My Bipolar Husband

Chapter 1

Miya's POV

Tok! Tok! Tok!,nagulat ako sa asawa kong isip bata nung kumatok sya sa kwarto ko,I mean kwarto pala namin.

"Wait lang po, nag bibihis pa yung tao eh istorbo naman ehh..."sabi ko.

"Wifey,tara na kumain na tayo nagluto na ako ng lunch natin,atsaka bakit mopa nilalock yung kwarto natin kapag magbibihis ka,eh tayong dalawa lang naman dito sa bahay and tsaka asawa mo naman ako diba?"mahinahon nitong sabi.

Hayys napaka bipolar talaga parang kagabi lang halos magbugbugan at mag patayan kami dahil sa pag aaway pano naman kasi nakita ko kagabi na may kasamang ibang babae sabi nya friends lang daw sila non,so ayon ganon talaga kami pag nag aaway nakakainis nga ehh kapag asawa mo bipolar na tapos isip bata pa hayys weird...wait what if asarin ko to para naman makabawi ako sa kanya sa ginawa nya sakin okay lang naman yun ehh saturday naman ngayon sa makalawa pa yung
susunod na pasok namin...yeah,isang linggo na kaming napasok sa school at isang linggo nadin alam ng lahat ng ka schoolmates ko na asawa ko si ez,kasi naman kulang nalang ipag sigawan nya na asawa nya ako,Btw,,I'm Miya Catorno and that is my bipolar and childish husband He is Ezreal Catorno,pag nasa school kami laging kami pinag uusapan ng mga ka-schoolmate ko, nga pala,sila ez nga din pala yung may-ari ng school kung saan kami nag aaral.

"Di ako kakain pagkatapos mo akong awayin kahapon...hhmmm manigas ka dyan..."sabay pout kong sabi kahit hindi naman nya yon nakita.

"So ayaw mo talagang lumabas" cold na sabi nya.

"No I don't care!" Nagmamatigas ko paring sabi.

"Tignan mo ngayon sino mas mukhang isip bata satin ahh?"cold parin nitong sabi.

" I don't care bahala ka kumain ka mag isa mo!"pasigaw ko nang sabi para mapaniwala sya na nagagalit aq.

"So you don't care talaga?" Bulong nitong sabi,wait paanong nasa likod ko na sya,hindi ko namalayan kasi nakatalikod ako sa pituan namin,napagtanto ko nalang kasi nakarinig ako ng kalantsing galing sa mga kamay niya,tsk yung susi pala nasa kanya.

"Ewan ko sayo!!"sabay pout at nakita kong nangiti siya ng bahagya.

"Kakain ka o ikaw ang kakainin ko?"sabay tingin ko sa mga mata nya na walang emosyon.

"Ito na di ka naman mabiro ehh"sabi ko sabay tingin ulit sa mga mata nya nakita kong pinipigilan nya ang pagtawa nya.

- - - - - - - -

Natapos na kaming kumain at hinugasan ko na ang mga pinagkainan namin tahimik lang kami habang kumakain at habang naghuhugas ng pinggan ay bigla nalang may pumasok sa isip kong tanong na gustong gusto ko nang masagot matagal na.

"Ez,mahal mo ba ako?" Nanginginig yung boses ko.

"Bakit mo naman naisipan na itanong sakin yan?"cold nitong sabi.

"Eh kasi naman lagi tayong nag aaway tapos kapag nag aaway tayo lagi mo nalang akong pinagbubuhatan ng kamay so mahal mo ba talaga ako para hindi narin ako umasa?"

"Oo naman,asawa kita ehh,atsaka sorry kung nasasaktan kita" sabi nya habang nakapout mukha namang sincere yung pag sosorry nya bigla namang napalitan ng ngiti ang kanyang malungkot na mukha, ang gwapo nya talaga kapag nakangiti sya sana ganyan nalang sya palagi sana wala ng away...hindi ko namalayan na may sinabi pa sya bago umakyat sa kwarto namin basta ang natandaan ko lang sa mga sinabi nya ay *pumunta sa kwarto* at *punishment* hayys nakakainis naman pinatawad ko nga tapos ako hindi parin napapatawad tsk!ang daya nya talaga,pagkatapos kong gawin yung mga dapat kong gawin ay umakyat na ako gaya ng sinabi ng asawa ko hanggang ngayon hindi ko parin makalimutan yung siagot nya saakin kanina,habang paakyat ako napansin ko ang orasan namin 2:10 pm na pala ang bilis ng oras,pagtapos kong tumingin ng oras ay dumiresto na ako sa kwarto namin hanggang sa napansin ko na nakasiwang lang yung pinto,noong binuksan ko ito nagulat ako nung narinig ko yung boses ng asawa ko na nasa kama habang nakatutok sa cellphone nya.