlamadım. Sanırım rüya görüyordum.

x: Elizya neden dönüşmüyor?

-Bu bileklik. Bu engelliyor.

x: Neyden yapılma bu?

-Bilmiyorum. Talya söylemişti.

Çocuk gelip bilekliğimi çıkardı ve üzerime bir bardak su döktü. Tam ona "Sen ne yaptığını sanıyorsun?!." diye bağıracakken bacaklarımı hissetmemeye başladım. Sonra yere düştüm, kuyruğum vardı. Anneminki gibiydi. Kesin rüya görüyor olmaıyım derken bayıldım.

Ayıldığımda bacaklarım geri gelmişti. Rüya olduğuna emin olmuştum ki bileklik kolumda değildi. Onu kendimi bildim bileli ilk kez çıkarmıştım. Sedef ve kardeşi karşımda oturuyordu. Bir yandan onu dürtü bir yandan "Hadi özür dile, hadi dile. Dilesene!" diye fısıldıyordu.

x: Aferdersin, biraz kaba davrandım. Sadece bir denemeydi.

Ben de karşılık vermeden sadece pis bakışlar attım. Adını bile bilmediğim bir çocuk evime gelip beni balığa çevirmişti. Babama dışarı çıkmak istediğimi söyledim ve bilekliğimi takıp çıktım. Arkamdan o çocuk da geldi.

x: Ben Bora.

-Beni biliyorsun.

x: Evet anneni de biliyorum. O büyük ihtimalle ölmedi?

-Peki ne oldu?

x: Kaçırıldığını sanıyorum.

-Balıklar falan mı kaçırdı?

x: Ben dalga geçmiyorum. Umursamıyormuş gibi yapmayı bırak. Sen denizkızısın. Kuyruğun var, dönüşüyorsun. Ben de öyle.

-Yani şimdi sen, bir denizkızı mısın?

x: Ben olsam bana kız demezdim...

SUYUN ALTINDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin