The special wolf couple [BxB]

Hoofdstuk 2

- Tim POV -

"Mate" gromt Daan terwijl hij naar me toe loopt. Sterre en Naomi kijken in shock. Ze hadden natuurlijk niet verwacht dat een jongen mijn mate zou zijn. Ik heb ze nog nooit vertelt dat ik op jongens val. Bang dat ze me laten vallen zoals iedereen doet.

Ik had gelukt dat bijna alle klassen al uit zijn en dus als weg waren. En dat nu alleen maar mijn klas en die van Tess het zusje van Daan. De rest van de klassen die nog op school zijn, zijn naar de winkel. Eten halen.

Ik heb alleen niet door dat Daan al voor me staat. Hij doet zijn armen omhoog en ik denk dat hij mij gaat slaan dus doe ik als bescherming mijn armen omhoog. Totdat ik 2 gespierde armen om me heen voel. "OMGG HIJ KNUFFELT ONS TIMM" zegt Marijn "Ja I know" zeg ik terug "Hij is zoo gespierd. En knap. En heb je zijn ogen gezien?! Zoo mooi!" "Ja nu weet ik het wel, maar vergeet niet wat hij ons allemaal geeft aan gedaan" zeg ik. Ik sluit de link.

"Mine" zegt Daan "Uh ik ben niet van jou ik ben van mezelf" zeg ik terug. Hij kijkt me aan en zijn ogen worden donkerder. Oke? Waarom is hij boos? Heb ik iets verkeerds gezegd? "Nee je bent van mij!" gromt Daan. Ik wil net terug zeggen dat ik van mezelf ben als Sterre, Naomi, Sem, Tess, Joop, Britt en Martijn naar ons toe komen.

Naomi springt op me en schreeuwt "JE HEBT JE MATE GEVONDEN EN DAT IS OOK NOG WEL EEN ALPHA JE WORDT LUNO. IK WIST NIET DAT JE OP JONGENS VALT MAAR MAAKT NIET UIT GEFELICITEERD!" "Uh bedankt?" zegt/vraag ik terug. Ik wil hem niet als mate! Hij heeft mijn leven verpest! En iedereen afgenomen van wie ik hou! Iedereen feliciteert Daan en mij behalve Sterre. Ik weet al waarom. Omdat Sterre de enige is die heel het verhaal weet dus ook weet wat Daan mij allemaal heeft aangedaan. Sem zegt: "Ster waarom feliciteer je ze niet?" Eerst zegt ze niks en kijk me aan tot dat ze woedend naar Sem kijk en schreeuwt: "WAAROM ZOU IK DAAN FELICITEREN TERWIJL HIJ TIMS LEVEN HEEFT VERPEST" Nu kijk iedereen mij aan. Ik durf niks te zeggen. Sterre loop naar toe geef me toe en heeft me knuffel en zeg dan: "Het spijt me dat het zo gaat Tim" ik zeg niks terug ik durf het niet. Wat moet ik zeggen? Daan zegt: "Is dat waar?" Ik kijk hem aan maar durf niks te zeggen ik ben een watje, lelijk en dik. Altijd al geweest. Niemand wilt me hebben.

Dan zegt Britt: "Kom we gaan" Sterre wilt niet meegaan maar Sem neemt haar mee. Als ze weg zijn zegt Daan "Kom we gaan naar jou huis nemen jou spullen mee. Dan kan je bij mij wonen" Ik kijk hem nu aan en schreeuw: "Nee nee dat kan niet!" Ik begin te huilen en dan trekt hij Daan me in een knuffel en fluistert lieve woordjes in mijn oor. Zoals: "Stil maar ik ben bij je. Ik hou van je. Ik blijf bij je" Ga zo maar door.

Uiteindelijk als ik stil ben tilt Daan mij op en loopt zijn auto en legt mijn in de auto. Ik val in slaap als ik wakker word zie ik mijn huis. Hoe kan ik je komen? Hoe weet Daan waar ik woon? Alsof Daan het aan mijn gezicht kan zien zegt hij: "Naomi heeft je adres gegeven" Ik knik maar wat terwijl Daan mij optilt vanaf de auto en naar binnen brengt als ik in de woonkamer sta zegt Daan: "Ga maar je spullen pakken dan kunnen we naar mijn huis gaan" Ik knik maar wat niet instaat om erin te gaan. Ik loop mijn kamer in en pak mijn spullen in. Ik heb al sowieso niet veel spullen hier. Daarom neem ik mijn kleding mee en mijn belangrijke spullen van mijn familie. Dan loop ik weer naar beneden waar Daan zit op de bank. Als hij mij ziet staat hij op en glimlacht liefdevol? "Zijn dit al je spullen?" vraagt Daan "Ja" als ik dat zegt pakt hij mijn koffer van me en houd hem vast en pak dan mijn hand vast met zijn ander hand. We lopen naar de auto toe.

Ik neem afscheid van mijn huis. Als we in de auto zitten kijk ik uit het raam naar mijn huis. Ik rolt een traan langs mijn wang. Opeens voel ik een hand op mijn knie ik kijk ernaar en kijk dan naar de eigenaar, Daan. "Hey het komt goed. Je gaat het leuk vinden. En je bent niet alleen Sterre, Naomi, de rest en ik zijn er ook" zegt hij. Ik knik maar wat en kijk dan weer naar buiten voordat ik het weet val ik in slaap.