Love Lost

Lost 2

Dakota POV

Awan ko ba kung bakit hangang ngayon hindi parin ngtetext si Virginia, ilang oras na siya nasa labas nang bahay ang sabi lang niya mag kikita lang sila ni Fred nang madali..

Pero kahit ganun ayoko talaga sa lalaking yun, wala na siya sa looks oo, pero awan ang lakas kase ng hangin, ang laki nang ulo kaya wala sa pamilya namin ang gusto dun, pero siyempre hindi yun alam nang kapatid ko, ang alam lang niya okay sa amin pero ang tunay hindi.

Kung ako nga papipiliin mas gusto ko si Darren kahit waiter lang siya date nung una sila ngkakilala at least mababa ang loob at simple, hindi mahangin at lalong hindi malaki ang ulo, pinagsikapan niya ang marating sa position ngayon nang hindi manlang ngbabago ang ugali niya, mabaet at naiintindihan ang kapatid ko tungkol sa trabaho at gusto niya, ang tunay na ugali ni V at iba pang katangian nito, hindi tulad nung isa na pinipilit gawing girly ang kapatid ko when in fact hindi naman yun ang ugali nito, at ipinagmamalaki ang pagiging board passer niya at ang trabaho niya ngayon na in fact ipinasok at ipinilit lang siya dun, haix basta yun na yun

In short ayoko dun.

Nag lilinis ako nang kwarto niya nang biglang ng ring ang phone kaya naman agad ko ito sinagot

"Hello?"

"Ate Dakota ikaw ba yan?" alam kong si Med ito

"Oo bakit? pero teka Med naiyak ka ba?"

"Ate kase... si Virgie..."

Makinig lang ang pangalan nang kapatid ko nung mga oras na yun bigla akong kinabahan

"Anong nangyare sa kapatid ko?" tanong ko agad dito

Kinuwento niya sa akin ang ngyare sa mall at kung mamalasin nga gawa nga ito nang Fred na yun, sinasabi ko na nga ba at magiging kasama kasama itong lalaking ito sa buhay niya ehhh

Sinabi na ni Med kung saan ospital idinala ang kapatid ko, agad na tinawagan ko ang parents ko kahit nasa business meeting sila at kinuha ang car keys ko at pinaharurot ang sasakyan ko sa ospital kung saan dinala ang kapatid ko,

Makarating ko dun nasa kwarto na siya, inasikaso muna ni Med para makapagpahinga na ito habang chinecheck pa ng doc kung ano ang natamo nito sa aksidente, pagkapasok ko sa kwarto agad na nakita ko si Fred na nakatungo habang nakaupo ito sa gilid nang kama ni V

Nang maramdaman niya anag presentia ko agad ito tumingin sa akin at tumayo, pinahid ang mga luha at deretso tumingin sa akin

Kahit mukha siyang miserable ngayon hind ako na aawa

Agad ako lumapit sa kapatid ko na ngayon ay tulog, may benda ang ulo at cast ang kanang binti, may konting sugat sa mukha at braso

"Baby please wake up na.." sabi ko dito habang hawak ko ang kamay niya

"Ate I'm sorry po"

"Wag mo ako kausapin Fred" panimula ko at tumingin sa kaniya

"Hindi ka na niya kailangan, hindi ka namin kailangan, umalis ka na Fred, dito at sa buhay niya"

Tiningnan niya ako at umalis na din, saktong dating ni Med

"Ate tinawagan ko na po sina Tita"

"Thank you Med, but you may go now"

"Po?"

"Sorry, pero ayoko na magkaron pa ng koneksyon ang kapatid ko kay Fred at sa mga kaibigan niya"

"Ate wag naman po ganun"

"Sorry Med, salamat sa pag aalaga mo sa kapatid ko"

Hindi makaniwalang umalis siya sa kwartong yun,